Sabah reyyan yakınlardan gelen bir sesle gözlerini araladı daha sonra miranın uykusunda reyyanın adını sayıkladığını duydu ve hemen miranı uyandırmaya çalıştı miran gözlerini açtığında kan ter içindeydi "reyyan"diye bağırarak uyanmıştı reyyan çıplak değildi ama miran uyumadan önce hiç bir şey giymemişti ve tir tir titriyordu miran doğrilarak reyyanın boynuna sarıldı ve kokusunu içine çekti reyyan miranın yanaklarını okşadıktan sonra miranın yüzünü avuçlarının içine aldı ve "iyimisin"dedi moran kafasıyla onayladıktan sonra kafasını reyyanın göğsüne koydu ve kal atışlarını dinledi...
Biraz öyle kaldıktan sonra muran ve reyyan duş almışlardı ve kahvaltılarını dda yapmışlerdı buda reyyanın hoşuna gidiyordu miran hergün yeni bir sülrizle çıkıyordu karşısına ama kahvaltıda miran çok düşünceliydi buda reyyanın dikkatinden kaçmamıştı miranın kolunu okşayarak "miran iyimisin...dalıp gittin rüyanda ne gördün onuda anlatmadın" dedi miran bunları fuyunca gözünden akan bir damla yaşı silerek gölhelikte olan mindere oturdu ve kafasını yastığa koydu reyyanda miranın yanına oturarak "anlatmicakmısın bak telaşlanıyorum" dedi miran bir damla daha yaş dökerek "senin öldü..." bunu söylerken yutkunmakta zorlanıyordu ve tekrar "senin öldüğünü gördüm" dedi reyyan tebessüm ederek miranın başını göğsüne kattı ve "kıyamam" dedi tatlı bir ses tonuyla miran kafasını reyyanın dizlerine katıp gözlerini kapattı reyyanda gülümseterek miranın saçlarıyla oynuyordu...
Biraz geçtikten sonra gönül yukarı çıkacakken miran ve reyyanı gördü artık buna dayanamazdı odadına çekildi ve sandıktan silahı aldı ve "artık somsuza kadar bitireceğim" dedi.
Reyyan hâlâ miranın saçıyla oynuyordu miran gözlerini açtığında reyyan gülümseyerek karşılık verdi miran bu gülümseme karşısında doğrularak reyyanın tanaklarına öpüvük kindurdu ve "sen bana böyle gülünce benim bütün neşem yerine geliyor... senin yüzündeki gülümseme güneşi bile kıskandırır...sen bana hep böyle gül" dedi bu sözler karşısında reytanın gızleri dolmuştu miran bunu fark edince reyyanı burnuna dokunarak "ama sadece bana" dedi imalı bir şekilde reyyanın gülümsemesi daha genişlemişti miran bu sefer uzanır şekilde reyyanın sağındayke sol tarafına bir bebek gibi kucağına uzandı ve başını reyyanın göğsüne kattı ve reyyanın omuzlarında olan saçıyla oynamaya başladı reyyanında bir eli miranın başının altında diğer eli ise yanaklarındaydı miran beyin keyfi yerindeydi esma ana onlara meyve göndermişti reyyan soyduğu elmadan bir mirana veriyor bir kendi yiyordu zaman böyle böyle geçiyordu akşam olmuştu sofra hazırlanmaya başlamıştı miran reyyanin kucağında uykuya dalmıştı reyyanda kıyamayıp uykusunu bölmemişti ama yemek yemeleri gerekiyordu miranı uyandırıp sofraya oturdular gönül bazen reyyana ters ters baksada bu reyyanın umrunda değildi yemekten sonra miran ve reyyan avluya kahve içmeye indiler tam miran kahvesini yudumlkcaktıki fırat seslenmuşti miran dışarı çıktı reyyan avluda tek kalmıştü gönül bunu fırsat bilip silahida alıl reyyanın karşısına dikildi silahı görek reyyan ayağa kalktı ve
"gönül be oluyor" dedi ve devam etti
"amann ne oluyorsa oluyir banane" dexi ve arkadını dönüp gidecektiki gönül reyyan diye seslendi reyyan önünü dönünce reyyanı karnından vurdu silah sesini duyan fırat ve miran şoka girdi reyyan kanlar içinde yere düştükten sonra miran reyyan diye bağırıp reyyanın yanına geldi ve başını dizlerinin üzerine kattı herkes silah sesine geldiğinde reyyanı öyle görünce hemen reyyanın yanına geldiler fırat "hadi miran vakit kaybetneyelim hadi hemen hadtaneye yetiştirelim" dye bağırdı miran reyyanı kucağına alıp arabaya bindiler arjada oturup reyyanı kucağına alfı ve başını göğsüne katıp
" ne olur bende kal reyyan ne olur sevdiğim" dedi reyyanın gızleri kapanmıştı şöför koltuğunda fırat vardı be kadar hızlı gidebilirlerse okadar hızlıydı reyyan gözlerini yarım açıp mirana baktı ve "miran"
"reyyan kurban olayım bende kal"
dedi "seni gördüm ya artık gidebilirim"dedi ve gözlerini kapattı...
Hastaneye vardıklarında reyyanı acilen amelyata aldılar miran duvarı yumruklayarak bağırdı ve kafasını duvara yasladı şadoğlarıda gelmişti herkes reyyanı soruyor fıratta amelyatta diyordu bir süre sonra doktor çıktı ve "durumu çok ağır kurşunu çıkarmak zor bunun için 2 doktor amelyat etmemiz lazım fakat "
dedi miran "fakat ne doktor fakat ne " dedi doktor "herşeye hazırlıklı olun" dedi bunu duyan miran hastaneden ayrılıp konağa döndü gönülü çağırdı gönül geldiğinde boğazını sıkarak "eğer sevdiğime bir şey olursa seni kendi ellerimle öldürürüm" diye bağırdı ve oradan ayrılıp annesinin yanına gitti "ana ona bir şey olursa ben yaşayamam...ana yaşayamam" dedi ve içini döktükten donra tekrar hastaneye döndü...💜
