İşim gücüm sen olsan,
İşim seninle olmaz, gücüm ben olmak ister
Salıncaklar kirlenir, parka çıkmış senin hisler
Olduğun yere varıyorsun, seni kalender itekler
Bozuk para ödüllü, mendil dolu hareketin
Yokuşu in ! şehri aşağlık seni bekler
Yetiş kral, sahip çık memleketine
Herkes küçük adım, sen koşmalarsın
Yola mutlulukla başlarsın ,
Ve bilirim ki yokuş bitince yavaşlarsın
Küsme hırçın çocuk sen orda hep revaşlarsın .
Şimdi kafanı kaldır ve yukarı bak !
Ne güzel küçülmüşüm gözlerinde
Her sabredişime bir hayal daha yak
Leşin elimi kirletti, nasıl böylesi dayak ?
Ürkmüş abisi, süt dökmüş gözleri
Oradan nasıl buldun devleri ?
Aşkları gibi büyük dertleri
Şimdi hodri meydan, neredesiniz ey madam
Bak acıdı sana boş bakışların,
Ayıkken gördüğün rüyada o sevmediğin adam
İyice baksınlar leşine
Belki gelmezler peşine
Şiirlerim şahit en çok kirlenişine
Velhasıl kelam, sabrın söylenişine
Hak verdi kalemim hak deyişime
Eskiler doğruyu söyler ,
''En büyük kuşatma kendi kalen'' der
Bundan sonra hangi imtihanda yürekler ?
Bilinsin bu böyledir ,her aciz bir kalender !
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu Ses Senin Makamın
Puisiİnsanların içinde zan'' denilen bir yer var . Öyledir ki insanlar kendinden başkalarını sürekli oranın altına koyarlar ve bırakıp giderler. İnsanların yaşamını zannettikleriyle sürdürmesi de bunun kanıtı olsa gerek ..
