Chapter 2

0 0 0
                                    


Simula ng panibagong taon , new experience at bagong environment.
Magkapitbahay kami ni Hee pero bihira kami mag sama o magkita . Busy Kasi Ito sa pagtitinda sa palengke. Habang ako tumigil na kasi walang maiiwan sa bahay..

Madalas ako ang gumagawa ng gawaing bahay ,dahil madalas nasa computer shop si kuya . Si ate naman kasama ang mga kaibigan.

Then I remember , Hindi naman sana kami ganito . Kung sana Hindi kami iniwan ni mama . My father always drink , because he can't sleep . He is missing my mother . I smiled sadly .

Umalis si mama at iniwan kami kasi pinabayaan daw ni papa si mama noon. Madalas wala sa tamang oras kumakain Sina mama kakahintay Kay papa. Palaging gutom ang inaabot daw nila mama noon . At nabaon kami sa utang. Dahil daw Kay papa.

Lahat ng tao galit Kay mama , Kasi iba ang version ng kwento ni papa . Pati na rin ni mama.

No communication . Walang balita . Okay Lang kasi useless din naman. Kahit pa umuwi Ito .

Ngumiti ako ng mapait ng maalala na umuwi Ito noon.

I was so happy because my mother is here. I have an award for being obejient at class.

But my parents started fighting . Kesyo dapat si papa ang sumama sakin . Habang si papa naman dapat daw si mama Kasi kauuwi palang daw.

I ended up crying because I saw how they fight like they don't want to be with me .

Walang magulang na sumama sakin para ibigay ang award ko. Si ate , si ate ang sumama sakin. Naiinggit ako sa iba Kong kasama sa recognition day Kasi mga magulang ang kasama nila habang ako ang ate ko Lang.

Kahit nga sa pananamit mukha akong manang . Habang Yung Iba bihis na bihis Kasi mahalaga Ito sa kanila.

I was hoping na Sana sila mama at papa ang kasama ko pero Wala ehh. Sa murang edad nakaranas ako ng Rejection.

Pagkatapos noon ay pinilit Kong maging Masaya. Kahit peke.

Then another scene of my childhood appear.

Masaya akong gumising Kasi yehey ! Kompleto kami at least andito si mama ,papa ,ate ,kuya at si bunso.

Nagaagahan na kami noon panay ngiti ko ,inaantay na bumati sila sakin .

Pansit canton ang umagahan namin . Pwd na rin at least pansit . hehe

Pero Wala sa kanilang bumati sakin. Kaya tinanong ko Kong anong araw ngayon..

"Ma ,anong araw ngayon at petsa?"

"Ahh. April 6 ,byernes anak bakit ?"

Malungkot na ngumiti ako dahil nakalimutan nila ang araw ng kapanganakan ko.

"Ma birthday ko ngayon " Saad ko sa malungkot na tono

Nagulat Ito maging sila kuya.

"Ahw , happy birthday baby ,sorry nakalimutan ni mama ." Saad nito

"Ito oh pansit canton ,pansit naman Ito ehh " dagdag nito..

Sumama ako Kay papa papunta sa bahay ng kaibigan niya.

"Anak pasensya kana ahh ' Yung pang handa mo binigay ko Kay mama mo kasi aalis Ito ngayon." Hinging patawad ni papa

Ngumiti ako na Hindi umabot sa Mata.

"Okay Lang Po papa ,naintindihan ko" sagot ko.

That time umalis si mama , sa araw ng kaarawan ko .

A tear escape from my eyes. Mula noon nagkalamat na ang pamilyang meron ako , nagalit ako Kay mama. At Mula noon Hindi na ako nag abala pa na magdiwang ng kaarawan ,walang handaan ,walang kasiyahan.

Maging ang pangakong binitawan ng Lola ko na sa araw ng pagtatapos ko sa elementarya ay siya ang maghahatid sakin kapag my Honor ako.

I give my best , nagka honor ako Kasi umaasa ang batang puso ko na tutuparin niya Ito.

March 18 , kaarawan niya Rin Ito . Masaya ako kasi at least may regalo akong medalya sa nanay ko . Pero walang dumating.. si papa lang ..

Ang hirap ng walang ina. Kasi dapat siya ung mag aayos sayo sa araw ng pagtatapos mo sa elementarya ,pero tanging ako lang ang nagayos sa sarili ko . Nanghiram pa nga ako ng damit para sa graduation ko ,kahit sandal humiram ako.

Promises are meant to be broken..

Nagpadala ako ng sulat , ng hinanakit ko sa kanya kasi pinaasa niya ako . Pareho lang sila ni Mama..

Kaya sa panibagong yugto ng buhay ko , tanging kasama ko ay sarili ko at ang naging sandalan ko ay ang pagbabasa ng Wattpad stories. Nakakainspired. At talagang nakakamangha Kung paanong nalampasan ang mga problema . Halos lugmok ako sa pagbabasa ng Wattpad na nakalimutan ko ang reyalidad na mayroon ako..

Ang sarap maging ikaw Yung writer ng istorya mo kasi , at least doon magagawa mo ang ending na gusto mo..

Gabi na at nasa hapag kainan na kami. Nagtaka ako Kasi nandito si ate ,kuya at papa. Madalas Hindi kami sabay kumain eh.

"Blossom ? Sasama ka sa tiya Mishel mo , sa maynila Doon kana mag enroll at magpapadala nalang ako sayo " papa said

"Ho ? Bakit naman sa Maynila pa?" Tanong ko

"Maganda ang oportunidad sa maynila anak."tanging sagot nito. At tumango nalang ako ..

Nag impake na ako ng gamit at dala dala ko ang mga librong binili ko Wattpad novel and stories. Bukod Kasi sa librong binabasa ko ,minsan sa cellphone Rin ako nagbabasa ng Wattpad..

Ready na ang lahat . Pero Sana , Sana naman maging maayos ang lahat..

Reality [ Blossom Gutierrez ]Where stories live. Discover now