Günlük o evde yaşayan küçük bir kıza aitti. Aslında kız on üç yaşındaydı. Pek küçük değildi. Kızın bu günlüğü yazma sebebi ailesini kaybetmeseydi. O kız yazı yazmayı sevmeyen kızın biriydi. Fakat ailesi ölünce kızın tek dostu bu günlük olmuştu. O günlüğe gözü gibi bakıyordu. Arkadaşı yoktu. Çünkü onunla "annesi öldü,babası öldü,parasız kaldı,evi bile yok." gibisinden şeyler söylendi. Kız bunlara çok üzüldü. Kaç kez intihara kalkıştı. Ama yapamadı. Korktu. Aslında bir kişi için ayaktaydı.Bu kişi tabii ki kardeşiydi. Kardeşi olmasa o çoktan canına kıymıştı. Ama kardeşini bırakamadı. Onu bu kötü insanlara bırakmadı. Bırakamadı. Kardeşi daha iki yaşındaydı. Onu çok seviyordu. Kardeşi onun canıydı. İşte günlük bu kızındı.
