Çok kötü kabuslar, çok kötü...
Uyandım ama aynı yerdeyim. Uyanmak için tırnaklarımı tenime batırıyorum. Uyandım, tekrar aynı yer. Odamda çok büyük tarantulalar var, yastığımın altında çok büyük örümcekler var. Boğazımı yırtarcasına çığlık atıyorum. Birazdan annem odama geliyor. Işıklar açıldı, örümcekler hala yerde. Çok korkuyorum, anneme sarılıyorum. Hala kabusta mıyım? Anneme örümceklerden bahsediyorum, saçlarımı okşayıp 'sadece kabustu' diyor.
Anne artık onlara alıştım.
~m
