Ik zit in het kantoor van Mike, we zijn nog steeds in de praktijk. Hij is net naar de wc. Ik pak mijn spullen bij elkaar en trek mijn kleding aan. Mike komt binnen lopen met een grote tas over zijn schouder hij heeft een lange jas aan die echt prachtig om zijn brede schouders valt. hij kijkt me grijnzend aan.
'Ga je mee?'
'Yess!' Ik spring van de bank af en loop naar de deur, ik kijk nog een keer achterom voordat ik de deur achter me dichttrek.
We lopen door de lege gangen, en sluiten bij de voordeur de kliniek af. Mike zucht diep. 'Jezus wat een lange dag.' Ik kijk hem stil aan 'tja, dat zeker.'
In de auto hangt er een ongemakkelijke stilte. Stil kijk ik naar buiten en zie de straten voorbij razen. Ik merk dat we in een wijk
Komen met steeds grotere huizen. Mike begint langzamer te rijden als hij opeens de oprit van een enorm huis op rijdt. Mijn mond valt open van verbazing en ik kijk vol ongeloof naar Mike. Een grijns verschijnt op zijn gezicht.
'Jij woont hier?!' Vraag ik.
'Hahaha misschien.' Hij kijkt me aan met een schattig lachje. Een zenuwachtig gevoel kruipt door mijn buik. Ik doe de deur open en loop naar de voordeur waar ik wacht tot Mike zijn sleutels pakt en de deur opent. Een enorme hal strekt zich voor me uit. Met open mond staar ik naar het enorme huis. Voor me zie ik een enorme trap die je alleen in sprookjes ziet. Links is een grote ronde opening die leidt naar wat lijkt op de woonkamer. Mike loopt linksaf richting de (blijkbaar) woonkamer waar een enorme bank staat. Het is grappig om te zien dat een groot deel van het interieur kleur heeft. Wat eigenlijk heel uniek is voor zo'n groot huis.
'Doe maar alsof je thuis bent.' Zegt hij, hij loopt naar de keuken, ongeduldig loop ik achter hem aan om een prachtige keuken te zien. Een enorm kookeiland staat in het midden met een prachtig houten blad.
'Wil je wat drinken?'
'Uhm nee dankje.' Zeg ik gauw. Ongemakkelijk kijk ik naar elke beweging die hij uitvoert. Een vreemd gevoel kronkelt in mijn buik. Hij kijkt me met een grijns aan. 'Hier drink maar op.' Hij steekt een groot glas water naar me uit.
'Ow nee ik hoefde niet.' Zeg ik vriendelijk.
'Het was geen vraag Lotte.' Hij kijkt me met een strenge blik aan. 'Je moet goed blijven drinken.' Iets in zijn toon maakt het zo intimiderend, maar nog steeds heel aantrekkelijk. Ik pak het glas aan met een geïntimeerde blik. Ik zie wel dat hij door heeft wat hij doet hierdoor wordt het er voor mij niet makkelijker op.
'Kom ga je mee?' Hij loopt de keuken uit en gauw gooi ik nog een paar slokken achterover om vervolgens het glas op het aanrecht neer te zetten en achter hem aan te lopen. Hij loopt terug naar de grote hal 'Geef je jas maar.' Ik voel opeens twee handen op mijn schouders die mijn jas vastpakken van schrik haal ik diep in. 'Jezus!' Zeg ik.
'Shhhh.' Hij draait me om waardoor we oog in oog staan. ik kijk hem aan, mijn ogen switchen van oog hopend op iets van een gevoel te vinden. Ik kijk naar zijn lippen nu, zijn lippen vragen er gewoon om. Langzaam komen mijn lippen dichterbij. Hij kijkt me in mijn ogen aan met een blik die vraagt om goedkeuring en misschien zelfs wel verlangen. Ik duw mijn lippen tegen de zijne aan en leg mijn handen in zijn nek. Hij legt zijn handen op mijn heupen. Zijn zachte lippen kussen me met tederheid. Zijn mond gaat wat open en hij vraagt om toestemming. Langzaam doe ik mijn mond wat open. Opeens merk ik dat ik langzaam naar achter wordt geduwd steeds verder stap ik naar achter met onze monden nog steeds verbonden. Ik schrik als ik tegen de muur wordt gedrukt ik voel hij hij grijnst om mijn reactie. Zijn lippen maakt hij los en langzaam begint hij me in mijn nek te kussen. Ik doe mijn hoofd naar achter genietend van zijn aanraking. Als hij plotseling op een plekje kust en zuigt ontsnapt een kreun uit mijn mond. Geschrokken van mijn eigen reactie kijk ik Mike aan. Hij kijkt me met een grijns 'you like it don't you?' Stress neemt het over. Weet hij wel dat hij de eerste is?! 'Ik-' ik slik even. Zijn blik veranderd en hij kijkt me vragend aan. 'Ik- uhh. Dit is de eerste keer.. ik kijk beschaamd naar beneden en begin weer op mijn lip te bijten Oww wat stom lot! Je zet jezelf zo voor gek! 'Serieus?!' Bang kijk ik omhoog, Mike kijkt me verbaasd aan. 'Wow, wacht even?! Maar hoe dan? Heb je nog nooit gezoend?!' Verlegen kijk ik weg.. nou daar ga ik zieke afknapper dit!
