Sabah kalktığımda sans yanımda değildi. Öff neden bir erkek ile yatıyorum ki. Bu gün eve geri dönücem. Azıcık etrafa baktım, yine aynı dağınık odadaydım fakat artık odanın ortasında bi koşu bandı yoktu. Odanın köşesindeki çekmeceyi açtım. Tamam başkasının odasını karıştırmamak gerekir ama onunla aynı odada kalıyoruz sonuçta, çocuğun özeli kalmadı. İçinde sadece bir anahtar vardı. Çekmeceyi kapatıp odadan çıktım. Aşağıda şu isimsiz şahıs ve Sans konuşuyordu
Sans: ... olur mu? Ş.: tamam. Denerim
Sonra Sans mutfağa gitti. Pek şu şahıs neyi deneyecekti? Ah neyse bu gün eve geri dönüyorum. Aşağı indim sans pap'a bir şeyler söylemeye çalışıyordu papda kafasını kaşıyordu (hani insan bir şeyi anlamadığında yapar ya) bende onlara gideceğimi söylemek için seslendim.
Ben: hey ben gidiyorum tamam mı. Pap: TAMAM İNSAN SENİNLE TAKILMAK EYLENCELİYDİ GÖRÜŞÜRÜZ. Sans: ned- TAMAM GÖRÜŞÜRÜZ ÇOCUK. Ş.: TAMAM HADİ GİT BİR İNSİNSIN DEĞİL Mİ HADİ GİT!
o anki sinirimle o cümleyi ağızımdan kaçırdım
Ben: SENDE BİR İNSANSIN! Ş.: ........S E N N E D E D İ N Ben: ........... Ş-şey
O an sinirlendiği belliydi ve insan olmasından eser kalmamıştı sanki. Teni beyazlaşmıştı, göz kapakları gitmişti ve gözleri yoktu; onun yerine sağ gözünün olması gereken yerde parlayan, kırmızı, ortasında küçük delik olan bir daire vardı. Aynısı sansta da olmuştu ama onunki mavi ve sol gözündeydi. Bir anada dişlerini gördüm, sivriydi. Ben korkudan geri geri yürüyordum. arkasından yine o iskelet hayvan kafamsı şey çıktı ve ağızında bir mazi ışık vardı. Galiba o Işın bana gelicek.
Sans:LAN NE OLUYO ME- Ş.: BIRAK BENİ bu p-
Sans şahısın ağırını kapar ve arkadaki iskelet hayvan kafasına "dur" işareti yapar. Bir anda ağızındaki mavi ışık yok oldu.
Sans: bak çok abarttın. Kabul et insana benziyorsun Ş.: b-ben sadece şey, hey frisk galiba çok abarttım........ özür.
Yine normal görüntüsüne kavuştu ve elini uzattı.
Ben: özür dilemek için çok geç değil mi? Ş.: elimi sıkıca mısın? Ben: hayır. Hem sen adımı ne ara öğrendin Ş.: şeeyy
*Flaş back start* Ağacın arkasındadır
Ş.: bi insa- o insan Sans ile mi konuşuyo lan Frisk: emm bende f-frisk *flaş back end*
Ş.: sen boş ver nasıl öğrendiğimi Sans: boş yok elimizde Arçelik var veriyim. *Badum tıss* Pap: SSAAAAAĞĞĞĞĞNNNNSSSS Sans: tamam sustum. Birde çocuk, nereye gidiyorsun Ben: sana ne Pap: tamam görüşürüz ... insan Şahıs ve Sans: görüşürüz
Onlara el salladım ve evden çıktım. Daha sonra harabelere doğru yürümeye başladım
£$€₺&@ 10 dk sonra @&₺€$£
Harabelerin önüne gelmiştim. Kapıyı açmak istedim... ama açılmadı. Kapıya vurdum... ama kimse gelmedi. Bir kez daha denedim... yine açan olmadı. Bende geri döndüm. Yolda yine şu kardan adamın olduğu kısmı gördüm ve bi uğrayim dedim. K.a: hı!? İnsan yine sensin! Merhaba Ben: merhaba. Buradan geçiyordum uğrayım dedim. K.a: tamam. Hey sözünü tutucak mısın? Ben: Tabiki de! K.a: YAŞASIN! Ben:eee en son ne gördün? K.a: zürafa boylu bir köpek. Birisi köpeği seviyordu, o kişi köpeği sevdikçe köpeğin boynu uzuyordu. Gerçekten garipti. Ben: vay be... o köpeği bende sevmek istiyom. K.a: yolda çok uzun boylu bi köpek görürsen anlarsın zaten. Ben: tamam. Görüşürüz K.a: görüşürüz
Sonra oradan ayrıldım ve sansların evine doğru yürüdüm. Yine aynı yerlerden geçtikten sonra onların evine vardım. İçeri girmem konusunda tereddütlerim vardı. Ama girdim, sans ve şu isimsiz TV izliyorlardı. Beni fark ettiler.
Sans: hey çocuk hani gidiyordun? Ş.: naber. Ben: şey. Anacığım evin kapısını açmadı. ;-; Sans: ana? Neyse hoşgeldin Ben: hoşbuldum Sans: şey benim gribse gitmem gerek
NE?! Sans beni bunla yalnız mı bırakıyor. HAAAYYIIIĞĞĞR ÖLMEK İÇİN ÇOK GENCİM. Sonra sans gitti. Bende çocuğun yanına oturdum.
Ş.: hey ben... daha önce yaptıklarım için üzgünüm. Sadec *nefes alır* tüm insanlar aynı... aptal ve bencil... Ben: hey! İnsanları gördüm mü ki böyle düşünüyo- Ş.: EVET! EVET Gö- g- gör-
Bir anda ağlayacakmış gibi oldu ve iki elini yüzüne koydu. Bende onu sakinleştirmek için ona sarıldım. Evet biliyorum yaptığım aptalca. Ama sonra oda bana sarıldı. Bi süre böyle kaldıktan sonra (5-10 saniye fln) birbirimizi bıraktık. Gerçekten rahatlamış görünüyordu.
Ş.: teşekkürler, bazı insanlar belki gerçekten iyi olabilir. Ben: birşey değil. Ş.: hey friskti değil mi? Ben: evet. Şahıs: benim a d ı m d a ...
SONRA ARAYA BEYAZ EKRAN GİRER, BÖLÜM BİTER VE OKUYUCULAR BANA SÖVER. BU ARADA KARAKTER NASIL GÖRÜNÜYOR SÖYLEMEYİ UNUTTUM
GRİ SAÇLI, GRİ GÖZLÜ, MAVİ BİR HOODİE GİYİYOR.
ARTIK İÇİM RAHAT. NEYSE
B01
(725 kelime)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
