Yeni Şehir

1. BÖLÜM

BAŞLAMA TARİHİNİZİ BURAYA BIRAKIRSANIZ SEVİNİRİM ◕‿◕

Alarm sesiyle yeni bir sabaha gözlerimi açtım.

Saat kaç ya

06.00 iyide erken

Hemen çalışma masamda ki takvime baktım kırmızı renk ile yuvarlak içine alınmış.
E kırmızı önem farz ediyor.

Yataktan kalkıp pikeyi düzelttim ve çalışma masamın yanına gittim. Ajandamı açıp bu günün tarihini buldum

-ÖNEMLİ
-OKULUN İLK GÜNÜ
Nee
Ay evet bu gün okullar açılıyor. Liseye geçmiş bulunuyorum.
Dolabı ma gidip okul için kıyafet seçmeye başladım.
Okulun ilk günü üniforma ile mi gidilir ?
Tabiki de hayır.
Kot kulumu mu üstüme geçirdim ve altına boğazlı siyah conversleri mi giydim ve hazırım.
Odadan çıkıp ikizimin odasına girdim , odalarımız karçılıklı da.
"Enis kalk hadi Eniss Eniss "
"Hım? "
Uyku mahru mu sesi boğuk çıkıyordu tabi.
"Hadi kalk bugün okulun ilk günü."

"NEEE "
diye bağırarak kalktı

"Ne bağırıyorsun ya ? "

"Ya ben alarm kurmuştum nasıl uyanamadım ?"

"Üç aydır yatıyorsun ve ben seni uyandırdım işte noldu ki ?"

" Ben gece gidecektim."

"Nereye gidecektin ?"

" Ya ben halamın yanına Eskişehir'e gidecektim."

" Okulun ilk günü mü ?"

" Şey "
dedi mahçupça elini ensesine götürüp kaşı dı
" Ney ? "

" Ben eğitime halamın yanında devam edicem ortaokulda ki gibi. Sana üzülürsün diye söylememiştim onbir oniki gibi yola çıkacaktım. Oraya gidince sana mesaj atacaktım. Geriside babam ve abimgildeydi."

Bi hışımla odadan çıktım ve aşağı kata inmeye başladım. Sabah ki bütün neşem ve enerjim yerini sinire bıraktı.
Aşağı kata inip kahvaltı masasına oturdum.

" Aysel Abla "
Mutfaktan çıkıp yanıma geldi.

" Buyur kızım "

" Benim servisimi açarmısın ? "

" Babangil ? "

" Bugün okulun ilk günü ve biraz erken çıkıp sahile gidicem. "

" Sen nasıl istersen kızım. "
deyip geri mutfağa gitti

" NİL NİL NERDESİN ? "
Enis'in sesini duyunca gözlerimi devirdim
Bu kaç dakika sonra yanıma geldi

" Nil bak ben özür dilerim kalbini kırmak istemezdim ... "
ve bunun gibi daha fazlası
Elimi kaldırdım ve susması için işaret verdim.

Elimi görür görmez sustu bende geri indirip masaya koydum
Enis'te elimi alıp avcunun içine hapsetti geri çekmeye çalıştım ama izin vermedi

" Nil bak ben orda mutluyum bu gürültülü şehirden , anılardan , yaşanmışlıklar dan ve bunun gibi bi çok şeyden uzaklaşmak bana iyi geliyor. Bunu anladığın ve bildiğin halde beni niye burda tutmaya çalışıyorsun ki ? Ben bu şehri sevmiyorum lütfen benide anlamanı istiyorum bencilce davranmadan bunu düşünmeni istiyorum lütfen. "

Ne zaman aktığını fark etmediğim göz yaşlarımı sildi ve yanağıma bi buse kondurdu.

" Benmi bencilce düşünüp davranıyorum ?
Komik baya komik hemde , peki sen beni hiç düşündünmü ? Ben söyleyeyim : Hayır.
Hiç dedin mi bu kız burda ben yokken napıyor ? Arkadaşları kim ? Benim o kadar arkadaşım varken ve ben hepsiyle tanıştırmışken acaba benim ikizim beni niye arkadaşlarıyla tanıştırmıyor ? Ben halamın yanındayken orda burda gezerken bu kız napıyor dedin mi ? HA ENİS DEDİNMİ DEDİNMİ HAYIR DEMEDİN. Hiç umrunda bile olmadım. Benim arkadaşım olarak sadece Ecmel var o da zaten kuzenimiz. Senin yokluğunda Ecmel bana kardeşlik yaptı biliyormusun ? Herkes Ecmel'i benim ikizim zannediyor .
Ya ben ortaokula geçtiğimden günden itibaren doğum günlerimi şirkette kutluyorum biliyormusun ?
Sen orda parti verirken ben orda bi mum üfleyip geri çalışmaya dönüyorum.
Babam beni şirketin başına geçirmeyi düşünüyor ve kendisi gibi iyi bi patron ola bilmem için ortaokula geçtiğim de beni şirkete götürdü.
Ama şirkette olmak beni mutsuz değil tam aksine mutlu ediyor.
Neden biliyormusun ? Çünkü ben çalışırken seni ve abimgili düşünmeyi bırakıyorum.
Peki hiç gelip ikizine sordunmu , sende benimle gelmek istermisin ? diye . Oysa ben neleri düşünüyorken sen bana bi vedayı bile çok görüyorsun .
Tabi kardeşim gidebilirsin nereye gitmek istiyorsan. "

Gözleri dolu ve bi o kadar şaşkın şekilde bakıyordu yüzüme. Masadan kalktım çantamı aldım ve kapıya ilerlemeye başladım. Partmontdan siyah kot ceketimi alıp çıktım.

" Asım Abi "

"Efendim Nil "

" Şey sahile gidebilir miyiz ? "

Kafasını onaylar anlamda salladı ve arabaya ilerlemeye başladı. Benden önce gidip kapımı açtı bende hızlanıp arabaya ulaştım.

" Teşekkür ederim "

Gülümsedi ve kapımı kapattı.

Onbeş , yirmi dakikalık yolculuğun ardından sahile geldik arabadan inip kayalıklara yürümeye başladım.

Saat daha yedi olduğu için nerdeyse hiç kimse yoktu. Bende kayalıklara oturmuş denize taş atıyordum.

Yanımda bi hareketlilik oldu ama ben bakmadım çünkü muhtemelen Enis ti. Tam ayağa kalktım arkamı döndüm ama bileğimden tutuldum. Hala yüzüne bakmıyorum dedim ya muhtemelen Enis ti. 'Özür dilerim Nil ben bilmiyordum ... ' gibi şeyler zırvalayacak. Oysa bilmediği daha ne kadar çok şey var.