𝙒𝙧𝙤𝙣𝙜 𝙥𝙚𝙤𝙥𝙡𝙚

Κεφάλαιο 5

Μην ξεχνάτε να πατάτε αστερακι ⭐
_________________________________________

"Αυτά τα σημάδια εδω τι είναι;" ρωτησε και έδειξε το χερι μου

Οχι ρε γαμωτο

Flashback  <TW:violence>

Ακούω φωνές από κάτω και κατευθείαν σηκώνομαι και πηγαίνω στο σαλόνι

Βλεπω την μαμα μου πεσμένη στο πατωμα και τον πατέρα μου να την πλησιάζει απειλητικά με ενα γυάλινο μπουκάλι βότκας στο χερι

Ο 8χρονος εαυτός μου δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει τι γίνεται

Κατευθείαν τρέχω και πεφτω στη αγκαλιά της μαμάς μου η οποία εκλεγε με λυγμούς

"Φύγε από την μέση κακομαθημένο " ακουσα την φωνη του πατερα μου

"Καλλιστη πηγαίνω πάνω" ειπε η μαμα μου και γύρισα να την κοιτάξω

Τα ματια της ηταν πρησμένα απο το κλαμα

"ΚΑΛΛΊΣΤΗ ΕΙΠΑ ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΣΗ " φώναξε έξαλλος ο πατερας μου αλλα δεν τον ακουσα

Ξαφνικά το μπουκάλι βοτκας που ειχε προσγειώθηκε στο χερι μου

----

"Τιποτα δεν είναι απλά οταν ημουν μικρή ειχα πέσει από μια τσουλήθρα σε κάτι πέτρες " ειπα με ενα ψεύτικο χαμόγελο αφου στην θύμηση αυτον τον γεγονότων όλη μου η ψυχολογία χάλασε

Οχι ότι ήταν καλύτερη πριν

"Μάλιστα " ειπε ο Αλεξ δείχνοντας πως δεν πιστεψε το ψέμα που ειπα " Ξερεις και εγω εδω καινούργιος ,εμενα στην Δράμα αλλα μετακόμισα πρόσφατα " ειπε ξεφυσόντας καθώς βολεύτηκε καλυτερα στο παγκάκι

"Ναι σε καταλαβαίνω "

"Και εγω τις πρώτες μέρες μόνος καθόμουν για αυτο και σήμερα που σε είδα παλι μονη σου καταλαβα πως νιώθεις για αυτο ηρθα και σου μίλησα "

"Και καλά έκανες, χιλια ευχαριστώ " του ειπα με ενα χαμογελο

Κοιταξα τριγύρω στο προαύλιο και όλες οι συμμαθήτριές μου μας κοιτούσαν περίεργα

"Αυτές γιατι μας κοιτάνε ετσι ;" τον ρωτησα και έστριψα το βλέμμα μου σε αυτόν

"Άσε τις ξερω αυτές. Πολλες από αυτές μου έχουν ζητήσει να κάνουμε κάτι και τα λοιπά αλλα πάντα αρνούμαι " ειπε τον κοιταξα με έκπληκτο βλεμμα

"Μην δουν έναν ωραίο άντρα αμέσως, οι λυσσαρες " ειπε και ξεσπασαμε στα γέλια

"Αλλα εγω δεν ενδιαφέρομαι γιατι εχω κοπελα, μπορεί να είναι στην Δράμα αλλα θέλω να της ειμαι πιστός "