Bound To You

Prologue

Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to an actual person, living or dead, or actual events is purely coincidental. 

July 2020

Prologue

"Pupunta tayo ng Pilipinas bukas dahil ipapakilala na kita sa iyong mapapangasawa mo, iha. I thought you won't agree to what I said but I'm glad you agreed para naman makampante ako na nasa mabuting palad ka." Lolo said while we were eating dinner here in our house in US.

I'm getting married, I don't know when but it's just fine with me naman. 

Hindi talaga kami dito nakatira sa US. Nagbabakasyon lang kami dahil wala pang pasok but lolo said we also have a company here so we can stay as much as we want at dito na rin kami mag-aaral kung gugustuhin namin.

But pupunta kaming Pilipinas dahil naroon ang aking pakakasalan.

"Hindi ba masyadong maaga para magpakasal siya Dad?" Tanong naman ni Daddy. It's okay if I marry with my age right now, I'm 18, in a legal age.

Nagpatuloy ako sa pagkain katulad ni mommy na tahimik lang. I don't really care if I marry a guy even I don't know him, even just his name. Basta ayos lang kila lolo and my parents.

"Nasa legal na siyang edad kaya pwede na siyang magpakasal. Don't worry, uuwi tayo dun para sa engagement party. Matagal-tagal pa naman siguro bago sila ikasal. Mabuti na rin iyon para alam kong nasa mabuti siyang kamay bago ako mawala. Iha, you can tell us if you don't want to marry, then we will cancel the wedding." Malambing na sabi ni lolo habang nakangiti siya sa akin.

"It's okay naman po if I marry a man like what you want but I want to continue studying po, gusto ko parin pong sa Pilipinas magpatuloy dahil mahirap kung titira kami sa ibang bansa ng magiging asawa ko and nandoon rin po ang mga kaibigan ko." Sabi ko kay lolo gamit ang mahinahon na boses sabay ngiti sa kaniya.

I have a very soft voice kaya sabi nila mommy ay pwede akong kumanta sa mga paligsahan but I don't want to join because I'm shy. Sayang yung slot na sasalihan ko, pwede pa naman iyong mapunta sa ibang nangangailangan ng premyo. 

"Of course, you will continue to study at tuturuan ka namin dahil ikaw ang magmamana ng ating kompanya. I'm very proud of you." Malumanay na sabi ni lolo.

He's very kind to me pero sa iba ay masyado siyang masungit kaya binibiro ko siya minsan ngunit pinagtatawanan niya lang ako.

"Thank you po." I said and nodded to what he said. 

Itinuloy namin ang aming pagkain pagkatapos ay pumunta na kami sa kaniya-kaniya naming kwarto dahil we need to pack our things. Pagkatapos kong maligo ay saka palang ako nag-ayos ng mga dadalhin ko. 

Pumunta ako sa may closet ko and kumuha ako ng mga maleta para ilagay ang mga damit ko. Pinili ko yung mga favorite kong damit like dresses. I like dress. I don't usually wear pants unless it's required. Karamihan sa kulay ng dresses ko ay puti. I like color white simply because for me, white is clean and elegant. I like color gold too but not too much like how I like white. 

Nakarinig ako ng katok at pagkatingin ko sa may door, nakita ko si mommy sa papasok. She smiled at me, mommy is really beautiful and daddy is handsome too kaya marami ring naghihikayat sa akin na bakit hindi raw ako magmodel dahil matangkad rin ako. I said I don't want to be a model dahil nahihiya ako. 

"Baby bakit hindi ka pa natutulog? Aren't you done packing things?" Tanong niya habang nakakunot ang noo.

"Not yet mommy but I'm almost done po." Sabi ko habang nagpatuloy sa pag-ayos ng aking damit. May mga maid naman pero gusto kong ako ang mamili ng damit ko dahil minsan ay ayaw ko ang mga napipili nilang damit.