zup!
"YOU KNOW WHAT I HATE YOU."
Natigagal ako sa sinabi ni Honeylet. Alam ko galit siya, galit siya kasi nasira ko ang pamilya niya. Antanga tanga ko antanga ko!
"I hate you..i hate you because you have him, na yung dating akin nasayo na." her voice broke, bigla nalang siya lumuha, bakas sa mga mata niya ang kalungkutan na kabaliktaran ng saki'y masaya.
"Last year nung nilagnat siya dito sa Davao pagkauwi niya, tulog sya't pinupunasan ko." Halatang nagpipigil siya ng luha umiwas siya ng tingin sa'kin. "At habang pinupunasan ko siya pangalan mo ang sinasambit niya, ansakit sakit kasi ako yung nasa tabi niya pero kahit tulog siya ikaw parin yung hinahanap hanap niya."
"Matagal ko ng alam na kayo ni Rodrigo pero kinimkim ko nalang hanggang sa..hanggang sa hindi ko na kinaya Leni." her tears started to fell down.
"Sinubukan ko naman na maging isang katulad mo eh, umaasa ako na pag napansin niya ako, sakin na ulit yung paningin niya, pero mali ako."
"Sorry.." Salitang sorry nalang yung kaya kong sabihin sa kanya alam ko masakit, pano na'to.
"Hayaan mo i don't curse." She smiled weakly. Hinawakan niya ang kamay ko.
"Leni? pag pagod siya lalagyan mo ng towel yung likod niya ha? pag umiiyak siya punasan mo agad yung luha niya, tsaka pakadamayan mo na rin" umiiyak na siya. "Pag inubo siya pahidan mo ng oil yung likod niya kasi baka nalamigan, pag nilagnat siya wag mo siyang pababayaan ha? kasi gusto niya may katabi."
"Honeylet..." tsaka ko nalang nadama na may tumutulo na palang luha sa'kin.
"Leni sayo na siya, alam ko mahal mo siya at mahal ka niya. Nag mamahalan kayo. Ikaw na bahala sakanila ni Kitty."
Ano? ano ibig niyang sabihin pati ba si Kitty? teka ano. Hindi ko siya maintindihan.
"Honeylet ano ibig mong sabihin?" namamasa masa ang mata ko pati narin siya.
Inilibot niya ang kaniyang paningin sa paligid. Halos naman lahat busy sa party.
"May cancer ako." lumamlam ang kaniyang mga mata
"Honeylet, kailan pa ito?" naiiyak na sambit ko.
"Leni matagal na, Lung Cancer stage 4. Nakikiusap ako ikaw na bahala kay Rod pati si Kitty." Patuloy na siya sa pag iyak "Ikaw na bahala sa mag ama ko ha? alam ko mabuti kang ina sa mga anak mo at alam ko rin kaya mo din iyon gawin kay Kitty." Namumula na ang kaniyang muka kakaiya.
"P-pero Honeylet kailangan mong lumaban, kailangan ka ni Kitt--" Hindi ko na natapos ang aking sasabihin ng sumumbat siya.
"No, hindi ko na kaya Leni okay na ako sa oras ko nasukit ko, nasulit ko namang nakasama ang mag ama. Kaya please mangako ka Leni mangako ka." Patuloy na umaagos ang luha niya.
"Pangako Let, pakamamahalin ko sila't aalagaan." Nagsibaksakan na rin ang mga luha ko. "Alam na ba ni Kitty at Rodrigo itong tungkol sa sakit mo?" i added.
Umiling siya.
"Hindi pa, at wala na rin akong balak sabihin pa sa kanila. Ayokong may mag alala pa, sayo ko ngayon sinasabi to kasi alam kong ikaw nalang ang maiiwan sa kanila, na pwede kang tumayong ikalawang ina ni Kitty." Ngayon ay nakatingin siya sa direksiyon ni Kitty at Rody na nag kwekwentuhan.
"Leni?..." bumalik ang paningin niya sakin.
"Hmm?.." nakatingin lang ako sa kaniyang muka na ngayo'y namumula.
"Ako na mag paparaya, ipapaubaya ko na sila sayo ha, hindi ko alam kung kailan na ako mawawala sa mundong ibabaw."
Tumango ako. Hindi ko alam na mapupunta sa ganito ang usapan namin. Na may magpapaalam.
Nagulat ako ng bigla na niya akong yakapin...ng mahigpit.
"Salamat Lens, salamat." she said while crying as she rubs my back.
"Shhh, gagawin ko lahat para sa ikabubuti nila. Tahan na." tumutulo nanaman ang luha ko.
We broke the hug as we wept our tears.
Ngumiti siya sa'kin at agad naman akong gumanti rin ng ngiti.
to be continue.
