Zeven

6K 48 11
                                    

Hij staat op en leidt me naar de onderzoekstafel. 'Neem plaats.'
Ik kijk hem onzeker aan, maar ga dan op de tafel zitten. Mijn hoofd doet verschrikkelijk veel zeer, maar ik wil niet overkomen als een watje, dus hou ik mijn mond.
Opeens klinkt er een strenge stem ik kijk op. 'Waar heb je last van Lotte? Je kunt beter eerlijk zeggen wat er aan de hand is anders kom ik er zo toch wel achter.' Zijn speelse blik is verdwenen en een strenge blik is daarvoor in de plaats gekomen. Ik begin te blozen en kijk gauw naar beneden, automatisch begin ik op me lip te bijten.
'I-ik heb gewoon een beetje hoofdpijn' zeg ik hoofdschuddend. 'En ik ben misselijk, en.. Oww kut me medicijnen vergeten!' Zeg ik. 'Kak dat bedenk ik me opeens dat verklaart een boel.' Ik kijk en zie dat hij bijna boos naar me kijkt. Hij is zoo knap Jezus! Ik kijk gauw naar beneden en begin weer te bijten.
'Lotte jij gaat hier zitten. En je wacht tot ik terug ben. Ik haal je medicijnen bij de balie.' Zegt hij dan abrupt. Ik kijk hem verbaasd aan. Hij loopt naar de gang toe en laat mij alleen achter. Verbaast blijf ik zitten waarom doet hij zo bezorgd en... lief bijna.
Na een paar minuten loopt Mike naar binnen met een glas water en twee doosjes met medicijnen.
'Hoeveel neem je er normaal?' Vraagt hij. 'Uhm meestal twee per doosje.' Zeg ik. Mijn hoofd bonkt als een gek. Hij legt de doosjes op tafel neer en pakt uit elk bakje twee. Hij loopt naar me toe en geeft de witte pilletjes en het water.
'In een keer doorslikken.' Zegt hij.      Hij kijkt me afwachtend aan. Ik slik zenuwachtig.
Nu ben ik zo'n meid die net niks kan en dus echt stikt als ze een pil door moet slikken... Thuis doe ik het altijd met vla ofzo maar nu zit ik hier met een ontzettend knappe huisarts voor me + 4 pillen in mijn hand.
Ik kijk hem ongemakkelijk aan, en begin weer op mijn lip te bijten.
Hij kijkt me verbaasd aan. 'Je gaat toch niet zeggen dat je geen medicijnen kan slikken? Of wel?'
'Uhm nou misschien wel?' Zeg ik met een glimlach op mijn gezicht.
'Oké pak een pil, leg hem op je tong en Buig dan met je hoofd naar voren. Dan pak je je water en slik je hem door. Dit zorgt ervoor dat er geen lucht bij zit waardoor hij makkelijker door je keel glijdt.' Hij kijkt me grijnzend aan.
Ik kijk lachend terug en doe wat hij zegt. Wonder boven wonder lukt het me om alle pillen door te slikken. Verwonderd kijk ik op naar Mike. 'Hoe kom je aan die tip?' Vraag ik verbaasd.
'Ik ben een dokter.' Zegt hij met een grijns.
'Maar jij bent ook een dappere patiënt.' Zegt hij met een glimlach op zijn gezicht. 'Goed Jongedame nu kunnen we eindelijk doen waar je hier voor gekomen bent. Je mag wel even je shirt uitdoen dan kan ik even luisteren naar je hart.' Zegt hij. Hij draait zich om en loopt naar een van zijn kastjes. Kut denk ik bij mezelf ik wou een hemd aan doen maar dat ben ik natuurlijk gladjes vergeten vanochtend. Twijfelend trek ik dan toch mijn shirt uit. Ik zie dat Mike zich omdraait met handschoenen aan en in zijn hand een stethoscoop.

