ლიამი:- მე ლიამი ვარ და ხელი გამომიწოდა
მე:- მე ნაილის ვითომ დაიკო, მარი
***
მე:- არც კი გაბედო და გამომყვე
ჰარი:- ის რაც შენ..........
მისი სიტყვები ბოლომდე ვეღარ გავიგონე, რადგან უცებ ყველაფერი გაშავდა
***
,,ჰარის pov"
ჩემი პატარა უკვე სამი თვეა კ...
დილით მაღვიძარა რეკავს და რას ვხედავ მე:- ჯანდაბა მაგვიანდებააა ეგერევე ლოგინიდან წამოვფრინდი. მოვწესრიგდი. ესეცმე
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ქვემოთ ჩავედი, ყველა საუზმობდა მაგრამ მე სახლიდან უსიტყვოდ გამოვვარდი. უნიში მივედი და პირდაპირ ლექციაზე შევვარდი. ადგილი უკან დავიკავე სადაც ჯიჯიც იჯდა. მე:- პრივეტ ჯიჯი:- პრივეტ მე:- რამე გამოვტოვე? ჯიჯი:- არა ეხლა დაიწყო. ორმა ლექციამ უინტერესოდ ჩაიარა, ეხლა კი მე და ჯიჯი კაფეტერიაში ვზივართ. ჯიჯი:- ნახე ზეინი რა საყვარელია მე:- კია საყვარელი მაგრამ მე არ მომწონს ჯიჯი:- შენ ხომ ვინმე არ მოგწონს მე:- ეეეე რატომაც არა ჯიმ ქერი მომწონს და პატარაობაში მაგის შეყვარებული ვიყავი, ოღონდ სიზმრებში 😁 ჯიჯიმ ხელი შუბლზე მიირტყა ჯიჯი:- სუფთა შტერი ხარ რა. იმ ხუთი ბიჭიდან რომელი მოგწონს? მე:- შენ გადააკვდი მოკლედ მაგათ. ჯიჯი:- მითხარი! მე:- ხო კარგი კარგი. ნუ ეხლა ყველას არ ვიცნობ კარგად მარა, ლიამი კაი ტიპი ჩანს. ჯიჯი:- აჰა ესეიგი ლიამი. მე:- ხო. ბიჭების მაგიდასთან ლაილა და მისი ორი დაქალი მივიდა. ის ლაილაა თუ ვიღაც ჰარის ჩაუჯდა კალთაში. ფუუუ გასწი იქით. რა საშინელებაა. ეხლა გული ამერევა. მაგის ორი დაქალი კიდე ლუისს და ჩემ ვითომ ძმას თვალებით ჭამდნენ. ჯიჯი:- კიდევ კარგი ზეინი არ მოსწონს რომელიმეს თორემ გავაფრენდი. მე კიდე სიცილი ამიტყდა ჯიჯი:- რაიყო რა გაცინებს მე:- არაფერი უბრალოდ როგორც ვატყობ ძაან შეყვარებული ხარ მაგ ზეინზე ჯიჯი:- კი, მაგრამ ხომ გითხარი ზედაც არ მიყურებს მეთქი მე:- ახლა გავაფრენ კიდევ იტყვი მაგას და გეფიცები მოგკლავ. უი ხომართლა დღეს წვეულება ყოფილა ჯიჯი:- მერე? მე:- რა მერე გოგო უნდა წავიდეთ. ჯიჯი:- ხუმრობ მე:- არა არ ვხუმრობ. მაინტერესებს ძაან ერთი მაგათი წვეულებები. ჯიჯი:- მაშინ შენ წადი მე:- შენ ეხლა ამბობ რომ მარტო მიშვებ? ჯიჯი:- დიახაც. მე მაქ არ წამოვალ მე:- წამოხვალ ჯიჯი:- არა მე:- კი ჯიჯი:- არა მე:- არა ჯიჯი:- კი მე:- იეეს გათქმევინე. გადაწყვეტილია მოდიხარ ჯიჯი:- ჯანდაბას, მხოლოდ შენი ხათრით. მე:- კარგი. უნის მერე ჩემთან წამო და იქედან წავიდეთ ჯიჯი:- ტანსაცმელი? მე:- ეგ მე მომანდე და ჩემს დაქალს, საქართველოდან ჯიჯი:- აუ გამაცანი რა მე:- კარგი. სახლში რომ მივედით, მისაღებში ბიჭები იჯდნენ. ნაილი:- ოჰ მობრძანდი? მე:- არა კიდევ უნივერსიტეტში ვზივარ ლექციაზე ნაილი:- კაი ერთი ლიამი:- კარგი ძმაო გეყო, ბოლობოლო შენი დაა და წესიერად ელაპარაკე ნაილი:- და არა კვახი კიდე ლიამი:- ნაილ!!! ნაილი:- რა იყო ლიამი:- არა რა შენთან ლაპარაკი არ ღირს. ნაილი:- ხოდა თავი დამანებე მაშინ. მე და ჯიჯის აღარ მოგვისმენია ამათი კინკლაობა და ოთხაში შევედით. ჯიჯი:- რა ჭირს ნაილს? მე:- არ ვიცი და არც მადარდებს ჯიჯი:- კიმაგრამ ვერ ხედავ შენზე როგორ ლაპარაკობს? მე:- არ მაინტერესებს რაც უნდა ის ილაპარაკოს. მოდი სხვა რამეზე ვილაპარკოთ ჯიჯი:- მაგალითად? მე:- ვერ ხედავდი ზეინმა თვალი როგორ გამოგაყოლა? ჯიჯი:- რა???? მე:- რა და სახლში რომ შევედით თვალს არ გაშორებდა, სანამ ოთახში არ ამოვედით. ჯიჯი:- მართლა? მე:- ხო
