THIS IS NOT THE END

თავი 11

please vote and com🥺🥺❤️

მე და ჰარი საჭმელს ვაკეთებთ.
მე:- აი ნახავ შენზე კარგი თუ არ გამომივიდეს
ჰარი:- ვნახოთ
მე:- ვნახოთ კიარა, შენზე კარგად გავაკეთებ და გაბუტული სახით შევხედე
ჰარი:- გამებუტე?
მე:- კი.
ჰარი:- კარგი რა
მე:- შენ თქვი რომ მე საჭმლის გაკეთება არ ვიცი
ჰარი:- მე ხომ გეხუმრე და თან ჩემსკენ მოდის.
მე:- ჩემთან არც კი გაბედო მოსვლა და ხელები გადავაჯვარედინე.
ჰარი:- შემირიგდი რა
მე:- არა და თავი გავაქნიე. ჰარი ისევ ჩემსკენ მოდის
ჰარი:- პატარავ და საბოლოოდ ჩემს წინ დადგა
მე:- რაიყო
ჰარი:- შემირიგდი
მე:- მაშინ თქვი რომ შენზე კარგად ვაკეთებ საჭმელს
ჰარი:- კიმაგრამ მე ხომ არ მაქ შენი გაკეთებული საჭმელი გასინჯული
მე:- მერე რა მაინც თქვი
ჰარი:- გავსინჯავ და მერე ვიტყვი გაწყობს?
მე:- კარგი, მაწყობს
ჰარი:- მაშინ გავაგრძელოთ. ლოყაზე მაკოცა და მომშორდა.

,,ქეთის pov"
მე და ლიამი ტყეში მივდივართ. როგორ მეშინია თქვენ არ იცით. კიდევ კარგი ლიამი მაინცაა თორემ აქ მარტო ვერ წამოვიდოდი. ლიამი წინ მიდის მე კიდე უკან მივყვები. უცებ პატარა ბაჭია დავინახე და მასთან მივედი.
მე:- ვაიმე რა საყვარელია არა ლიამ
მისკენ გავიხედე მაგრამ არსად არ ჩანდა
მე:- ლიამ? უკვე შეშინებული ვიყავი.
მე:- ლიაამ. ბოლო ხმაზე ვყვირი და ლიამს ვეძებ. 5 წუთი მაინც გავიდა რაც ლიამს ვეძებ და არსად ჩანს. უკვე ვნერვიულობ და ვგრძნობ როგორ მიცრემლიანდება თვალები.
,,ლიამის pov"
უკან მივბრუნდი რომ ქეთისთვის რაღაც მეთქვა, მაგრამ იქ არ დამხვდა. ღმერთო ჩემო სად წავიდა.
მე:- ქეთიიი. ბოლო ხმაზე ვყვირი მის სახელს მაგრამ უშედეგოდ. უკვე 5 წუთია მის სახელს ვყვირი მაგრამ ვერსად ვერ ვნახე
მე:- ქეთი სად ხარ
ქეთი:- ლიამ? ეს ქეთია, ეს მისი ხმაა. მაგრამ კარგად არ ისმის
მე:- ქეთი?
ქეთი:- ლიამ? ახლა უფრო ახლოდან მოდის ხმა. თან წინ მივდივარ. უცებ რაღაცას ვეჯახები
ქეთი:- ლიამ ეს შენ ხარ?
მე:- ქეთი და ჩავეხუტე
ქეთი:- ლიამ ძალიან შემეშინდა. მემეგონა დავიკარგე და თან ტიროდა
მე:- ქეთი გთხოვ არ იტირო. მისი სახე ხელებში მოვიქციე და ცრემლები მოვწმინდე. სულ ცახცახებდა
მე:- ქეთი დამშვიდდი, მე აქ ვარ შენს გვერდით. ვეღარ მოვითმინე და მის ტუჩებს დავეწაფე. ისიც ამყვა. ის ისეთი ტკბილია. ჰაერის უკმარისობის გამო მოვშორდით ერთმანეთს
მე:- არ ჩამომრჩე. ხელი მოვკიდე და გზა განვაგრძეთ.
,,მარის pov"
ყველაფერი გავაკეთეთ. ეხლა კი გარეთ ვზივართ კოცონთან და ვალაპარაკობთ.
ნაილი:- ბიჭები აბა რას იტყვით რომ ვიმღეროთ?
ზეინი:- კარგი აზრია.
მე:- თქვენ რა მღერით და მე არ ვიცი?
ჰარი:- ასე გამოდის.
ჯიჯი:- აუ იმღერეთ რა
ქეთი:- აუ ხოო
ბიჭებმა სიმღერა დაიწყეს.