İki Kardeş

Final Bölümü p1

...

Ambar'a Sharon kim diye bakarken bu durumda anlatmayacağını bildiğimden ona bakmayı kestim.

İkimiz de içeride ne olup bittiğini kavramaya çalışıyorduk. İçeride tam olarak :
Öfkeden çıldırmış sesler geliyordu bunlar çok derinden ve aynı zamanda çok yüksek..

İçeride öfkesini artık tutmamış kişiyi sakinleştirmeye çalışan bir grup vardı ayrıca : ailem
Peki sakinleştirme çabaları işe yarıyor muydu derseniz hayır nafile..

Ambar sonunda  içine daldığım bu atmosferden çıkmamı sağlayarak kolumdan tutup yüzüme baktı

A=Bak her an silahlar patlayabilir ve içerdekiker   ölebilir.

Anlam veremiyordum ne silahı evimize mafya mı dadanmıştı?

A=Anlıyorum Luna kafan karışık ama  müdahale etmemiz gerekecek tamam mı?
L=Tamam
A=Öncelikle sessiz bir şekilde korumalara yaklaşacağız, yanlarına gittiğimizde amaç saldırmak değil bayıltmak olacak.

Kafamı onaylar bir şekilde salladım

A=İçeriye girdiğimizde ise iş biraz sende
L=Nasıl ya..
A=Sözümü kesme dinle

A=Sharon babaya aşıktı babamla ilk o tanıştı  arkadaşlardı. Ama Sharon farklı hissediyor ve belli etmiyordu. Annem ile babam tanışınca aşık oldular evlendiler hatta biz dünyaya geldik
Sharon o zamanlarda annemizin aşık olduğu kişiyi çaldığını düşünüp içinde hem annemize hem babamıza hem en saf en suçsuz olan bize kin besledi. Vee.. ailemizi ayıran o büyük malikane yangınını da o bilerek çıkardı sırf nefret ettiği kişiler ölsün intikam için ve sen kayboldun yani biz öldüğünü sandık Sharon da intikamını almış olacak toz oldu. Fakat şimdi geri döndü bu sefer hepimizi yok etmek için
Biz bir çeşit lanet mahkumuyuz ailemiz, BENSON ailesi. Bu ailede Sharon kendisinden başka BENSON kalmayana dek rahat etmiyecek.

Ambar lafını tamamladı ve ben söylediği herşeyi beynime kazımıştım ve ne yapmam gerektiğini anladım.

Gözümden akan damlayı silerek derin bir nefes verdim içeride kesin bir şekilde birilerinin son dakikalarıydı.

L=Tamam anladım işaretinle başlıyoruz.

Ambar ile yerlerimizi aldık sadece korumaların arkalarını dönmesini bekliyorduk.

Sonunda arkalarını döndüler bizde patenlerimizle ilerlemeye başladık ama yavaşça. Patenlerimizin sesi bile ölmemize yeterdi. Peki niye mi patenleri çıkarmadık çünkü bize lazım olacaklar.

Adamlarla aramızda 70 cm vardı işte şimdi başlıyorduk. Hemen ileri sürdüm ve patenimin ön tekerlekleriyle korumalardan birinin ayak parmaklarını ezdim adam da acıyla inlemesin diye ağzını kapattım ki hayvan elimi ısırdı ve hemen atağa geçip beni boğmaya çalıştı 15 saniye boyunca kurtulmaya çalıştım en son ayağımı iyice kendime çektim ve yine tekerleklerimle adamın göğsüne bir darbe indirdim adam aldığı sert darbeyle yere yığılıp kafasını çarptı.

O sırada Ambar'a baktım adamın kolunu kırmak üzereydi ve ona içeride kaç kişi olduğunu soruyordu yanlarına yaklaşıp adamın apzını kapattım ve bağırmasını önledim.
? =İçeride sadece sharon var.

Ambar adamın kolunu bıraktı ve adamı yere fırlattı. İkisinin de üzerindeki silahları alıp kapıya doğru yöneldik.

İkimiz de birbirimizi onaylayan bakışlar attık  ve kapıyı tekmeleyip içeri girdik.

....
(Çığlık)

Ağzımdan o büyük çığlığın çıkmasına neden olamadım. Sharon annemi öldürmüştü bütün oda kan doluydu. Alfredonun boynuna silah yerleştirmişti beni görünce silahı yere düştü.