chapter 4

60 7 2
                                    

Μόλις άνοιξε η πόρτα έπεσα στο έδαφος.

Τ:" Φαίνεται κάποιος μας κρυφάκουγε."

Ε:" Όχι... εγώ....."

Jk:" Θα σας αφήσουμε παιδιά να μιλήσετε."

Μπήκανε μέσα στο γραφείο και με κοιτούσε με ένα σοβαρό ύφος.

Τ:" Κάτσε."

Ε:" Okay."

T:" Τώρα ας σοβαρευτούμε."

Ε:" Γιατί είναι ο Felix στην Αυστραλία;"

Τ:" Τι;"

Ε:" Ήθελες να μιλήσουμε σοβαρά."

Τ:" Δουλεύει."

Ε:" Δεν με αποχαιρέτησε καν...."

Τ:" Θα γυρίσει πίσω χαζή."

Ε:" Σταμάτα να με αποκαλείς χαζή!"

Τ:" Αρκετά! Από εδώ και πέρα θα μένεις εδώ!"

Ε:" Είμαι σε κίνδυνο τώρα, είμαι;"

Τ:" Κοίτα τώρα ποιος έχει έξυπνο μυαλό."

Ε:" Ουαου σε ευχαριστώ!"

Τ:" Τώρα έλα να μάθουμε μερικούς κανόνες."

Τ:" Πρώτον: Δεν θα αφήνεις κάποιον η κάτι μόνο του χωρίς να το τελειώσεις.
Δεύτερον: Δεν θα διακόπτεις συνελεύσεις, meeting αλλιώς κάποιος θα πεθαίνει.
Και τρίτον: Δεν πίνουμε."

Ε:" Και τι θα συμβεί αν καταπάτησω τους κανόνες;"

Τ:" Μία φορά θα γίνει."

Ε:" Και πού το ξε-"

Τ:" Θα τιμωρηθείς."

Ε:" Και η τιμωρία;"

Τ:" Θα πονέσει."

Ε:" Όπως;"

Τ:" Δεν θες να μάθεις."

Ε:" Καλά."

Τ:" Και τώρα είσαι μία από εμάς!"

Τ:" Χρειάζεσαι εκπαίδευση."

Ε:" Εκπαίδευση;"

Ε:" Γιατί χρειάζομαι εκπαίδευση;"

Τ:" Γιατί πρέπει να μάθεις να παλεύεις."

Ε:" Και....ποιος είναι ο εκπ-"

Τ:" Τον κοιτάς αυτήν την στιγμή."

Ε:" Oh...."

Τ:" Σε χαλάει κάτι;"

Ε:" Απολύτως τίποτα."

Τ:" Ωραία, αυτά εδώ είναι μερικά από τα ρούχα του γυμναστηρίου. Τα έχω για εσένα."

𝘊𝘳𝘰𝘴𝘴 𝘍𝘪𝘳𝘦 | 𝗄.𝗍𝗁Where stories live. Discover now