Bir şizofrenin öyküsü

3-Olaylar Biraz Karışıyor

İlişkimiz çok güzel güzel gidiyordu
Sabaha kadar mesajlasmalar mi dersin
Sesini özledim görüntülü konuşmalar mi dersin .....

Hiç ayrilmıyorduk ama ben onun nerede yaşadığını bilmiyordum hiç de sormadım -bana göre gerek de yoktu neden bilmiyorum-

Günler geçti yine ben işe gidip geliyorum her zaman ki gibi okul çıkışı herşey normal sıradandı

Yusuf eskisi kadar ilgi duymuyuyordu Dilek'e (böylelerini anlamıyorum birakcaksan sevme kardeşim 😂)

Yine bir okul çıkışı Herkes yerli yerindeydi .Ben de eve gidip hemen işe gidecektim Yusuf'u aramaya karar verdim ama cevap vermedi.Defalarca aradim.(ayıptır söylemesi bir 30 defa aramışımdır) cevap gelmedi yine
Sonra mesaj atmaya karar verdim işte sonunda beklenen mesaj "işim var".
Neyse ben olgunlukla karşıladım ama Yusuf'un benden soğuduğununda farkındaydım.(kendime o kadar aptal dedim ama o kadar da değil ;) )

Tabi en yakın arkadaşımı unuturmuyum onu da aradım ama onun cevap vermediğini bildiğim için bişey demedim ama bugün ikiside bir tuhaftı hadi hayırlısı ...

Neyse ben hepsini boşverelim işe geç kalıyordum .Çalıştığım yer şirin bir kafeydi .İse gittim hiç etrafa bakmadan direk işime odaklandım
Önlüğümü taktım siparişlere hazırlanıyordum.iki çift geldi ve iki kahve iki tanede suffle istediler .İşle o kadar mesguldüm ki yüzlerini göremedim.Tabi patron hiç boş durur mu benim servis yapmamı istedi (istemez olaymış)..
Siparişleri gotürdugümde büyük bir hayal kırıklığına uğradım sanki hayat benim için durmuş ,hayatın anlamı kalmamıştı,başımdan aşağı kaynar sular döküldü.
İşte o acı sahne en yakın arkadaşın ve
Daha yeni sevgili olduğun adam büyük bir hayal kırıklığı bir de Elele tutusmuşlar benim hakkımda konuşuyorlardı .Dost kazığı dedikleri şey buymuş bunu bana çok iyi iza etmiş oldular .

Tabi elimdeki bardaklar çoktan düşmüş olmalıydı benim ki ayrı bir kafa ben sinirden tepsiyi büktum bırakamıyorum tepsiyi...

Eğer sıkıldıysaniz  beğenmediyseniz sonunu bekleyin belki fikriniz değişebilir 🙄