Pov Mike de Jong,
Ik draai me om met een stethoscoop in mijn hand en als ik opkijk zie ik Lotte zitten helemaal in een gedoken heeft ze haar t shirt in haar hand waarmee ze haar lichaam probeert te verbergen  ondanks dat kan ik ik zien  dat ze een zwarte bh aan heeft. Ze is prachtig! Ik slik even snel. En loop dan serieus naar haar toe. Geen emoties Mike, geen emoties. Verlegen zit ze op de tafel.
'Mag ik?' Vraag ik aan haar en ik kijk haar aan zodat ik kan zien wat haar ogen zeggen.
Ze knikt maar blijft naar beneden kijken. Dit wil Ik niet denk ik bij mezelf. De stethoscoop hang ik om mijn nek ik leg een hand op haar rug en de ander op haar sleutelbeen.  zodat ze wel rechtop moet gaan zitten ik til haar kin op zodat ze naar voren kijkt. 'Dat is beter.' Zeg ik met een grijns. Ik zie dat ze nu verbaasd naar me kijkt. Onze ogen kijken elkaar aan. Een stilte valt. Ik kijk haar aan. Die prachtige ogen, en dat lieve gezicht zien er verlegen maar toch nieuwsgierig uit. Je kunt zien dat ze wil weten wat er gaat gebeuren. Maar dan maakt ze haar blik los en kijkt ze naar beneden om het nog moeilijker voor me te maken begint ze  op haar lip te bijten. Ik pak haar kin vast zodat ze naar mij moet kijken. 'Stop daar mee.' Zeg ik. ik pak mijn stethoscoop op en loopt naar de andere kant van de tafel. Ze is zo mooi! Ik doe de stethoscoop om en leg een hand op haar schouder. 'Niet schrikken.' Zeg ik.
Ik leg de stethoscoop op haar rug en ik hoor haar naar adem happen. Ik grinnik terwijl ik naar haar hartslag luister vervolgens loop ik naar de andere kant van de tafel zodat ik weer tegenover haar sta. Ze zit als een zak aardappelen op tafel. 'Rechtop alsjeblieft?' Zeg ik met een eigenwijze toon. Gauw gaat ze rechtop zitten en bijt grijnzend op haar lip.
Oww dit kan ik echt niet hebben!

Pov Lotte

Grijnzend bijt ik op mijn lip. Hij is zo knap! Zijn hand gaat naar mijn schouder en als ik zijn vingers op mijn huid voel gaat er een tinteling door mijn lichaam heen. De stethoscoop gaat naar mijn borst en weer hap ik naar adem door het koude instrument op mijn blote borst. Ik kijk omhoog en zie dat hij me grijnzend staat aan te kijken. 'Koud?' Vraagt hij. Ik lach en kijk naar beneden. 'Beetje.' Grinnikend wacht ik tot hij klaar is uit verveling begin ik op mijn lip te bijten. Opeens voel ik een hand op mijn lip en kijk verbaasd omhoog. Mike kijkt me streng aan. 'Niet doen, dat doe je maar bij je vriendje.' Verbaasd kijk k hem aan. Zei hij dat nou serieus?! Mijn adrenaline kickt omhoog. Ik grijns van binnen en bedenk dat ik hem terug zal pakken.
'Wat nou als ik die niet heb Dokter?'
Nu is het zijn beurt om een verbaasde blik op te zetten. Neutraal draait hij zich om en loopt naar zijn bureau. Ik zie dat hij de stethoscoop weer om zijn nek hangt en een paar andere dingen in zijn zak steekt. Hij pakt zo'n tandartsstoeltje en komt naar me toe.
Hij gaat voor me zitten en zet de bank iets lager. We zitten nu oog in oog. Hij pakt een lampje uit zijn zak. 'Blijf maar gewoon naar voren kijken.' Zegt hij. Hij schijnt een paar keer in mijn ogen waardoor ik half verblind wordt. Ik kijk hem aan. Zijn ogen blijven strak naar voren gericht. En dan kijkt hij naar mij onze blikken vangen elkaar. 'Zorg dat je het niet bij mij doet zegt hij dan.' Ik kijk hem aan 'waarom niet?' Vraag ik brutaal. Hij leunt naar voren zijn hand legt hij in mijn nek hij brengt zijn lippen naar mijn oor en fluistert 'Omdat ik dat niet kan weerstaan.' Hij staat op en loopt naar een kast daaruit haalt hij een bloeddruk meter mijn hart klopt in mijn keel en de zenuwen gieren door mijn lijf. hij komt terug lopen met serieuze blik. 'Vervelend voor je.' Zeg ik dan vol twijfel. Hij gaat weer voor me zitten en pakt mijn arm op hij doet de band erom heen. Het ding pompt zichzelf op en hij kijkt me aan zijn ogen lijken mijn ziel wel te doorboren verlegen kijk ik naar beneden. Opeens pakt hij zijn stethoscoop en legt hem op mijn borst van schrik hap ik naar adem. Ik kijk hem geïrriteerd aan, hij begint te grijnzen. 'Waarom klopt je hart dan zo snel?' Vraagt hij grijnzend. Blozend kijk ik naar beneden waarom moest hij dat nu doen?! Vol schaamte begin ik op mijn lip te bijten, hoe gênant is dit?! 'Stop daarmee.' Mijn gedachten worden doorbroken door zijn handen op mijn lippen 'We hadden een deal toch?'

Again een cliffhanger! Laat weten wat je ervan vindt! Groetjes van mij😘😘
Willen jullie trouwens dat ik op een vast moment update?

The touch of my doctorWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu