Chapter 4

15 5 2
                                    

Nakapagbihis at tapos na rin akong naligo. Nang bumaba at pumunta sa dining. Nagsimula ng kumain ng dumating ako sa hapag.

Nagu-usap sila tungkol sa  negosyo kaya tahimik lamang ako.

"Napakalaking tulong po talaga kung makukuha ko ang deal tito."anong deal ba ang pinagu-usapan ng mga ito.

Naagaw ang aking attention pagkasabi niya noon.

"Even though my wife and Aphrodite is bestfriend but this is business I hope you understand" sabi ni papa.

Tango ang ginawa ni Emerald sa sinabi ni papa. Gusto kong itanong kung ano ang kanilang pinagu-usapan ngunit pinipilit ko na lamang manahimik.

"But of course I will study your proposal para masabihan kaagad kita ng desisyon. " kain pa rin ng kain si papa ng pagkasabi ng mga ito.

Naagaw ang pansin ng dalawang ginang at ang tanong na sa aking isip ay siyang tinanong ni mommy.

"Anong proposal dad"

"The one that cost a hundred million deal my"

Tumingin si Mommy kay Emerald at ngumiti"That a big risk hijo."

"I know tita but it benifit as good Kung ma approve ito"aniya.

My personal assistant interrupted their talk"Señorita tumawag po si madam Ella."

"Okay." excuse me at tinignan sila upang umalis.

Agad akong lumabas sa bahay at pumunta sa may pool at umupo sa sun lounger

"Hello"

"Number one trending ngayon ang #whosthatgirl  sa twitter"

Marami pa kaming napag-usapan ng may tumabi saakin sa kabilang sun lounger.

"Magkwento ka na lang tommorow  ibaba ko na ito Ella. Good night" binaba ko ito.

Alam kong nakatingin ito saakim anong problema ng isang to at kanina ko pa napapansing nakatingin.

"Bakit mo binaba"aniya.

"Mas maganda kasi pag-usapan sa personal  kaysa sa cellphone."

"Kasama mo ba iyon kanina"aniya at tango lamang ang aking ginawa.

"Bakit tumawag pa siya kung magkasama pala kayo kanina.lalaki ba yang kaibigan mo?" napatingin tuloy ako sa kanya.

Nag-iwas agad ito ng tingin ng tumingin ako sa kanya.

Hindi ko alam kong sasagotin ko ito I hindi pero inunahan niya na agad ako.

"Nevermind"

The awkward silence is in the air again.

"Sorry nga pala dahil sa ginawa ko noon" I look into the sky  na para roon ako nagsosorry.

"Its okay it's my fault anyway" aniya tumingin din sa taas. Napatingin tuloy ako sa kanya."

Napabuntong hininga na lamang ako.

"Can we just be casual like there is nothing happened and forget about the past and maybe let's be friends again."

"It's okay with me." I'm casual anyway."sinasabi niya ba saakin o kinukumbinsi niya ang sarili.

"Nagkausap kami ng girlfriend nong  nakaraang buwan" kung kanina ay nasa buwan ang kanyang attention ngayon ay nasa akin na ito."Hindi ko alam kong naalala mo. Napatingin ka pa nga sa sakin that.

Ang kanyang mukha ay sinasabi saaking confused siya kaharap ko na ito ngayon kayay nasasabi ko ito.

Hindi ko na lang ipinagpatuloy dahil kakasabi  ko lang kanina na forget about the past.

HopelessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon