sᴀʟᴠᴀᴛᴏʀᴇ [Durduruldu]

༺Six༻

Şimdi herkes hediyeyi biliyor bu yüzden bilmiyomuş gibi yapın didjdodjd.

Son not: hani bunlar nasıl yakınlaştı fln demeyin time skip falan oluyor işte hani o aralarda işte sohbet muhabbet oluyo neblm işte oluyo yani

Gece yarısına saatler kala sınıflar toplanmış, yiyip içip eğleniyorlardı. Birlikte geçirdikleri ikinci yeni yılı kutlamak onlara içten içe bir aile olduklarını hissetiriyordu.

Çoğu kişi ailesinden hediye almış, birbirlerine gösterip duruyordu. Izabella ise hediye almamıştı. Bu kendi tercihiydi. Ailesini sevmiyordu ve sevmediği kişilerden hediye almasına gerek yoktu.

Kenardaki bir koltuğa oturup etrafı sessice izlemeye başladı. İnsanlar ne kadar kolay gülümseyebilen canlılardı. Böyle düşünüyordu Izabella.

Dışarıya baktı. Kar hafif ve ilahi bir güzellikle yağarken dışarısı kutlama ışınlarından ötürü epey aydınlık ve hiç olmadığı kadarda soğuktu.

Şöminede yanan meşenin sesi kahkaha seslerine karışırken, kokusu bütün yurdu kaplıyordu.

Izabella, bu huzurlu ortamı seviyordu. Hafifçe gülümseyerek etrafı izlemeye devam etti. Tanıdık koyu mor saçları görene dek.

Vereceği hediyeyi düşündü. Hatırlar mıydı? Beğenir miydi? Red mi edecekti? Kafasında binbir türlü soru vardı Izabella'nın ama bu sorular, karşısında ne kadar agresif olsa da özünde nazik olan sınıf arkadaşını görünce yok oldu.

"Boynuzlu salak."dedi kül sarısı oğlan.

Tamam biraz nazik diyelim.

Gülümseyerek "Efendim Bakugou-kun."

Bakugou sinirli bir şekilde "Kun eki getirme boynuzlu salak! Bundan nefret ettiğimi kaç kere söyleyeceğim?"

Izabella kıkırdadı "Ben ölene dek?"

Bakugou göz devirdi "O zaman sonsuza dek diyelim. Çünkü bu hediyeyi almak için kıymetli zamanımı kullandım ve sen ölürsen hediyemi kullanacak kimse olmaz."

Ardından siyah bir kutu uzatarak "Süpriz, yeni yıl falan filan ne bok yersen ye."dedi umursamaz bir tavırla.

Izabella şaşırdı. Elbette denk geldiği bir kişi vardı ama bunun Bakugou olmasını beklemiyordu. Yine de gülümsedi.

"Teşekkürler Bakugou. Sen hediyeni aldın mı?" diye sordum.

"Hiç sorma. Kime çıktığımı bile bilmiyorum. EĞER BİRAZDAN HEDİYEM GELMEZSE ÇIKTIĞIM KİŞİYİ PATLATICAM!" dedi ellerinden patlamalar çıkararak.

O sırada Uraraka, Bakugou'nun ensesinden tutarak "Yiyorsa patlat beni. Gel hediyeni vereceğim."dedi.

Bakugou sırıtarak "Umarım güzel bir şeydir."dedi. Uraraka gözlerini devirerek "Hı hı göreceksin güzel şeyi gel gel." Sonra bana dönüp gülümseyerek "Mutlu yıllar Izabella Chan!"dedi. Gülümseyerek el salladım.

•|×××××|•

Gecenin ilerleyen saatlerinde Mina, Shinsou'yu çekiştirerek Izabella'nın yanına getirdi. Ellerini birleştiren Mina gülümseyerek "Izabella Chaan, Shinsou'ya normalde havai fişekleri izlemek için söz vermiştim ama Kiri beni çağırıyor. Sözümü sen yerine getirsen olur muu?"diye sordu.