25 : Soul

13 5 0
                                    

Austin Alderdice

I thought I knew myself very well, but apparently not.

It turns out, I'm a murderer apologist, and a time traveler, but that's beside the point. Tapos na ang story na 'yan, So what if I can traverse through time? Laos na 'yan. 

Kailan man ay hindi ko naisip na magagawa kong patawarin ang isang tao sa kasalanan nang pagpatay. Granted, na kinailangan niya yung gawin para mabuhay, I mean nakita ko na sa personal ang nakapatay kay JFK, and I can tell you stories pero hindi tayo pupunta dun. 

What I mean is, I understand.

I ran my fingers on my crappy journal. It's full of confusing handwriting because I'm a lousy kid who can't tell a story for the life of me, and my mother's a scriptwriter who revels on my stories. The crappy autobiography that pulled me to Arcanum. 

The concept of friends and family are lost on me. I still cry sometimes though, secretly nga lang. When I'm alone with my thoughts I remember their faces and what I lost. I got fixated on the past that I forgot to live my present.

Kahit ngayon na alam ko na ang lahat, naguguluhan pa rin ako. Para bang panaginip ang mga bagay na pumapasok sa isip ko, na minsan ay iniisip ko na baka may ginawa sa akin si Violet bago siya umalis. Pero hindi. I can remember the battle of Mactan like it was yesterday. 

Huling linggo na namin para magtrabaho sa puder nila sir Easton, walang masamang nangyari kay Annika at wala na rin akong kailangan makuha sa kanila kaya ngayon ay halos wala na kaming ginagawa. 

Bukod sa pag tantya sa susunod na gagawin ng isa, nauwi kami sa isang awkward at kakaibang atmosphere.

"Kulang ata kayo?" Tanong ni Violet sa amin. Bumalik na siya mula sa bakasyon niya dahil daw 'there's a disturbance on the force.' Well, yeah may hukbo ng dark forces na gustong mamuno sa mundo niyo. 

"Darating din si Annika," nakangiting sabi ni Seymour. 

Seymour had a plan. Arcanum will fish on two ships and hopefully end up unscathed. 

"Jeremiah is desperate for a war against the dark forces, gusto na rin ng bruha na umibabaw. Ide ibigay natin ang gusto nila. Easy." Yan ang sabi niya habang inuutusan si Annika na itanim ang mga ebidensya laban sa kanya.

"So what do you want?" Maarteng tanong ni Violet. Maaga pa lang kasi, it's 5 Am. Kung bakit ganito kaaga naisipan ni Seymour mambulabog at humingi ng tulong? Hindi ko alam.

"We want your help."

"Please just say it straight. We just came back from our trip and it's so early. We need to sleep. We have many things to prepare din."

"What things?" Tanong ko.

"Shush, Austin." Marahas na sabi niya bago umamo ang mukha. "Oh sorry. BTW, you do know we're related now right? I'm kinda your step sister but we'll get on that later. What was it Seymour?"

"Ok, that was weird. Kailangan kasi namin ng paraan para may komunikasyon kami na kahit hindi nagsasalita."

"Oh yun lang pala. That's easy. I have a spell for that. Do you want it temporary or like for an hour?"

"Undetected ba ng ibang witch?" Maingat na tanong ni Seymour.

"Honey, I'm the oldest witch living. Forget undetected it's like I didn't even do anything," Violet said with humor on her voice.

"Andito na ako," sabi ni Annika mula sa pintuan. 

"Goodness gracious, why the hell are you bloody. Did you kill someone?" Violet waved her fingers and changed Annika's bloody clothes to a tulle gown.

Arcanum: Polymaths of TimeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon