30 minutes din ang byahe mula sa simbahan na malapit sa condo ko to Heritage Park, it's located at Taguig (Di ko sureeee)
Pagdating ko rito napansin kong may nagkakasiyahan don di kalayuan sa puntod ni dad. Siguro they celebrating something. Di ko nalang pinansin.
My Dad died 4 years ago. Kapapasok ko pa lang non sa law school, then nabalitaan na lang namin nila Mommy na naaksidente si Dad.
It's so hard for us to accept the fact that my dad is gone. He really wants me to become a lawyer, and i want it too so i really pursue my dream. Dad is the one who wrote my name on that sticky note. He really trust me that i will become a lawyer someday.
When i'm having a bad day, for example sa acads pumupunta ako kay daddy. Kasi i know pinapakinggan niya pa rin ako.
I put the flowers that i bought to my dad's tombstone.
Rest in Peace
PHILIP VERGOZO
Born: July 4, 1969
Died: August 10, 2016
"Hi, i almost get there daddy. Bat ka ba kasi nawala dad? Di pa nga ako nakakabawi umalis ka na agad. Iniwan mo na agad kami. 4 years na, but i still can't move on. How you died, how i saw your face that full of blood. Ang sakit parin na nawala ka ng may tampuhan tayo."
"Pwede ka ba uli bumalik dad? haha, i want you to congratulate me though di pa ko attorney, pero malapit na dad. Are you proud that you have a daughter like me? Im about to reach the dream that we both want for myself. Dad kahit na 4 years na, im still sorry. Sorry for being hardheaded before. Sana nayakap o nakiss manlang kita bago ka umalis. I love you daddy. I always do."
Di ko napansin na my tears are already rolling on my cheeks. Nagulat ako nang may mag abot ng panyo sakin.
Nang tignan ko kung sino yung nagaabot sakin ay mas lalo akong nagulat.
"Why are you here?" - tanong ko habang pinupunasan ko ang luha ko ng panyong inabot niya.
"You're crying." - nagtaka ako sa sinabi niya dahil di naman connected yun sa tanong ko.
"And so? Ano? Bat andito ka? Are you stalking me?"
"Bakit bawal ba? ikaw lang ba may karapatan pumunta rito? Stalking you? Sorry but i never tried stalking a girl and i will never be." - he said and like he's amused on my assumption to him. Masyado bang kumapal mukha ko?
"Eh malay ko ba. Baka na love at first sight ka pala sakin don sa Robinsons at tinatry mo kong istalk." - oo xyrille. Kumapal ng bongga mukha mo.
"Ganda mo mag joke. Dito rin kasi nakalibing ang lolo ko, and we're celebrating his birthday. i just saw you here so nilapitan kita then nakita kitang umiiyak at tumutulo na ang sipon mo so i gave you my handkerchief" - he said na kinapahiya ko.
"Edi happy birthday sa lolo mo." - iniwas ko ang tingin ko at nilagay nalang ang atensyon ko sa lapida ni daddy. Napansin ko namang di parin siya umaalis sa gilid ko so tinignan ko uli siya.
"What? Why are you still here?" - okay i know i'm being rude and nasa harap ko pa si daddy. Huhu sorry dad but he's mean to me too when we first met.
"handkerchief..." - napatingin naman ako sa hawak kong panyo. Should i give this to him now? Nakakahiya naman dahil nasipunan ko na.
"Ah hehe, pwede bang sa susunod na araw ko nalang isauli? Lalabhan ko muna." - nahihiya kong sabi
"Yeah, sure." - he said pero di parin siya umaalis.
"Yes? What now?" - tanong ko uli pero medyo mahinahon na.
Imbis na sagutin niya ko, umupo siya sa tabi ko and tapped my shoulder.
"Kahit naman siguro di mo na siya kapiling, i think he's still proud of you." - nararamdaman kong gusto niya ko icomfort. But im okay.
"You think?"
"Hmm." - tumango tango siya.
"He's my Dad, by the way." - i look again at my dad's tombstone and smiled. "He died because of accident, and it hurts more kasi magkaaway kami that day." And then my smile suddenly faded
Di naman siya nagsalita.
"When he's still alive, para lang kaming magkapatid. He's my father, he's my bestfriend, he's my hero, he's my first love. Siya din yung lagi kong kasabwat pag pinaprank namin si mommy. I learned so many things from him. Natuto akong Iappreciate lahat ng bagay kahit maliit pa yan. And that's because of dad." - at bumagsak na uli ang mga luha ko. He's just tapping my shoulder.
"Nag-asawa uli si mommy After my dad died. Im happy for her, pero meron parin sa puso ko na sana buhay parin si dad para mabalik kami sa dati. Nakatira yung bagong asawa ni mommy sa bahay namin kaya nagpabili ako kay mom ng condo na malapit sa university ko. Ang hirap lang tanggapin na di na si dad yung nasa puso ni mommy."
"Dugo kaya nasa puso natin." - natatawang sabi niya na kinailing ko na lang. "You know, your dad will understand your mom. Siguro masaya daddy mo na di na nagmumukmok mom mo sakanya, he's happy for your mother. Masaya siya kung masaya ka at yung mommy mo. may mga bagay talaga na di na kayang ibalik sa dati, at ang kailangan mo nalang gawin ay tanggapin yon, attorney." - napangiti naman ako sa sinabi niya. At medyo natawa sa tawag niya sakin
"Di pa ko attorney no! HAHAHA"
"Sa dami ng sinabi ko yon lang napansin mo." - sabi niya na natatawa tawa. Di naman pala talaga masama ugali neto and then narealize ko na di pa namin kilala isa't isa.
"By the way, I'm Xyrille Philyn Vergozo." - pagpapakilala ko at nilahad ang kamay ko sa harap niya na tinanggap din naman niya.
"Lance Jacob Rivera" - pagpapakilala niya rin sa sarili niya.
"Sige mauna na ko, thankyou." - i said while smiling, i kissed his cheeks. At pumunta na sa kotse ko.
Shettt nakakahiyaaa! Masyado yata akong nagpasalamat. Bat may pag kiss xyrille?! At sa harap pa ni daddy! WaAaaaAaa dad forgive me for being maharot.
