Ey can
Bende bir kul idim kendi halinde
Handa sarayda değil, garip ilinde
Bir sevda yeli estide şu gönlümde
Hazan oldu, bahar inen dallarımAklım ermez oldu fikri yitirdim
Madde aynasına mana geçirdim
Ne dost bildim ne düşman seçtim
Zehir oldu şifa süren ballarımBir hal çaresi hep aradım durdum
İnsanı geçtim, kurda kuşa sordum
Varlığı eledim kendimden oldum
Boran oldu geçit veren dağlarımŞehir şehir köy köy arana düştüm
Düşler aleminde ummana düştüm
Taşlı yollarda boş serab a düştüm
Gurbet oldu gel diyen yurtlarımDerman düştü dizlerimi büktüm
Gece battı güneşi yıldıza bürüdüm
Hasret bıçağında vefa kanı sildim
El oldu yol gözleyen analarımVuslat Tuna
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRLANGIÇ..vuslat Tuna şiirleri .5
PuisiBaharları severdim senden önce. Ağaç dallarında bende açardım..