Crush, Notice Me! (SB19 Sejun Fanfic)

Chapter 4 ♡

ASHLEI'S POV

Padabog akong dumiretso sa balcony ng bahay namin. I need air. Naiirita talaga kasi ako kay Justin. Sobrang nakakaasar siya e!

'Di naman sana ako maiinis sa kaniya pero... ang hilig niyang mang-asar!

Napabuntong hininga ako. Narinig ko kanina yung kuwento ni Mama kaya naalala ko na naman yung mga bagay na 'di ko dapat alalahanin. Medyo bothered lang ako hanggang ngayon kung bakit ako nagawang traydorin ni Justin noon.

Napailing ako. 'Wag ko na siguro isipin yun. Napakatagal na nun, feeling ko, kailangan ko nang mag-move on.

Linanghap ko ang sariwang hangin sa balkonahe, sa paglanghap ko ay nakasinghot ako ng lamok. De joke lang. Pero totoo. Nasa balkonahe ako ng bahay, nakaupo sa duyan. Makarelax na lang nga dito. Mas mabuti pa.

"Mahal kitang labis, susubukan ko kahit wala akong palasyong abot hanggang lang—" napatigil ako sa pagkakanta nung nakarinig ako ng kaluskos.

Distorbo! Tsk!

"Ash?"

Ay potek! Joke lang! 'Di siya distorbo! Kinakain ko na yung sinabi ko.

Jusq. Sarap namang blessing 'to.

"Oh, Sejun. Anong ginagawa mo dito?" tanong ko sa kaniya.

"Ang ingay sa loob e. Nagkakagulo yung apat, tapos si Tita naman todo support sa kanila."

Baliw talaga ang ina ko =_=

"Uhm. Kanina ka pa dyan?" tanong ko ulit.

"Actually, oo."

Potaena. N-narinig niya ako? Shit! Nakakahiya! Feel na feel ko pa naman yung kanta! Tapos 'di naman kagandahan boses ko. Tapos narinig pa ni crush? Minus points ako sa kaniya T^T

"Fan ka pala ng Gimme 5?" bigla niyang tanong.

"Ah. Dati." sabi ko.

Silence.

A few minutes of silence.

Damn. Mapapanis laway ko neto!

Come on, Ash! Say something! Anything!

Napabuntong hininga si Sejun at ginulo ang buhok ko.

"Gutom ka ba? Kasi gutom ako. 7 Eleven tayo." hindi pa ako nakakapagsalita pero hinatak na niya ako kaagad.

On the way, we just talked and talked.

"Really?!" gulat kong sabi.

"Yeah. We were pursuaded to train in Korea. Siguro mawawala kami dito ng 4-6 years." sabi ni Sejun.

Bigla naman akong nalungkot.

Kung kelan pa kami naging close ng gusto ko, doon pa siya mawawala. Sayang naman.

"So, kelan kayo mag-uumpisa? Nang training niyo, I mean." tanong ko.

"I think after Senior High School." sagot niya.

Ayos! May 1 year pa. Siguro naman ay... makakagawa ako ng mga magagandang alaala bago sila umalis.

"So, babalik pa tapos kayo ng Pinas?" medyo skeptical kong tanong.

Ginulo niya ang buhok ko. "Of course, silly." he chuckled.

We walked to the nearest 7 Eleven store and bought food. Of course, doon na kami umupo at kumain.

He bought three hotdogs for himself and a large big gulp.

And binilhan niya ako ng dalawang siopao and a large slurpee (siya nag-insist na librehin niya ako kahit ayaw ko).