Chapter One

33 2 0
                                    

c h a p t e r      o n e

April 2023
New York

Isang buntong hininga ang pinakawalan ko bago tumingin sa salamin.

"Well, that was deep."

Nilingon ko kung sino man ang nagsalita at ito'y walang iba kundi si Andy. Kapapasok niyo lang sa dressing room at may dala siyang take out mula sa Starbucks.




"Nervous?" saad nito saka iniabot sakin ang isang venti ng matcha latte. Tinignan ko siya ng may pagpapasalamat at ngumisi lang ito. Alam niya kasi ang paborito ko. Siya si Andy Joaquin. Bestfriend ko at workmate na rin. She's also like my sister, big sis.

I shrugged and gave a wicked smile. "I've done this many times. I've got this. Thanks."




Tumikhim ako sa aking inumin at hindi ko maipaliwanag ang kaligayahan ko. Nakakalubag ng loob. Hindi ko na matandaan kung kailan noong huling uminom ako nito. Sa sobrang abala sa trabaho, di ko na nabigyan ang sarili ko ng kahit ilang oras lang para magkape o mamasyal.

May kumatok sa pinto at bumukas iyon saka dumungaw ang isa sa mga staff.

"Miss Alcantara, 5 minutes."

"Okay. Thanks." Umalis na ito at naiwan ulit kami ni Andy sa loob ng make-up room.








"Famous na si girl!" sigaw niya ng pabiro. Yes. She's a Filipino reared in the US. I might add, she's a little bit noisy and quite fearless. I remembered when I first met her, she was absolutely nuts. It was a night party of whom exactly I don't remember and she was dancing on top of the table. Hindi ko na nga rin akalain na dahil doon magiging magkakilala kami. Because that night, it was our table where she danced. Kinumagahan pumasok siya sa company na pinagtatrabahuan ko. There, she apologized for her behavior which is totally fine. Then we started to share rants about our jobs-which are jot necessarily about it but more on the 'entitled' subjects, and immediately we became friends.

Nang sinabi niyang famous na daw ako, nahampas ko nga ng pabiro. Iba iba kasi ang iniisip eh.

"Let's go!" Hindi pa ako nakakaangal ay hatak hatak na niya ako sa braso.









"Today's special guest is quite known for her Vogue projects and in fact, she won the International Pixel Award for almost 3 consecutive years. She's known for her signature style and as the 'Soleil'. May I present, Emma Raine Alcantara."

I step out of then doorway and light immediately embraced my eyes. Kahit ilang ulit kong gawin ang maging guest sa TV shows, interviews or live broadcast, hindi ko pa rin masanay ang mga mata ko sa sobrang lakas ng mga ilaw minsan. But still, I put on my best smile as I looked at the host, Venice, and to the people watching this. You could tell by now, I'm on TV.

"Welcome to Dreamer, Emma." Inilahad niya sa akin ang kaniyang kamay para makipagkamay at tinugon ko naman ito at may beso beso pang dagdag. Hindi man karamihan ang manonood ngunit may masigabon palakpakang sumalubong sakin.

"Wow! Thank you for having me," saad ako at naupo sa kilalang red couch ng talkshow na ito. Ilang mga celebrities na ang naupo dito gaya ni Angelina Jolie, Chris Evan, at marami pang iba. Iyong ibang mga kilalang indibidwal sa industriya ay naging panauhin din dito. Kaya talaga namang natutuwa ako dahil parang tunay na ngang matagumpay ako.






"We didn't really expect you'd accept our invite. Our producer has been in a quite fuss for weeks thinking you might decline. Hey Fred! Shout-out to you."

Sinabyan ko ang gimik niya at ilang tanong, sagot at katatawanan tungkol sa career ko at sa mga ibang kaganapan ang aming pinag-usapan. Ngunit hindi natin maikakaila na may puntong pag-uusapan ang mga ibang personal na bagay.





Heart PrescriptionWhere stories live. Discover now