Sağanak Yağışlı Kalbim

Kaza ve Dinlenmece

Uzun hatta upuzunn bir aradan sonra yeniden burdayım. Normalde 1k olmadan yeni bölüm atmayı düşünmüyordum ama baktım olmuyoruz ve ben Rüzgarla Denizi yazmayı özlüyorum boşver 1k yı yazayım ben dedim . Sizi güzel bir bölüme doğru rüzgarla uçuruyorum ve ben bir kenara çekiliyorum.Bölüm sonunda geleceğim ama. Müzik koydum ama kararsız kaldım. İstemezseniz koymam bir daha. Yazarsanız sevinirim.
__________________________________________________________________________________________________________________________________*

Gitarı elimden bırakıp ona doğru döndüm. Yüzünde sert bir ifade görünce biraz tırsmadım değil ama onu bu kadar sinirlendiren şeyi merak ettim.

" Ne oldu?" diye sordum bu öfkenin nedenini öğrenmek için.O sert ifadesini değiştirmeden cevap verdi.

"Sana dedim ki adımıda odamı karıştırarak öğrendiğine göre git artık. Kıyafetlerinde kurumuştur zaten" doğru ya kıyafetlerime bakmak için girmiştim odaya adam bir noktada haklı.Ama bu bana bağırdığı gerçeğini değiştirmez.

"Sende kendin söyleseydin adını da burdan öğrenmek zorunda kalmasaydım. Ayrıca ben odanı karıştırmış sayılmam , tamam yani gitarını almış olabilirim ama bende gitar çaldığım için bir merak işte..."

"Gitar çalıyosun... Peki birilerinin gitarına ellemesini sevmediğini düsünürsek ki öyledir, benimkini de almaman gerekir . Hadi kıyafetlerin kurumuştur , yağmurda azalmış gidebilirsin artık. Sığınmanın kısası uygun ."

Bu çocuk için ne diyeceğimi anlamıyorum ki. Hem hasta bir insanı dışarı atacak kadar pislik, hemde ... düşündümde iyi bir tarafı yok.Kesin bilgi gençler bu çocuk tam bir pislik.

" İyi be , bende meraklı değilim senin harabe olmuş evine gerçi buraya ev demekte saygısızlık olur burdan olsa olsa kulübe olur ama ne kulübesi biliyomusun köpek kulübesi. Şimdi çıkarsan eğer üstümü giyinip kovduğun evden gitmek istiyorum."Bir an yüzünde bir şaşkınlık ifadesi gördüğümü söyleyebilirim. Bu cevabımı beklemediğinden olsa gerek. Yaklaşık 3 saniyelik bir suskunluğun ardından eski haline dönüp .

"Büyük bir memnuniyetle "dedi ve kapıyı sertçe kapatıp çıktı. Eteğimi alıp tam üstüme giyecektim ki , kurumadığını fark ettim. Ne etekmiş diye düşünüp üstümdekileri çıkarıp giydim. Üşüyen vücuduma ıslak kıyafetlerimde deyince titremeye başladım.Ne olucaktı ki sanki kurusaydı kaç saatdir bekliyolar . Katlayıp koyarsam zaten kurumayacağını aklıma getirip kıyafeylerime kızmayı bıraktım.Onun kıyafetlerini de kucağıma alıp kapıyı açtım. Sobalı odaya doğru yürürken yerdeki kilime ayağım takılınca e doğal olarak yere düştüm. Başımı yere çarpmıştım ve çok kötü bir şekilde ağrıyordu . O ağrıyla ağzımdan ufak bir çığlık sesi çıkınca (ufak olduğundan pek emin değilim) içerden Rüzgar geldi. Benim yerde olduğumu görünce bir rahatladı.

"Birşeyi düşürdün sandım, cidden ya birşey kırılmadı değil mi?" ona sinirle bakıp

"Kırıldı"diye cevap verdim . Endişe ile etrafa bakarken "Kafam kırıldı , salakmısın sen ya" dedim başıma doğru elimi götürürken . Elimle başımı ovuyodum ama o an olan birşeyle kalp atışım hızlandı. Kafamda bir ıslaklık hissettim . Elimi göz hizama getirdigimde elimde kırmızı birşey vardı. Ve sanırım kan olabilirdi.

"Rüzgar"dedim. Alçak bir ses tonuyla, "Şey sanırım başım kanıyor ve beni kan tutuyor. Cümlemin bitmesiyle başım dönerek gözlerim kapanmaya başladı.

En son Rüzgar bana doğru geliyordu. Gerisi yok zaten .

Büyük bir ağrıyla gözlerimi açmaya çalıştım. Gözüme gelen ışık rahatsız edince kırpıştırmaya başladım gözümü . Gözüm ışığa alışıp tam olarak etrafı görmeye başladığımda hastahanede olduğumu fark ettim. Yanıma doğru döndüğümde Nazlının yanımdaki koltukta telefonumla uğraştığını gördüm.