Epilogue

37 3 1
                                    


Xarry Pov.

"It's been a year napakabilis ng panahon wala man lang tayong pinagkaiba sakanila akala ko tayo na talaga ngunit tadhana ang kalaban natin no" lumuluhang sabi ko habang kaharap ang puntod ni lielle

Diko padin makakalimutan ang nangyari nung gabing yun

Flashback.

Diko inaasahan na lalabas si lielle sa hospital kaya kaagad ko ito hinanap pero mukang huli ako dahil bago ko pa maabutan ay naroon na siya sa gitna ng kalsada

"LIELLE!" malakas na sigaw ko ngunit parang wala itong narinig

Ang sumunod na nangyari ay siya pagkatuliro ko nabangga si lielle ng sasakyan

Agad akong lumapit upang siya'y tignan ngunit nakapikit na ito

"lielle wake up" pagbabakasakali kong imuulat nito ang kanyang mata

Hanggang sa makarating kami sa hospital ay hmginigising ko siya

"please wake up lielle" ngunit gulat akong napatitig sakanya nung bigkasin niya ang mga katagang iyon

"I love you" pagsasalita nito

"lielle please wake up"
"lielle"

"sir di na po pwedeng sumama sa loob" sabi sa aken ng nurse

Wala akong nagawa kundi ang maghintay sa labas dumating ang kaibigan niya ngunit yun din ang pagkagulat ko nang lumabas ang doctor magmula sa loob

"doc anong nangyari sa loob"pagsasalita ko

"asan po ang pamilya ng pasyente?" tanong nito.

Lumapit ako ako lalo sakanya

"doc?" pagtatanong na tinig ko

"I'm sorry" yun palang ang binigkas niya ngunit parang pinagbagsakan nako ng lahat

Narinig ko nalang na umiiyak ang kaibigan niya sa gilid ko diko alam kung anong gagawin ko diko alam

Patakbo akong pumasok sa loob upang tignan siya ngunit tinatakluban na ito ng puting tela

"lielle wake up please diba sabi ko kanina mahal moko please wake up diko kaya lielle please nagmamakaawa ako prank molang to diba" pagsasalita ko

"lielle please answer me lielle answer me please"

"sir dipo kayo pwede rito" pagsasalita ng isang nurse sa aken

"don't touch me" sagot ko rito

"lielle let's go we will going to get married right tumayo ka na diyan lielle dinako natutuwa"

Ganun nalang ang pagiyak ko nung walang sumagot sakin bigla nalang akong tinulungan ng mga nurse nung tatayo sana ako ngunit bigla akong napaluhod dahil sa di ko kaya diko kayang tumayo dahil sa iyak ko

End of Flashback

Dumaan ang mga araw at buwan di padin ako makapaniwala na ganun ang nangyari kaya umalis ako nagpakalayo layo ngunit bandang huli bumalik ako upang tuparin ang pangako ko sakanya

Umuwi akong lumuluha diko na namalayan na napabilis na pala ang aking pagmamaneho sa sasakyan ko huli konalang napagtanto nung papalapit na sa akin ang isang malaking truck at napakasilaw na ilaw

At isang malakas na pagbangga ang narinig ko

"Lielle mukhang mapapaaga ang reunion naten mukang maagang natupad ang pangako ko sayo"

Huling salita ko bago ako pumikit

Third Person Pov.

"Time of death"

"5:27pm doc." sagot ng isang nurse sa doctor

"Xarry Dwayne time of death 5:27 pm" pagsasalita ng doctor

End.

IT'S YOUTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon