Liu ve Sen (Creepypasta)

Aileniz

Birden rüya zannettiniz ama gerçek olduğunu anladığınızda, diğer yatakta yatan Liu'yu kaldırdınız ve ona "Liu... dışarıda polisler var..." dediniz ve Liu hemen kalkıp, yastığının altındaki silahı çıkardı ve senin yanağından öpüp "Hemen geliyorum...." dedi ama aklınıza geçen ki vurulma olayı geldi ve onun kolundan tutup "Hayır, bu sefer olmaz." dediniz ama Liu "Daha iyi bir fikrin var mı?" deyince siz içinizden "Onu kaybedemem..." diye geçirdiniz ve Liu'nun elinden silahı alıp, onun kafasına vurdunuz ve Liu birden bayıldı ve onu alıp yatağa yatırdınız, gitmeden önce Liu'nun yanağından öptünüz ve pencereden hafif bir baktınız.

Dışarıda bir sürü polis ve... ve aileniz vardı, çok endişeli gözüküyordular ama eminim sen kaçtığın için sana kızgındırlar. Burdan kurtulmalıydın ama Liu'yu bırakamazdın. Hemen düşündün ve kötü bir karar aldın. Son kez Liu'nun göğsüne yattın ve "Üzgünüm aşkım..." dediniz ve dudağından öpüp, silahı da alıp tek başınıza kulübenin arka kapısından çıktınız.

Koşabildiğiniz kadar hızlıca koştunuz ve artık izinizi kaybettirdiniz. Yalnızdınız... hem de çok yalnızdınız... etrafta artık o kuşların cıvıltısı yoktu, artık o yaprakların sesi size huzur vermiyordu, artık o arılar yoktu, kimse yoktu... sadece... sadece siz ve iç sesiniz vardı. Dizlerinizin üstüne çöktünüz ve silaha baktınız, etrafınıza baktınız ve iç sesiniz "Kimse yok, bence ölsen daha iyi... kimse seni zaten önemsemiyor..." diyordu ama siz hemen vazgeçemezsiniz... yoksa geçer misiniz? İç sesinizi dinlemediniz ve birden ayak sesleri duydun.

Arkanı döndün ve bir polis gördün, o sırada birisi arkandan kafana vurdu ve bayıldın...

Uyandığınızda odanızdaydınız ama Liu'yla olduğunuz odanız değil. Bu oda sizin ailenizden azar işittiğiniz odaydı, bu oda sebepsiz yere dayaklar yediğiniz odaydı, bu oda sizin için bir işkence yeriydi...

Hemen yataktan kalktınız ve kapıdan tam çıkacakken anneni gördün ve hemen annen sana sarıldı. Daha önce annen sana hiç böyle sarılmamıştı çünkü senden nefret ederdi. Siz eski anıları hatırladınız ve annenizi ittiniz. Ona aynı bir piskopat gibi bakıyor, yumruklarınızı sıkıyordunuz. Anneniz ayağı kalktı ve kibar bir sesle " (Adınız)... benim... annen..." dedi ama size "anne" sözcüğünü duymak acı veriyordu ve siz "Sus! Bana bir daha (Adınız) deme!" diye gürlediniz ve anneniz korkmuş bir yüzle "A-Arkanda..." diyebildi ve yanınızdan geçen bir kurşun, annenizi öldürdü.

Arkanızı dönmek istemiyordunuz ve arkanızdan gelen bir ses "Beni bıraktın..." dedi...

Burada bırakim, gerisi diğer bölüme... biraz merak edin öyle yazcam diğer bölümü. Zaten diğer bölüm aklımda... iyi okumalar ve eylenceler!