O gelen kağıttan sonra sadece derslerde ve tenefüslerde o çocuğun bakışları üzerimdeydi.Son derste bittikten sonra bana bakan çocuğa göz devirip kızlara baktım.
"Kızlar arka bahçeye gidiyoruz bizi bekleyenler varmış."Kızlar piç sırıtışı yaparken ben sadadece tebessüm ediyodum.Çantalarımızı toplayıp çıktık.Erkeklerde bizden sonra çıkmışlardı.Arka bahçeye geldiğimizde birden bi kızın sesi duyuldu.
"Oooo sürtüklerimiz de gelmişş"olum asıl kendisi sürtük Şuna bak."bakın minik sürtükler ateş ve diğerlerinden uzak durcaksınız."Onlar da kim be!!?Ben hemen karşısına geçince duvarların arkasından 3 kız daha çıktı.Sakince konuşmaya başladım.Kızlar endişelenmeye başlamışlardı.Benim için!!Sinir krizi geçirmeden önce hep sakinleşmeye çalışırım.
"Bir sürtük sensin ne de olsa insanın kendisi nasılsa karşısındakinide öyle görürmüş dimi.İkincisi Ateş kim?Yeni sürtükçükler çıktı.Aldık başımıza belayı.
"Şu derslerde bana bakacağı yere sana bakan çocuk ondan uzak duracaksın ve siz küçük fareler sizde diğerlerinden uzak duracaksınız.Ben sinir krizi geçirmek üzereydim.Kızlarda sinirlenmişe benziyorlardı.Ben duramadım kızlara dönüp gözlerimle 'Dalın!!' anlamında işaret verdim onlarda kafalarını salladılar.
Ben döndüğüm gibi yumruğu sürtüğün yüzüne yapıştırdım.Kızlarda dalmışlardı.Saçlarını elime dolayıp hızlıca çektim.Bağırmaya başladı.Pardon ona cırlamak diyelim.Dayanamadım ellerim sinirden titriyordu.Saçlarını yere düşmesi için çektim ve yere düştü.Üstüne çıkıp sayamadığım kadar yumrukladım kızın yüzü kandan görünmüyodu haketmişti.
En son havalandığımı ellerimin hala titredigini hissediyodum.Kızların krizi geçiriyo diye bağırdıklarını duydum ve sonrası karanlık.
Bu seferlik bu kadar yazmak zorundaydım.