başlıyoruz...

69 7 3
                                    

ÖNCEKİ BÖLÜM GÜNCELLENDİ

ÖNCEKİ BÖLÜMÜN SONUNU GÜNCELLEDİM EĞER ONU OKUMADIYSANIZ BU BÖLÜMÜN BAŞLARINI ANLAMAYABİLİRSİNİZ.

Marinetteden:

Kızları orda unuttuğuma inanmıyorum. Sanırım şuanda neden okadar aşırı tepki verdiğimi düşünüyosunuz. Bu aslında çoook eski bi olay değil. Bundan 10 yıl önceydi. Yani daha 7 yaşındaydım.

10 yıl önce yazardan:

M: hayır h- hayır. Benden uzak dur.

Küçük kızın direnişlerine rağmen hâlâ üvey kardeşi olacak çocuk ona doğru yürüyordu. Üvey abisi ondan tam 8 yaş büyüktü. Ve küçük kıza onunla çok iyi anlaşıcaklarını söyleyip duruyordu.

Ailesinin, hatta babasının yanında babası görmeden ona dokunup duruyodu. Ve küçük kız bundan nefret ediyodu.

Andre: yalnızca bana oyuncak bebeğini vericeksin bende bu denlimi nefret ediyosun?

M:...

Küçük kızın sessiz kalması onu dahada sinirlendirdi ve beveğini alıp kırmaya başladı. Sonra onu küçük kızın önünde bahçedeki mangala attı.

André: birdaha böylebir terbiyesizlik edersen bu sefer lucy i yakarım.

Demişti. Lucy küçük kızın en sevdiği bebeğiydi. Annesi gitmeden önce ona bıraktığı tek şeydi. Küçük kız gözlerindeki yaşı sildi ve.

M: nasıl bu kadar acımasız olabiliyosun? Bunu lucy duysaydı çok kırılırdı. Lütfen ona bişey yapma. Ne istersen yaparım.

Demişti. Çocuk sırıttı. Bu hiç hayra alamet değildi. Çocuk kızın kulağına eğilip.

Andre: sessiz kalmanı. Dedi

Küçük kız hiçbirşey anlamamıştı. O bu bebeğin yakılmasının duyulmasından bu kadarmı korkuyodu.

Küçük kız yanılıyodu. Ergenliğe yeni adım atmış bu embesilin aklında daha farklı şeyler vardı. Hemde çok farklı...

*Çocuk bunu tam 2 yıl sürdürdü. Sonra marinette nin babası onu yakaladı. Üvey Annesi marinetteyi suçlayınca hareketli bir şekilde ayrıldılar. Ama andre marinetteyi rahatsız etmeye devam etti. Tecavüze.

Sürekli isimsiz mesajlar atarak onu rahatsız etmeye devam etti. Son 1 haftadır ondan hiç mesaj almamıştı.*

**Şimdiki zaman**

Tam kızların yanına gidecekken hepsi durgun birşekilde yanıma geldiler. Çok sakindiler. Hiç oyalanmadan çantamı omzuma atıp.

::~: geç kalıcaz dedim.

Hepsi birden yüzüme baktılar.

C: ha?

~: derse diyorum. geç kalıcaz.

C: ha tamam.

Dedi onlarda sırtlarına çantalarını takıp kapıya yöneldiler.

~: kızlar.

Dedim hepsi bana baktılar. Sanki kelimeler boğazıma düğümleniyodu.

~: ben...

Dedim ve tutmaya çalıştığım gözyaşlarını engelleyemedim.

Kızlarda ağlayarak bana sarıldılar.

C: kendine gel. O p** yüzünden ağlamıycaksın.

Al: biz buna asla izin vermeyiz.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 17, 2022 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

2 Okul Tek BinaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin