5 AY Sonra

777 36 12
                                    

Aradan beş ay geçmişti bu gün cinsiyeti öğrenme vaktiydi hazırlanıp hastaneye gelmişlerdi reyyan ultrasyon masasına uzandı doktor tekrardan karnına sıvıyı sürdükten sonra aleti gezdirmeye başladı doktor bir süre sonra "her şey yolunda bir sıkıntı yok" dedi reyyan "cinsiyetini öğrenebilirmiyiz" "tabi" bir süre sonra "toparlanabilirsiniz"dedi doktor masasının karşısındaki koltuklara oturdular doktor "bir sıkıntı yok bebek gayet sağlıklı ama" miran "ama ne" "reyyan hanımın tansiyonu var" "evet bunu biliyorum" "reyyan hanım eğer kendinizi ve tansiyonunuzu kontrol edemezseniz bu hem bebek hem sizin için kötü olabilir doğum çok zor geçebilir bu yüzden sinirlenmeyi,üzülmeyi yasaklıyoruz ve çok sağlıklı beslenmelisiniz"  miran "duydunmu reyyan hanım o kadar söyledim sana üzme kendini diye" "off miraan...doktor bey cilinsiyet?" "reyyan hanım çok tatlı bir kızınız olucak" "kızmı?" "Evet kız" dedi doktordan çıktıktan sonra reyyan eve gitmek istemedi ve klübeye geçtiler reyyan yatağa oturur pozisyonda arkasına yaslandı miranda yanına geldi reyyan sırtını mirana yaslayarak başını iki göğsünün ortasına kattı ve elini karnına götürüp okşadı minik kızını miranda elini reyyanın elinin üzerine kattı ve dediki "hatırlıyormusun istanbuldayken söyleyince gerçek olan bir dilek dilemiştik" "unuturmuyum" "işte şimdi bütün dileklerimin dualarımın karşılığını alıyorum sevdiğiim,kızım ve sıcacık bir yuvam...sende annem gibi sıcak süt kokucaksın tıpkı anneler , annem gibi" dedi reyyan gözlerindeki yaşı geri göndererek "hani urfadayken dilek tutmuştuk ya sende ne tuttun diye elli kez sormuştun" "evet hâlâ aynı şeyi soruyorum" "işte bende cevabını veriyorum...bu" "ne? " "tuttuğum dilek bu şu an kızımız anne baba heyecanı ben sen " dedi ve tekrar karnını okşayarak "biz...olmaz demiştim ama insan bazen yanılıyormuş" dedi miran "ben sensiz siz olmadan ne yaparım hiç bilmiyorum hiç bir yere gitmeyin benim sizden başka sığınacak sarılacak kimsem yok" dedi reyyan kalkıp oturdu bacaklarını bağladı ve mirana bakarak "ya onu bunu bırakta bizim bir sorunumuz var hatta bir değil bir sürü sorunumuz var" "ne oldu" "isim , hastane çantası , bebek odası ohoooo" "der ettiğin şeye bak ya yarın alışverişe çıkar alırız" dedi ve devam etti " reyyan saat daha çok erken bu haberi bizimkileredemi versek kızımız olacağını" reyyan istemesede miranı hevesli görünce kabul etmişti eve giderek üzerlerini değiştirdiler ve orada kalacaklardı yanlarına bir kaç parça kıyafet reyyan pembe ve çok şirin bir hamilelik miranda kot ve beyaz hafif bol bir gömlek giydi

olmaz demiştim ama insan bazen yanılıyormuş" dedi miran "ben sensiz siz olmadan ne yaparım hiç bilmiyorum hiç bir yere gitmeyin benim sizden başka sığınacak sarılacak kimsem yok" dedi reyyan kalkıp oturdu bacaklarını bağladı ve mirana bakarak "ya ...

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Reyyanın elbisesi)
miran reyyanı görünce gülümsedi ve yanına geldi dudakalrına minik bir buse kondurduktan sonra "tam bkr kız annesiyim diyosun yani" "evet ben kızımın annesiyim" dedi miran hadi diyerek dikkatle reyyanı arabaya bindirdi ve yola çıktılar miran arabayı yavaş ve çıkıntılara dikkat ederek ilerliyordu sonunda konağa vardılar miran tekrardan dikkatle rwyyana yardım ederek arabadan indirdi ve konağın kapısından girdi ilk karşılayan esma hanımdı reyyanı görünce çok mutlu olnuş gülümseyerek yanlarına geldiler "hoşgeldiniz oğlum" "hoşbuldum esma anne bizimkiler nerede" (azize tekrardan konağa dönmüştü)
"salondalar oğlum...reyyan kızım sen nasılsın?" "iyiyim esma anne sen" "bende iyiyim hadi oğlum bekletme kızı ayakta geçin salona bende size kahve getireyim"reyyan "yok esma anne bana yapmacanım istemiyor" "çikolatalı pastaya ne dersin" "bak ona hayır demem" dedi esma hanım gülerek mutfağa ilerlerken miranda reyyanı dikkatle merdivenlerden çıkarıyordu salona geldiklerinde "iyi akşamlar herkese" "iyi akşamlar torunum sen gelirmiydin buralara" dedi miran bunu aldırmadan reyyanı oturtup kendide yanına oturdu reyyan arkasına yaslandı gönül güler yüzle "allah analı babalı büyütsün reyyan biraz konuşabilirmiyi"reyyan biraz şaşırsada "tabi" dedi ve kalktı reyyan ve gönül avlu balkonuna geçip koltuğa oturdu reyyan arkasına yaslanacaktıki gönül arkasına yasık kattı gönül "reyyan beni affet ben çok haksızlık ettim sana ama ben başka birini seviyorum bilmiyorum beni affedebilecekmisin ama ben artık sana ve bebeğine kimsenin karışmasını istemiyorum sende beni bir kardeşin olarak gör" dedi  reyyan gülümseyerek "kızıma halası da bir patik gelirse belki affederim" dedi ikiside gülümsedi tam o anda miran geldi "ooo allah muhabbetinizi arttırsın" dedi ve reyyanın yanına oturdu fıratta geldi gülerek gönülün yanına oturdu "amcası ne versin prensese" "amcası ve halası arkasında dursun yeter" dedi gülerek sohbet ediyorlardı esma hanım pastaları getirerek yanlarına bıraktı ve kendi odasından bir bebek takımi getirdi yün iple örülmüş pijama ve yelek sarıydı getirip reyyana verdi ve "bunlar miranın ona olmayınca bende sakladım bir gün bebeği olursa giyer diye" "ya bunlar çok tatlı"dedi...
zaman hızlı geçmişti yatma vakti gelmişti herkes odalarına dağılmıştı reyyan ve miranda pijamalarını giydikten sonra yatağa uzandılar ve uyudular saat gece üç sularıydı reyyan hafif bir sancıyla uyandı elini karnına kattı ve bebeğinin tekmesiyle marşılaştı gülümseyerek miranın elini karnına kattı miranda uyanmıştı kalkıp elini reyyanın karnına kattı ve kızı iki kez tekme attı reyyanın yine gözleri dolmuştu miran dinlermişçesine başını karnına kattı ve belirginleşmiş karnını öptü...sabah olmuştu reyyan ve miran uyanıp giyindikten sonra avluya gittiler esma hanım yine döktürmüştü sofraya oturdular reyyan mirandan su isteyince gönül hızla bir bardak su reyyan uzatıp "al canım" dedi bu hareketi azizeyi şaşırtmıştı reyyan hiç bir şey yememişti miran "ne oldu canım niye yemiyorsun" "miran benim canım siyah incir çekti" dedi esma hanım duyar duymaz hemen koşarak mutfaktan mir tabak dolusu incir getirdi "al kızım dün fırat arka bahçedeki incir ağacindan topladı" reyyan gulümseyerek fıratabakıp "ellerine sağlik" "afiyet olsun ne demek" dedi kahvaltıdan sonra reyyan ve gönül terastaki koltukta sohbet ediyor gönülde reyyanın karnıyla konuşuyordu miran ve fıratta kenarda iş konuşuyorlardı reyyan miranın yanına gelerek mızmızlanarak "hani alışverişe gidicektik" "gidelim karıcım hadi" dedi ve yola çıktılar....❤❤

REYMİR HAYALİ SAHNELERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin