Op zoek naar de ware.

2. Solliciteren.

Ik werd wakker. Vermoeid keek ik op mijn wekker. Half tien.. Fack. Half tien! Ik gooide de dekens van me af en sprong mijn bed uit. Snel rende ik de badkamer in en sprong onder de douche met een tandenborstel in mijn mond.

Na het douchen rende ik terug naar mijn kamer met een handdoek om mijn lichaam heen. Ik trok snel een zwart jurkje met een panty eronder aan en deed haastig mijn make-up.

'Wat ben jij aan het doen?' Vroeg Adam slaperig toen hij mij paniekerig door het huis zag rennen terwijl ik al mijn spullen bij elkaar raapte.

'Ik heb een sollicitatiegesprek!' Zei ik.

'Hoe laat?'

'Half tien!'

'Dan ben je iets te laat..'

'Ja Adam, dat snap ik ook wel! Je kan wel voor jezelf zorgen hè, ik ben weg!' Ik trok mijn zwarte hakken aan en dribbelde, met mijn zwarte handtas aan mijn arm bungelent, naar mijn auto terwijl ik mijn lippen rood stifte.

Ik kwam aan in het enorme gebouw en hobbelde naar binnen.

'Hallo, ik heb een sollicatiegesprek bij Meneer Gold.' Zei ik hijgend tegen de vrouw achter de balie.

'Naam?' Zei de vrouw.

'Naomi Canton.' Zei ik.

'Dan mag u naar verdieping drie en daar meteen bij kamer vierendertig naar binnen. Meneer Gold wacht al.'

Ik bedankte de vrouw en snelde naar boven toe. Ik gooide een deur open en kwam in een kamer waar een man in pak en een vrouw in rok en blouse op elkaar op het bureau lagen te zoenen. De twee kwamen haastig en met een rood hoofd overeind.

'Uhm.. Sorry dat ik stoor.. Bent u Meneer Gold?' Stamelde ik.

'Nee, die zit hier naast.' Zei de man beschaamd.

De vrouw stond zenuwachtig aan haar half open blouse te frunniken.

'Oh, mijn excuses.' Snel trok ik de deur weer dicht. Drieëndertig. Godsamme! Verkeerde kamer. Dat heb ik weer.

Ik liep naar de deur er naast en streek mijn jurk even glad voordat ik aanklopte.

'Binnen.' Klonk een zware stem.

Ik opende de deur en trof een dikke man in pak op een bureaustoel achter een bureau aan.

'U bent Mevrouw Canton neem ik aan?' Zei de man nors.

'Ja, en u Meneer Gold?' Zei ik terwijl ik op de stoel voor het bureau ging zitten.

'Ja. Kunt u mij vertellen waarom u zo laat bent?' Meneer Gold keek me minachtend aan.

Maar, ik zal het ijs wel even breken. Daar ben ik goed in.

'Nou, ik ben gisteren dus gedumpt door een klootzak als oud vuil waardoor ik vergeten was mijn wekker te zetten. Dus toen werd ik veel te laat wakker en stond ik net ook nog is in de verkeerde kamer! Wist u dat de man naast u zat te zoenen met een vrouw? Sappig nieuws, niet?' Lachte ik.

Maar Meneer Gold vond dit blijkbaar niet zo grappig. En vond blijkbaar dat ik ook niet zo'n goede ijsbreker was want hij zette me zijn kantoor uit en zei dat ik de baan niet had. Kutzooi. Misschien was advocaat sowieso niet echt mijn ding..

Ik liep het gebouw uit en kwam weer in de drukke stad terecht. Ik keek om me heen en besloot dat ik nog helemaal geen zin had om naar mijn appartement te gaan. Daar zat ik toch maar alleen. Ik pakte mijn mobiel en belde Jessy op.

'Heb je de baan?' Tetterde Jessy in mijn oor.

'Nope, ik vertel je het wel tijdens een kop koffie. Kan je nu naar Het Koffiehuis komen ?' Zuchtte ik.

'Nou hij weet niet wat hij laat lopen hoor! Ik kom er nu meteen aan!' Meteen werd er opgehangen.

Ik liep richting Het Koffiehuis. Een gezellig cafeetje met heerlijke koffie. Ik ging naar binnen en liep naar de kassa.

'Een tafel voor twee?' Zei ik.

'Links in de hoek, bij het raam.' Zei het meisje.

Ik bedankte haar en ging aan een leeg tafeltje zitten. Even later kwam Jessy het café binnen. Ze had haar haren pastelpaars geverfd zag ik. Jessy verfde haar haren vaak, veel te vaak.

'Wat een drukte op straat!' Zuchtte ze terwijl ze tegenover me neerplofte.

Ik vertelde haar het hele verhaal over het sollicitatiegesprek terwijl we onze koffie dronken.

Jessy lag helemaal dubbel, en ook ik kon er nu wel om lachen.

Toen vertelde ik haar het verhaal van gisteravond met Richard.

'Wat een lul!' Gilde Jessy door het café. Wat ons de zoveelste verstoorde blikken gaf van mensen.

'Inderdaad. En daarom ga ik op zoek naar de ware. Ik ben al die klootzakken zat. En jij en Adam moeten me helpen.' Zei ik.

'Tuurlijk! Dit gaat zo leuk worden! We vinden de man voor jou! Misschien dat ik er ook nog wel eentje vind dan!' Ratelde Jessy.

Ik lachte.