THIS IS NOT THE END

თავი 12

please vote and com🥺🥺❤️

,,ზეინის pov"
ეხლა სააბაზანოში ვარ და სარკის წინ ვდგავარ
მე:- ზეინ ეს უნდა გააკეთო. უნდა უთხრა. შეიძლება მას არც კი მოწონხარ მაგრამ შენ მაინც უნდა გარისკო. ვსო გადაწყდა დღეს ვეტყვი ყველაფერს აქვე და ახლავე. სააბაზანოდან გავედი და ჯიჯი საწოლზე იჯდა. მეც მასთან მივედი და გვერდით დავუჯექი..........
-------------------------------------------------------
,,ზეინის pov"
მის გვერდით რომ დავჯექი, შემომხედა და გაკვირვებული სახე ქონდა.
ჯიჯი:- ამ......ზეინ.....რამე მოხდა?
მე:- კი მოხდა
ჯიჯი:- რამე სერიოზულია? კარგად ხარ?
მე:- კი კი მე კარგად ვარ უბრალოდ რაღაც მინდა გითხრა
მე:- ჯიჯი მიყვარხარ, უნივერსიტეტში პირველად რომ დაგინახე მაშინვე ჩამივარდი გულში და სულ ვცდილობდი შენთან გამოლაპარაკებას მაგრამ ვერ ვბედავდი, ამაზე კი ყოველთვის ჩემს თავს ვუბრაზდებოდი, უკვე ვეღარ ვძლებდი, უნდა მეთქვა და დღეს ამის შანსი მომეცა.
ყველაფერი ერთად მივაყარე.
ჯიჯი:- მე.....მე........ზ......ზეინ ეს სიმართლეა?
მე:- კი ჯიჯი სიმართლეა.
,,ჯიჯის pov"
მან ეხლა მითხრა რომ მიყვარხარო? მეც მიყვარს თან ძალიან.
მე:- ზეინ მეც მიყვარხარ.
ზეინს თვალები გაუბრწყინდა.
ზეინი:- შეიძლება გაკოცო? მეც თავი დავუქნიე და ჩვენი ბაგეები შეაერთა. ეს ისეთი კარგი იყო, რომ სიტყვებით ვერ ავღწერ.
ზეინი:- მინდა რომ შენთან ერთად დავიძინო და შენ გინდა?
მე:- კი
ორივე ლოგინში შევწექით და ზეინი ზურგიდან მომეკრო. მალე ჩაგვეძინა.
****
დილით რაღაცის ფხაკუნი მაღვიძებს. თვალები გავახილე და რას ვხედავ. ბავშვები რომლებიც სურათებს გვიღებენ და თან რაღაცეებს ბუტბუტებდნენ.
მე:- რახდება? ცოტა გაბრაზებულმა ვკითხე, მათი რეაქცია მაინტერესებდა.
ლუი:- აბა ჰე წავედით, დროზე სანამ რამე არ მოგვხვდა. ლუიმ ყველა გარეთ გაყარა. მე ზეინს მივუბრუნდი, რომელსაც ბავშვივით ეძინა.
მე:- ზეინ და ხელი მხარზე შევახე.
ერთი ამოიზმუილა და თვალები გაახილა.
მე:- უნდა ავდგეთ.
ზეინი:- კარგი