Elimde mikrofonum var. Herkes bana bakıyor. Üstümdeki kıyafetler parçalanmış sanki biri tırnaklarıyla yırtmış, anlamadım. Tek gözlü bir adam bana bakıp gülüyor, iki tane kadın beni elleriyle gösteriyor 'hadi' der gibi. Mikrofona doğru bağırıyorum. Sesim kulaklarıma gelmedi. Daha fazla bağırıyorum, sanırım mikrofon bozuk. Anlamıyorum. Tek gözlü adam hâlâ gülüyor. Biri tırnaklarını bedenime batırınca gözlerimi adamdan almak zorunda kaldım. Kolumda kendi tırnaklarımın izleri var. Kafamı kaldırdım ve kendimi gördüm. Kırık bir ayna, kanlı gözler ve kanlı kıyafetlerim...
~mel
04.07.20
