Kunnen we dit aan (leonetta)

H13

~de volgende ochtend/POV leon~

Ik ben al wakker. Ik kijk naar vio haar buik. Ik ben zo blij. Oké, we worden tienerouders maar dat kan me niks schelen. Ik geef vio een zoen op haar voorhoofd. Ze komt wakker. "Goeiemorgen." Zeg ik. "Goeiemorgen." Zegt vio terug. Vandaag komen onze vrienden en dan gaan we het zeggen dat vio zwanger is. We lopen naar beneden en gaan aan de ontbijttafel zitten. "Hoe is het met mijn meisje?" Vraagt Olga. "Goed." Zegt vio. Olga zet het eten om tafel en we beginnen te eten. Na het ontbijt gaan we samen naar de badkamer. We wassen ons en doen dan ons ondergoed aan en lopen naar vio's kamer om onze kleren aan te doen. Het is inmiddels al 10u en om 11 uur komen onze vrienden. Vio legt haar op haar bed omdat ze altijd in de voormiddag een halfuur moet rusten en in de namiddag ook. Ik kom bij haar zitten en leg men hand op haar buik. "Je begint het al lichtjes te zien." Zeg ik. "Inderdaad, maar ik ga vandaag wel een redelijk losse trui aan doen. Sowieso gaat het Lucinda anders opvallen." Zegt ze. "Hha inderdaad, Lucinda woont hier ook dus ze ziet je veel hé." Zeg ik. "Klopt, maar nu is ze hier de laatste tijd niet geweest." Zegt ze. Dan is het halfuur voorbij. We stappen  uit bed en lopen naar beneden.

~POV Violetta~

Ik ben wakker. Ik vind het eerlijk gezegd wel spannend om het te zeggen aan onze vrienden. We lopen naar beneden om te ontbijten. "Hoe is het met mijn meisje?" Vraagt Olga. "Goed." Zeg ik. Olga zet het eten om tafel en we beginnen te eten. Na het eten lopen we naar de badkamer. Ik moet een halfuur rusten. Ik lig op men bed en plots komt Leon naar mij en begint over mijn buik te wrijven. We gaan nog een heel gesprek aan en gaan daarna naar beneden. "Ik zal de tafel al dekken." Zeg ik. "Nee, ik doe het wel." Zegt Olga. "Olga, ik kan het ook wel hoor." Zeg ik. "Weet ik, maar jij bent zwanger." Zegt ze terug. "Het is niet omdat ik zwanger ben dat ik niks meer kan." Zeg ik wat boos en loop naar boven. Ik ga op men bed liggen en begin te huilen. "Waarom toch. Ik kan dit zelf ook wel." Denk ik. Plots komt Leon binnen. "Gaat het, schatje?" Vraagt hij. Ik trek mijn schouders op. "Ik wil gewoon niet behandeld worden als iemand die zwanger is, ook al ben ik zwanger. Ik kan dingen ook zelf wel." Zeg ik terwijl ik snik. "Weet ik, maar Olga is gewoon wat over bezorgd." Zegt Leon. "Oké, dat kan, maar dat is toch geen reden om me zo te behandelen." Zeg ik. "Ik snap dat je het niet leuk vind, maar kom we gaan naar beneden. Onze vrienden zijn er bijna." Zegt Leon. "Oké." Zeg ik terwijl ik recht sta. Leon veegt men tranen weg en geeft me nog een kus. Wanneer we juist beneden zijn gaat de bel. Het zijn Cami en Fran. "Dag vio." Zeggen ze in koor. "Hy." Zeg ik. "Je ging ons nog het resultaat van je bloedtest laten weten." Zegt Cami. "I know. Daarom zijn jullie hier." Zeg ik. "Ach oké." Zegt Cami. Dan komen de andere ook binnen. Eenmaal dat iedereen er is beginnen we. "We hebben jullie allemaal laten komen omdat Leon en ik iets moeten vertellen." Zeg ik. "Vertel." Reageren er een paar. "Ik ben zwanger" zeg ik. "Inderdaad we verwachten een kindje." Zegt Leon. "Och proficiat." Horen we van alle kanten. Iedereen komt ook nog eens appart naar ons om ons te feliciteren.
Ik ben blij dat we het gezegd hebben. "Toon eens je buik vio?" Vraagt Cami. "Cami." Zegt Fran. "Ja sorry, ik wil haar buik gewoon al eens zien." Zegt Cami. "Is niks hoor, ik toon het gerust wel. Maar er is nog niet veel te zien." Zeg ik en doe mijn T-shirt wat omhoog. "Sta eens met je zijkant naar ons, dan kan je al beter de verandering zien." Zegt Fran. "Oké." Zeg ik en ga schuin gaan staan.