Ghoster

Chapter 1

Red's POV

"Winston!" Napalingon ako sa pinto ng opisina ko nang pumasok si Bell.

Napahinga ako ng malalim.

"How many times do I have to told you to stop calling me Winston" napairap nalang siya sakin at agad na naglakad palapit sa lamesa ko at agad na naupo sa tapat ko.

"May biniktima ka nanaman! I told you to stop ghosting them!" Galit na sabi niya kaya napailing nalang ako at napasandal sa swivel chair ko.

"Well, I can't stop. I like doing it"

"Doing what? Making them broken?! How could you do that?! Wala ka man lang bang pagsisising nararamdaman? Di ka man lang ba naguiguilty?! Every time na nakikipagrelasyon ka sa isang babae ay pinapalitan mo ang pangalan mo! Mga pangalang malayo sa totoo mong pangalan! At ano nga ulit yung dahilan mo? Ah, kasi ayaw mong malaman nila ang totoong ikaw! Samantalang sila ay nagpapakatotoo sayo! Urgh! Di ko na alam ang gagawin ko sayo, Winston! Kung may magagawa lang ako para magtigil ka ay pipigilan talaga kita! Stop this nonsense!" Galit pa ring sigaw niya and this time, nagawa na niyang hampasin ang lamesa ko.

Napahilot nalang ako sa aking sentido using my right hand.

Eto nanaman siya sa pangangaral sakin. Nakakasawa na. Every time na may pinapaiyak at pinapaasa akong babae ay lagi nalang niya akong sinusugod at pinapangaralan. Para namang magtatanda ako eh I love doing what's I'm doing. I like making girls broken.

Am I that bad? Well, who cares?

"You know that you can't stop me, Bell"

"Urgh! You're so annoying! Parang wala kang kaibigan at kapatid na babae! How could you do that?! That's not acceptable! That's so freaking--- urgh! Basta!" Napatayo naman siya sa sobrang inis at masamang tumingin sakin. "Stop it before your karma comes"

Napangiwi naman ako. "You know that I'm not believing in karma"

"Whatever" umirap pa siya sakin. "Just stop it, Red. Babae rin ako kaya alam ko kung ano ang mararamdaman ng mga babaeng bigla bigla mo nalang iiwan.... Ilan na nga ba ang napaiyak mo? Ah, Di ko na mabilang! At pinagpapatuloy mo pa rin! Di ko na mabilang kasi kahit sa social medias ay may ghinoghost ka!" Sigaw pa niya saka napahinga ng malalim para siguro pakalmahin ang sarili niya. "Tsk, kung isa ako sa mga nabiktima mo baka kanina ka pa pinaglalamayan"

Napangisi naman ako at napacross arms.

"You know that I won't do that to you. You're my best friend saka sino ba may sabing papatulan kita?" Nakangisi pa ring sabi ko kanya at kita ko ang lalo niyang pagkainis sakin.

"At sino rin bang may sabi na papatulan kita?! Kadiri! Never in my life o kahit na sa next life ko na papatol ako sayo! Kahit na ikaw nalang ang natitirang lalaki sa mundo!" Inis pa rin niyang sabi kaya napatango tango nalang ako habang may sinusupil na ngiting mapang-asar.

"Okay"

Napairap nalang siya at huminga ng malalim saka seryoso akong tiningnan sa mga mata.

"Stop it, Red before your brother know this. You know what Wilbert can do if he finds out about what you're doing" seryoso pa rin niyang sabi kaya napaayos ako ng upo at tingin sa kanya ng seryoso din.

"He would never know about this... unless you'll tell him but I know you can't, right?"

"Yeah, Di ko nga masasabi sa kanya" she rolled her eyes. "Were still not in good terms and we will never be! I really hate him!"

"But you keep on calling him 'Wilbert'" nakangisi kong sabi kaya tiningnan niya ako ng masama.

Pero kalaunan ay ngumiti siya ng sobrang tamis.