Queen Of All Schools Is Back

Chapter 7

FELICY

Kanina pa ako gising nais ko man idilat ang mga mata ko kaso sina sabi ng utak ko na huwag at makinig na muna sa usapan nila ni daddy kaya naka pikit lamang ako habang nakikinig sa usapan ni daddy at ng isang lalaki na hindi ko kilala.

Sino? ano yung mga sinasabi niya?

"Don't you dare Zenon! His my son!" Dinig Kong sambit ni daddy. Son?

Hindi ko man nakikita ang mukha ni daddy pero alam Kong galit na sya.

"Your crazy MR. Wei, my concerned here is your daughter! Hindi ka naman siguro tanga para tawaging Son ang anak mong babae!"

"Hindi mo mababago ang isipan ko nawala man alala niya Pero oras na bumalik iyon babalik na sa dati ang lahat at kahit na ano Pa ang sabihin m--" daddy

"I don't care about what your saying! Hindi ako nag papaalam sayo dahil pinapaaalam ko Lang sayo na sa akin na titira si felicy hindi sa mapang husgang mansion na'to! Get up now felicy! alam Kong gising kana!" seryosong sambit ng lalaki.

kaya naman dahan dahan akong umupo at hinarap sila. I hate my dad, my friends! all of them I really hate them!

Pag dilat ng aking mata ay syaring pag luha ng aking mata, ang nag iisang ilaw ng puso ko nuon na siya ring dahilan ng mga pangyayaring ito.

"Your coming with me felicy! Hey !! felicy !! where the hell are you going?? FELICY! Damn it! ELLIX!! " sigaw ng lalaki.

"FELICY!!! come back here! " sigaw din ni dad pero ayoko sila makita.

Umuwi ako sa condo para mapag isa sana pero pag pasok ko palang sa condo ko ay nakita ko na ang mga bayaran Kong kaybigan.

Ang gagaling nila! napaniwala nila akong to too ko silang mga kaybigan ang gagaling nila umarte.

I wonder why?

"Omo? felicy! " shanelle shout

"Are you okay? " Mabel and Joanna asked me.

Wala ako sa mood para makipag lokohan sa kanila, kung sila kaya nilang man loko ng tao pwes ako magaling ako mag panggap

"Felicy? " patanong na tawag sa akin ni maddy.

Hindi ko naman sila pinansin at nag tungo sa kwarto ko, at duon umiyak ng umiyak

Sana hindi ko na naalala Pa ang mga nakaraan ko. Ano Pa? ano Pa ang hindi ko naalala? Sana naalala kona lahat para isang sakit nalang hindi yung ganito , para akong pinapatay sa sakit. Para ng pininipaga at nilalagyan ng asido ang puso ko

"I hate this life! *sobs* i hate my self !!" bulong ko sa sarili ko at nag wala sa loob ng kwarto ko.

"AHHHH!!!! HAAA! What a shit life i have! " I shout in the top of my lungs. Then I cry and cry and cry and cry. Bakit napaka sama ng kapalaran ko?

*TOK TOK TOK TOK! *

"Felicy? Is everything okay?/ what's wrong? "maddy

"omy gosh! felicy please talk to us! " shanelle

"Ano bang nangyayari sayo ! ano ba felicy buksan mo'to! Bakit kaba sumisigaw?" joanna
"May ginawa ba kaming mali? Ano yung mga kalabog na nariring namin? " mabel.

Hindi ko sila pinansin at nag tuloy tuloy sa pag basag at pag hawe ng mga gamit ko.

Gusto ko silang sigawan at awayin pero anong mangyayari sa akin? Alam nilang hindi pa ako nakakaalala, at ganun din si daddy. Siguro ikikimkim ko muna ang sakit na nararamdaman ko.