İki Kardeş

Alışmak..

Luna'dan:

Li=Baba?
Ro=Baba?
A=Büyükbaba???!
Ama=Bay Alfredo????

Ambar koşarak büyükbabasına  sarıldı. Durr o benim kardeşim ise oda benim büyükbabam  oluyor.
Bay Alfrefo amaaan yani büyükbabam herkesle sarıldı yani aileme sonra karşıma geldi, çok sıcakkanlı biriydi. Adımı sordu :
Al=Merhaba küçük hanım Ben Alfredo senin ismin ne?
A=Dedee aynı yaştayız? 🙂😂.
Dedem benden adımı bekliyordu Luna mı yoksa Sol muydum bilmiyorum Ambar'a baktım,bana Sol de dercesine dudaklarını oynattı. Ama ben adama kalp krizi geçirtmemek için :
L=Ben Luna, Luna Valente.
A=Ayrıca kendisi Sol Benson!!!!
Al=Nee?!
Dedemin sesi titremişti ve gözleri dolmuştu.
Al=Sol sen, sen misin?? 🥺😦.
L=Eevet be-nim.
Birden bana sarıldı ve bende ona sarıldım.
Al=Canım canım torunum seni o yangından sonra bulamayınca hayatım kararmıştı ne yapacağımı bilemedim...
L=Tamam büyük baba sakin ol bak ben burdayım.

Böyle sulu gözler ile geçen 20 dk den sonra odama gittim. Ve kendimi yatağa bıraktım olanları düşündüm kendimi uykuya bıraktım uykumun en tatlı yerinde telefonumun zil sesi ile uyandım.
Arayan Matteoydu :
M=Alo Luna??
L=Efendim canım 🥱
M=Hıh hayrola kış uykusuna mı yattın?
L=Üfff Matteo!
M=Tamam sakin kızma iyi misin diyecektim acele ile çıkınca??
L=Merak etme iyiyim. Ve söylemem gereken önemli haberler var akşam sen, ben Ambar ve Simon kafede buluşalım mı?
M=Tamam postacım. Ben Simon 'a haber veririm.
L=Bay çilek çocuk görüşürüz.
Kapattım ve üstümü değiştirdim
Rahat bir şeyler giydim ve Ambar'a haber vermek için odasına gittim. Ne göreyim kulağında kulaklık müzik dinleyerek uyuyakalmış hemen kulaklığı telefondan çıkardım ve son ses müzik açtım oda telaşla kalktı.
A=Ne oluyor ya.
L=Hadi canım kalk.
A=Nereye??
L= Simon ve Matteo ile kafeye.
A=Tamam kalkıyorum.
Ambar kalkıp hazırlandı artık ikimizde hazırdık.
A=Hey kimseye görünmeden kaçalım mı?
L=Tamam 😀..
Parmaklarınızın üzerinde kapıya kadar geldik. Tam çıkıyoruz :
Ro=Kızlar nereye akşam akşam??
A=Babacım sen dedin ya işte daha Akşam. Arkadaşlar ile buluşacaz.
L=Evet evet merak etmeyin bizi.
Ro=Peki telefonlarınız seslide olsun kızlar.
A, L=Tamam baaay 👋.
Dışarı çıktık ve taksi beklemeye başladık 
L=Hey Ambar şu "Kimseye görünmeden" kısmı çok iyi gitmedi değil mi? 😂.
A=Evet 😂.
Taksi geldi ve bindik.Varınca parayı ödeyip indik. Ve mekana geçip boş bir masaya oturduk.
A=Şuna bak birde kızların hazırlanması uzun sürer derler!
L=Gerçekten ama.
Böyle bir 10 dk bekledik sonra Matteo ve Simon mekana giriş yaptılar çok şükür.
A=Oooo hayrola kıyafet mi seçemediniz.
L=Yok yok kesin makyaj yaparken çok geç kaldınız ruj, pudra, allık falan derken e doğru bunlar uzun işler tabi .
M=Haha çok komiksiniz.
S=Resmen ölmekten güldüm.
A=Hıhı.
M=Tamam bu kadar boş muhabbet yetti trafik vardı.
L=Tamam şaka yapıyoruz.
S=Ee konuya gelin bakalım.
L=Tamam. Ambar bana bırak ben anlatıyım.
L=Şimdi artık siz...
M, S= Evet biz
L=Siz artık bacanak oldunuz 🤣
İkisi bize analamayan suratlarla baktılar fakat ben ile ambar gülmekten yıkılıyorduk hatta yan masadakiler bize bakıp "ergenler işte" bakışı atıyorlardı ama umrumuzda değillerdi.
S=Bacanak mı?
M=Yani bizim babalarımız kuzen mi?
A,L=🤣🤣🤣🤣🤣🤣
S=Ne diyon olum o zaman elti olurduk.
Bu söylediklerine hem şaşırdık hem kahkahaları bastık.
A=Siz hiç mi akrabalık ilişkilerinizi bilmezsiniz.
L=Bilmezler 😂.
Matteo ile Simon onlarla alay etmemizden sıkılmışlardı.
A=Tamam tamam luna demek istiyor ki
L=Benle Ambar kardeşmişiz ve ben Sol Benson 'muşum.
M=Whaaağt
S=Olum şu an yüzyılın keşfini buldum sanki. Siz ne alaka ya?
A=Ayyy ben hiç anlatamam size.
L=Bende o yüzden sadece şunu bilin biz kardeşiz.
S=Haa doğru işte şimdi biz banacak oluyoz.
M=Banacak değil ba-ca-nak
S=Ammaaan neyse ne.
Bu şekilde bir iki saat sohbet ettik. Open'dan falan konuştuk.
A=Aynen değişik bir open bizi bekliyor. Luna saat kaç?
Hemen telaşla saate baktım çünkü bayağı konuştuk ve saat çok geç olmalıydı.
L=Ambar kalk kalk kalk kalk! Saat tam 01.30
A=Çüşşşş.
L=Siz kalkmayacak mısınız?
M=Yok bizim halı saha maç var?
L=Kimle?
S=Bizim çocuklar işte Gaston, Nico, Ramiro, Pedro birde birkaç çocuk daha.
A=Ok hadi biz gidiyoz.
L=Başarılar size.
Hemen bir taksiye binip eve geldik Ambar anahtarı deliğe soktu ama kimse uyanmasın diye yavaşça çeviriyordu. Kapıyı açtı fısılfayarak konuştu
A=Oh kimse uyanmamış.
L=Ayn hadi çıkalım.
Kapıyı kapattık ve önümüze döndüğümüzde ödümüz big bang yaptı  resmen neden mi çünkü iki annem de karşımızda duruyordu Ambar ile birbirimize baktık. Sonra öz annem konuşmak için ağzını açtı fakat Ambar sözünü kesti
A=Anne, Monica evet biliyoruz  biraz geç kaldık ama bizi bu seferlik affedin
Li=Biraz mı çok geç kaldınız?
L=Evet biliyoruz ama sohbet koyuydu bizde dalmışız işte.
M=Demek sohbet koyuydu
İkisi de aralıksız konuşup bizi eleştiriyordu ambar ile baymıştık resmen sonra sinirlenip konuşmaya başladım
L=Üff yeter ama yani biz genciz ve hiç dışarı çıkmayacak mıyız sevgililerimizle buluşmayacak mıyız?
O cümleyi bitirdikten sonra şu emojileri yaşadım resmen 😳🤦🏻‍♀️

