Park Chaeyoung bu sıkıntılı ruh halinden kurtulmanın tek yolunun intihar etmek olduğunu düşünmüştü. Bu düşüncesini gerçekleştiremeyince arkadaşlarının zoruyla bir psikoloğa gitme kararı aldı.
Psikoloğunun lisedeki platonik aşkı Park Jimin olacağı ak...
"Chaeyoung saçma bi şey yapmıyorsun di mi?Aç şunu!"
"Chaeng iyi misin?"
Kızlar böyle bağırıp kapıyı açmamı isterlerken ben belki de son dakikalarımı yaşıyordum. Elimdeki hap kutusunu bir tarafa fırlatıp ağlamaya devam ettim. Kızlar hala kapının önündeydi. Yapacak hiçbir şeyim kalmamıştı. Yaşamam için hiçbir sebep kalmamıştı. Bu dünyada sadece oksijen israfıydım. Ben olmasam her şey daha iyi olacaktı,eminim...
Gürültüyle açılan kapıya baktım. Jisoo Unnie dizlerinin üstüne düşmüştü. Büyük ihtimalle kapıyı o kırmıştı. Birden Lisa boynuma sarıldı onun ardından Jennie Unnie ve en son Jisoo Unnie sarıldı.Hepsi ağlıyordu ve ben bir kere daha yaşamaktan soğudum. Onları haketmiyordum ve yaşamayı da hiçbir zaman haketmemiştim...
Sarılmayı bırakıp azarları sıralamaya başladılar. Ama hiçbirini dinlemedim çünkü çoktan gözlerim kararmaya başlamıştı. Sonunda Jennie Unnie akıl edip "Sen kendine zarar verdin mi?" diye bağırınca Lisa hap kutusunu ve dökülmüş hapları gördü.Ve o da "Hap içmiş!" diye çığırdı.
Ama çoktan gözlerim kapanmıştı...
- - -
Edit: Ah drained çalınan kekim... İlk kitaplarımdan olduğu için biraz acemi bir yazım tarzı var. Düzenlemeye başladım ama umarım beğenirsiniz öptüm aşkss.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
