Dēceptus

Chapter 3

ARYA'S POV

---

MGA BANDANG ala-una y media ng hapon, kumpleto na kami sa loob ng silid aralan at nagsisimula na kaming gumawa ng pangdecorate sa booth namin.

I still feels like something's wrong but I'm trying to not overthink. Instead, nakikigulo na lang ako sa ginagawa nila.

We were busy doing the decorations when Dani closed the door. "Guys, isasara ko lang muna itong pinto. Ang lamig kasi eh." Pagpapaalam niya bago bumalik sa kaniyang pwesto.

Since our school has so many trees na nakapalibot sa buong school, the afternoon breeze feels different. Lalo na at nakatira kami sa Tagaytay.

Nang medyo tumagal, itinigil ko muna ang ginagawa kong paggugupit ng mga colored papers upang mag-inat nang makarinig ako ng lagitik sa may pintuan ng aming silid. Inikot ko ang aking paningin sa aking mga kaklase upang malaman kung may reaksyon ba sila sa tunog na nangyari. Pero wala. Busy silang lahat pwera kay Ron na nakita kong nakakunot ang noong nakatingin sa labas ng bintana.

Pinuntahan ko ang aming pintuan upang buksan iyon. Nakuha ko naman ang atensyon ng mga kaklase ko.

"Bakit, Arya?" Tanong sa akin ni Sally. Nilingon ko siya at tinuro ang pinto. I pushed the closed door to open it pero walang nangyari. Inulit ko ulit ang pagbukas doon pero walang nangyari

"Arya? Anong nangyayari?" Takang tanong ni Ynes. "I think we're locked." Medyo kabado kong sagit sa kaniya. Tinapunan ko sila ng tingin na may halong pag-aalala.

Lumapit sa pinto si Brix upang subukan itong buksan. He even tried kicking the door. But to no avail. "Fuck! Iniwan ba sa labas ng pintuan ang kandado ng room?" Tanong ni Brix kay Ron.

Lumapit sa amin si Ron. "Hindi ko naman inalis yun. Nakabukas yung padlock nang iniwan ko sa lalagyanan niya." Sagot niya. "Can you reach it?" Tanong ko kay Brix. Napamura siyang muli. "Nakalock yung padlock. I think someone locked us intentionally." Wika ni Brix.

"Wala namang ibang tao dito bukod sa guards ah? May nakita ba kayong dumaan?" Tanong sa amin ni Ynes na ngayon ay nakalapit na rin sa amin. Nakita ko namang nanlaki ang mata ni Ron.

"I think totoo yung kutob kanina ni Arya. Meron daw siyang nakitang tumatakbong anino sa tapat ng room.natin kanina bago magtanghalian. Tapos kanina, may nakita akong nakatingin sa room natin bago mangyari to." Sabi ni Ron na may halong pag-aalala.

"Anong ibig niyong sabihin?" Tanong ni Nilo sa amin. I averted my gaze to him and saw him walking towards us. Iyong iba naman naming kaklase ay kabado na ring nakatingin sa amin habang hawak ang kamay ng malalapit sa kanila. Halata sa kanilang mukha ang kaba sa nangyayari.

"Huwag nga kayong nagloloko, pwede? Hindi magandang biro iyan." May pagbabantang pahayag ni Nilo. "Edi tingnan mo. Hindi kami nagsisinungaling!" Bulyaw ni Brix. Binigyan niya ng daan si Nilo na sinipa ang pinto upang subukang buksan.

Nakakailang sipa na siya nang isang malakas na tunog ng baril ang umalingawngaw sa buong paligid. "Dapa!" Pasigaw na utos ni Nilo. Nakita ko naman ang iba na sumunod.

James, Theo, Daris, and Jeoffrey are both down on the floor muttering sone curses. Si Brienne naman na umiiyak na ay yakap-yakap ni Dani at Ynes. On the other side, I saw Sally crawling para makalapit sa kung nasaan kami. "Are you all okay? Wala namang nasaktan diba?" Tanong ni Drake. Sumagot ang iba.

Halos dalawang minutong katahimikan ang namayani sa loob ng paaralan maging sa aking silid. Tanging pag-iyak ni Brienne at pagmumura ng mga lalaki ang maririnig.

Gumapag ako papunta sa malapit na bintana upang tingnan ang labas. "Arya, delikado! Dumapa ka dito!" Sitsit sa akin ni Ron. Sinenyasan ko siya magibg ang lahat na tumahimik nang makakita ako ng aninong papadaan pero hindi sila tumuloy.

Maya-maya pa, umalingawngaw ang maingay na tunog ng speaker na mukhang kakabukas pa lang. Matagal bago mawala ang nakaririnding tunog na iyon.

"Kamusta?" Iyon ang tinig na aming narinig sa speaker. Nagkatinginan kaming lahat. Naghihintay sa kasunid na sasabihin nito.

"Gusto nyo na bang makauwi?" Tanong ulit nito na dinugtungan niya ng isang malakas na tawa.

"Iyon ay kung makakauwi pa kayo." Sunod nitong sabi sa delikadong tono. Narinig ko na naman ang iyak at pagmumura ng mga kaklase ko.

"May mga papel na nakakalat sa loob ng silid niyo. Ang bawat isa sa inyo ay dapat na may makuhang isa. Kung sinong walang makukuha ay mamamatay. Happy hunt." Dugtong nitong muli sa kaniyang sinasabi kasunod nang nakaririnding tunog ng speaker tanda na pinatay na uli iyon.

Nagkatinginan kaming lahat. May mga takot sa mata ng bawat isa. Maya maya pa, mabilis silang tumayo at naghagilap.

Aligaga sila sa paghahanap samantalang ako ay nananatiling nakaupo sa tabi ng bintana. Kuyom ang mga kamay. I saw on my peripheral vision on how Ron shot me a curious look. Iniwasan ko na lang ang nagtatakang tingin niya sa akin.

When I feel like everyone was busy looking for that fucking paper, I opened my closed fist where a single strip of paper was placed. nakita ko itong nakaipit kanina sa door nob at sa hamba ng pintuan. I slowly opened it. Two words was written on it. Alpha Werewolf.

I crumpled the paper then closed.my eyes tightly.

I knew it! My hunch was right. I guess this is connected to what I've read last night. The wolves. The villagers. We are the villagers and they are the wolves.

"Welcome to the wolf game. Everyone loves playing this game, right? Then let's play it. When the night time comes, werewolves should kill someone. When the day time comes, villagers should lynch those werewolves. But be careful on lynching. You might lynch the fool and the headhunter's target. Cause if that happens, someone might die." While everyone was busy looking for a strip of paper, Tory was holding a rolling tape recorder.

Everyone stopped then they averted their gaze to Tory. They all looked scared.

Who wouldn't be? We might not be able to go home. We might die.

"You should enjoy the game. Don't tell them your role or you will die. When the clock strikes at 6:00 pm, the game will start." The voice record stopped.

Nagpatuloy ang iba sa paghahanap. I saw Brix, Sally, Ron, Jeoffrey, Brienned, Tory, and Drake stopped looking. They look problematic. I guess they already know their roles.

"What to do now?" I whispered. I folded my knees upto my chest bago ko ipinatong ang aking ulo sa aking tuhod.

"I'm scared." I heard Sally talking to Brix. Me too.

|brllane • brb|