Li=NE?! Sevgilimi yaptınız?
M=Luna, Ambar size soruyoruz erkek arkadaşlarınız mı var!?
A=Iıı çok geç oldu yatalım biz.
Li=Hayır efendim!! Konuşacağız
L=Anne baksanıza saat ne kadar geç uyumamız lazım hadi yarın görüşürüüz.
M=Bu iş burada bitmedi Küçük Hanımlar!
Ambar beni kolumdan tutup yukarıya çıkardı ve onun odasına gittik ikimizde yatağa oturduk birşey söylemedik sadece oturduk sonra Ambar gülmeye başladı ve bende başladım ama çok çok gülüyorduk hatta ağzımızı kapatıyorduk ama çok ses çıkıyordu yaklaşık 7-8 dk hayvan gibi güldük ve biraz konuştuk
L=Hadi ben yatıyorum iyi geceler
A=İyi geceler
Odama geçtim sonra lavaboya ve aynaya baktım artık iki kimliğim vardı sanki Sol Benson ve Luna Valente.. Pijamalarımı giyip yatağıma yattım tam uykuya dalıyordum ki telimi açıp yarın için alarm kurdum sabah sekize. Şimdi uyumak için hazırdım ama uyuyamıyordum neden  mi? Son bir iki haftadır hayatım o kadar değişti ki :
Yeni aile, yeni şehir, yeni okul, sevgili, yeni dostluklar, bir kardeş...
Tüm bunlar için mutluydum ama yine de alışmak zor gelecekti...
Vee hayatımda her zaman böyle musmutlu günlerin ardından berbat günler geliyordu sonra yine mutlu oluyordum sonra yine üzülüyordum. Şu an mutluyum ama üzüleceğim günler yakın gibi hissediyorum..

"Kanatlarımı açmış gökyüzünde uçuyorken yere düşmekten korkuyorum"

Yazardan:
Bu bölümün sonundayızz
Hikayemi okuyanlar lütfen yıldıza basabilir mi?
Bu arada gelecek bölümlerde görmek istediğiniz şeyleri yorumlara yazabilirsiniz.
Takipte kalın ✨🖤