𝘊𝘳𝘰𝘴𝘴 𝘍𝘪𝘳𝘦 | 𝗄.𝗍𝗁

chapter 6

E:" Περάστε!"

J:" Mia είσαι καλά;"

Ε:" Δεν ξέρω, έπαθα μια μικρή κρίση πανικού."

J:" Καημένη...."

Ε:" Νιώθω ότι δεν μπορώ να ηρεμήσω."

J:" Έλα να μαγειρέψουμε μαζί, θα σε κάνω να χαλαρώσεις."

Ε:" Οκ."

E:" Τι θα μαγειρέψουμε;"

J:" Θα δεις, απλά βοήθησε με να κόψω τα κρεμμύδια."

Ώρες μετά:

J:" Πήγαινε πες τον Tae πώς το Bulgogi είναι έτοιμο."

Ε:" Αμέσως."

Πήγα πάνω να βρω τον Tae. Φοβόμουν λίγο αλλά χάρης την Jennie ηρέμησα. Μπήκα μέσα και τον είδα να κλαίει. Δεν ξέρω γιατί.

Ε:" TAE?!?!"

E:" Τι συμβαίνει?!?!" Πήγα και έκατσα δίπλα του.

Τ:" Τίποτα."

Ε:" Όχι και τίποτα....."

Τ:" Δεν μπορείς να καταλάβεις..."

Ε:" Εκτός αν δεν μου πεις."

Τ:" Ξέρεις πως είναι να χάνεις κάποιον που αγαπάς;"

Ε:" Έννοω....-"

Τ:" Ξέχασε το τότε."

Ε:"  Οι γονείς μου σκοτώθηκαν σε τροχαίο ατύχημα."

Τ:" Oh....."

E:" Ξύπνησα σε ένα νοσοκομείο, και είχα προσωρινή αμνησία.."

Ε:" Μόλις ξύπνησα ο γιατρός μου είπε τι συνέβη."

Ε:" Αλλά...."

Και άρχισα να κλαίω. Οπότε θυμώνουν τους γονείς μου έκλαιγα. Ήτανε πάντα κάτι που δεν ήθελα να συζητάω.

Τ:" Mia...." (😞)

E:" Δεν μπορούσα να θυμηθώ τι έγινε, ούτε καν ποιοί ήταν οι γονείς μου." (😭)

Τ:" Mia σταμάτα....." (😢)

Ε:" Ήμουν πάρα πολύ τρομαγμένη Taehyung...."

Μόλις το είπα αυτό με αγκάλιασε, σφιχτά, σαν να μην υπάρχει αύριο. Δεν ήθελε να με αφήσει ούτε εγώ το είχα ανάγκη σαν να συμπλήρωσε κάτι που έλειπε. Ένιωθα ασφάλεια.

Τ:" Έβλεπα τον αδελφό μου να πεθαίνει μπροστά στα μάτια μου...." (😭)

Ε:" Λυπάμαι πολύ....." (😭)

Ε:" Είσαι τυχερός που έχεις αναμνήσεις από αυτόν." (😢)

Έφυγε από την αγκαλιά μου.