Beschaamd knik ik. Nu ik het toch heb verpest kunnen we beter iets gaan doen wat beiden goed voor ons is. Ik pak mijn jas uit zijn handen en hang hem op aan de kapstok. 'Nou welke kant moeten we op?' Zeg ik vol afschuw voor wat er net is gebeurd. Ik loop de trap al op als ik twee handen op mijn heupen voel. vol van schrik slaak ik een gil. Ik wordt om gedraaid en weer van de trap afgetilt. Mike kijkt me aan met een intimiderende blik. 'Ten eerste: het maakt mij niet uit of je al wel of niet ontgroend bent. Het verbaasd me alleen ontzettend dat iedereen je heeft kunnen weerstaan. En ten tweede:' ik kijk hem nu met een verlegen glimlach aan. 'Volgens mij heb jij niet door wat je met me doet. Als je op je lip bijt, als je een toon opzet die ik niet waardeer, als je schrikt van mij en als je kreunt, Je wil niet weten wat dat met me doet. En denken dat ik nu zomaar klaar met je ben omdat je nog niks hebt gedaan?! Oww lotte je moest eens weten.' De laatste zin zegt hij iets zachter maar daarbij draait hij ook zijn hoofd naar achter en rolt zijn ogen. Ik kijk hem geintimideerd aan. Dus hij vindt het leuk. Ik grijns, opnieuw loop ik twee treden de trap op zodat ik wat boven hem uit sta. Mijn onzekerheid is verdwenen. 'Dus Dokter de Jong, waar hebben we fysiotherapie?! Hij kijkt me met een grijns aan. Opnieuw pakt hij mijn heupen vast maar nu tilt hij me over zijn schouder. Ik gil van de plotselinge handeling. Vlinders vliegen in mijn buik giechelend probeer ik los te komen van zijn sterke grip. Mike loopt onverstoord de trap op. Als we boven bij de tweede deur (volgens mij) stoppen zet hij me neer. Ja sowieso de tweede deur. 'Go ahead.' Ik kijk hem aan en maak dan de deur open. Een grote kamer staart me aan. Yogamatjes, fitness toestellen, een enorme spiegel. Mijn mond valt open van verbazing. 'Omg, hoelang heb je gespaard voor dit huis?!' Zeg ik vol ongeloof. 'Het gaat niet om hoe duur het was, maar of ik er nu gellukig mee ben en dat ben ik zeker.' Een enorm raam staat aan de achterkant van de ruimte waardoor er een heel open en licht gevoel in de ruimte ontstaat. Mike loopt nu ook de kamer binnen. 'We gaan even wat oefeningen doen, maar daarvoor moet je eigenlijk of even een strakke T-shirt aandoen of even je trui uit doen. Ik moet namelijk wel kunnen zien wat je houding is. Hij kijkt me afwachtend aan.
Nou ja hij heeft me nu toch al bijna naakt gezien.. maar let's tease him a little bit. Ik loop even een gauw rondje door de kamer en ga dan voor de spiegel staan via de spiegel kijk ik Mike aan. Een grijnzende blik ontstaat op onze gezichten ik pak mijn trui aan de onderkant vast en trek hem dan langzaam over mijn hoofd. Als ik mijn ogen weer open doe schrik ik omdat Mike nu achter me staat. Zijn hoofd naast de mijne, een fluisterende toon, 'Are u teasing me?!' Aan zijn ogen kan ik zien hoe hij hiervan geniet. Ik sla mijn ogen nog niet neer even hoe graag ik ook zou willen. 'Maybe.. Heb je er last van?' Vraag ik met een onschuldige grijns. Hij kijkt me lachend aan 'zou je wel leuk vinden of niet?' Verlegen kijk ik naar beneden. Betrapt. Again!!Pov Mike
'Zou je wel leuk vinden of niet?' Grijnzend kijk ik der aan in de spiegel ik pak der heupen en draai haar om. Verlegen kijkt ze naar beneden. Ze is zoo knap. Als ze het echt wil zou ik der van alles kunnen leren, maar dan ook echt van alles.Nou er was keuzestress aan deze kant van de telefoon. Ik had jullie beloofd deze week te updaten dus sorry dat hij misschien iets korter is dan anders... maar next chapter.... somethings gonna happen don't you think? Als jullie allemaal stemmen en even laten horen wat er van wordt gedacht, dan is er aanstaande zaterdag een nieuw hoofdstuk😏
JE LEEST
The touch of my doctor
Romance'17 en 22 is dat überhaupt mogelijk?' 'Hij is de knapste dokter in de wereld Lotte?! Ga ervoor!' Zij is een normaal tienermeisje met een blijvend rugletsel. Hij een knappe dokter. Kunnen ze elkaar weerstaan? Lotte is zeventien en woont sinds kort i...