Bölüm #2 , YetimHane

5 1 0
                                    

Arda ve Murat kapıyı açtılar ve .... Karşılarında yetimhane çalışanı vardı. Murat ve Arda şaşırdı "b-bu da k-kim bö-böyle" diye aralarında titreye titreye konuştular. Adam içeri girdi , "Murat Burda mı yaşıyor" diye sordu adam. Murat " E- Evet benim... Siz kimsiniz" dedi. Adam hiç beklemeden "Ben Yetimhaneden Can" diye cevap verdi. Çocuklar "Niye geldiniz?" diye sordu. Can "Üvey Baban hayatını kaybetmiş" dedi. Muratın Gözleri açıldı ve " N- NEEE" diye bağırdı , Arkasından beklemeden "O benim Babam değil mi?!" diye sordu. Can " Evet değil" diye muratın sorusuna cevap verdi. Arda "P-peki benim annem?" diye sordu. Can "Sen kimsin" diye sordu. Arda " Müyesserin oğlu Arda" dedi. Can " 1 taşta 2 kuş vurduk. Seninde annen savaşta öldü " diye duygusuzca cevap verdi. Arda göz yaşlarına boğuldu. Can Murat'ı da Arda'yıda alıp yetim haneye götürdü. Orda çok fazla çocuk olur diye tahmin etmişti Murat ve Arda. Murat "Burdaki diğer çocuklar nerde?" diye sordu. Can "Savaş varken yetimhaneden kaçmışlar ve savaş alanında ölmüşler" dedi. Arda ağlarken ellerini yumruk yapıp sıktı ve Can'a "SENİ DUYGUSUZ ŞE*EFSİZ!" Diye bağırdı. Can Ardaya döndü ve dedi ki " Sen daha 4-5 yaşlarındasın .... bu sözleri nerden öğrendin" dedi ve ardaya doğru eğildi ellerinin dizlerine koydu ve ardanın cevap vermesini bekledi. Arda elini daha çok sıktı ve yumruğunu aniden kaldırıp Can'a Yumruk attı. Murat şaşkındı ... Daha 4-5 yaşlarında bi çocuk argo kelime kullanarak yumruk mu atıyo? diye aklında düşündü. Can Ardayı kaldırdı kapıya doğru yürümeye başladı kapıyı açtı ve Ardayı dışarı fırlatıyodu ki-...... Muratın 2 yanağında da 3 tane sim siyah çizgi çıkmıştı. Zaman yavaşlamış mıydı? Murat gözlerini kapadı... VE SİNİRLE AÇTI. Muratın gözleri mas mavi bir renk almıştı ve mavi ışıkla parlıyodu gözleri. Murat Can'a Baktı ve daha çok sinirlendi. Sinirli bir şekilde Can'a Yürümeye başladı. Ve Eliyle hafif bir şekilde Canı İtti. Fakat Can uzaya fırladı. Zaman hala yavaştı. Arda yavaş yavaş yere düşmeye devam ediyodu. Murat ardayı tuttu ve yere koydu. Sonra gözleri kararmaya başladı zaman normele döndü ama Murat bayıldı. Arda da o sıra da kalkıp Ne!? Nasıl?! diye düşündü.muratın yüzünü zaman yavaşken görmüştü. Arda Arkasını Döndü Ve muratı yerde baygın gördü. MURAT!? diye bağırdı. Korkmuştu , Arda aklından "Ona bişey olucak mı , iyi olucak mı , ölüyo mu , uyuyo mu , o mavi gözler neydi , yanağında niye çizgiler vardı " diye düşüne düşüne kendisini deliye çeviriyo gibi hissetti. Sonra Muratın Baygın olduğunu anladı. Etrafa bağırmaya başladı. Ama hiç kimse duymadı çünkü gece vaktiydi herkes uyuyodu ve oraya her gece 1 güvenlik görevlisi bakıyodu. O gecekini de Murat uzaya fırlatmıştı. Arda Yardım gelmiceğinin anladı ve etrafta telefon aramaya başlamıştı. Yetimhanede bir arama bölmü var mıydı ki ? hiç bir yerde telefon bulamıyodu. En sonunda ardanın aklına güvenlik görevlisi odası geldi. güvenlik odasını aradı. VE BULDU! tam kapıya yöneldi .... ama fark etti ki kapı kilitli. Arda daha çok gezmeye başladı. Dışarı çıktı dışarıda hala arıyodu telefon. Ama ayağına sivri bir şey battı. Arda ayağı acıyo olucak şekilde tek ayak üzerine zıplayarak yere baktı. YERDE GÜVENLİK GÖREVLİSİNDEN DÜŞEN ANAHTAR VAR! Arda anahtarı aldı ve güvenlik görevlisi odasına doğru koşmaya başladı. Bir yandan ayağı acıyo. Ama arkadaşı da yanda can çekişiyo. Güvenlik görevlisi odasını açtı. ama...... orda da telefon yoktu. Arda birinin arkasından güldüğünü fark etti. Biri ardaya şaka mı yapıyodu. arda ürperdi. En azından ışıklar açıktı diye düşündü arda. arkasından birinin telefonları bulamıyo musun hihihiiiiiiii! dediğini duydu arda. Arda çok korktu. Sonra cesaretini toplayıp TELEFONLARI SEN Mİ SAKLADIN!? diye bağırdı. Çocukları uyandırıcağını fark etti. o yüzden sustu. sonra.... fark etti ki ....... yetimhanede ki çocuklar da yok. Arda telaşlı bir şekilde Muratın yanına koştu. Arda gözlerine inana mıyodu. Muratın vicudu yerde yoktu. Arda telaşlandı sonra kendisini sakinleştirmek için " sakin olll , belkide başka bir oda da dır" diye düşündü. Sonra gülen ses "Hayır başka odalarda da değil" dedi. Arda " dur.... NE?! DÜŞÜNCELERİMİ DUYABİLİYO MUSUN?!". Ses " beep- beep- beep- beep-" diye ses çıkardı. Arda "bu iğren biplemen le beni kandıramazsın. Arda tam sakinleşmişken.... ARDANIN AĞIZINA BİR BEZ GELDİ . Ardanın gözleri yavaş yavaş kapanıyordu. Arda uyuya kalmıştı , onu kim kaçırmıştı , Murat nerdeydi. Baygındı ama hala aklında konuşabiliyordu. Ses aniden Ardanın aklında da konuşmaya başladı. Ses kendi kendine mırıldanıyodu. Arda içinden ses ile konuşmaya başladı. SEN KİMSİN diye bağırdı arda. Ses "bunu şimdilik söyleyemem" dedi. Arda "Niyeymiş o" diye sordu. Ses "Üst rütbem izin vermez" dedi. Arda peki son sorum sana diye devam etti "Dost musun Düşman mı" diye sordu. Ses " Gıcık bir dostum diyelim" dedi. Arda " aynı benim gibi" diye cevap verdi. Ses "aynı senin gibiyim ..... acaba neden ?" diye sessizce mırıldandı. Arda " ne dediğini anlamadım" dedi. Ses sessiz kaldı. Ardanın aklına son bir soru gelmişti. Arda "eehhhhhmmm.... biliyorum son sorumu söyledim ama son 1 sorum daha varmış" dedi ve utanmış bir şekilde güldü. ses " sor " dedi. Arda sesin erkek sesi olduğunu zannetmişti..... Ama kız sesi olduğunu son anda anladı. Arda " eeeeehhhhh - ehmmmm....... Kendini göstere bilir misin?" diye sordu. Ses sessiz kalmaya devam etti. Ses "peki....." diye cevap verdi. Karanlıktan yavaş yavaş biri çıkmaya başladı. Uzun kahverengi saçları , kısa boyu , çilli ve güzel yüzlü ve koyu mavi gözlü bir kız çıktı karanlıktan. Diz üstü mavi bir elbisesi vardı. Arda " çok güzelsin" dedi. Kız " Erkek değil mi hepsi aynı tip. hepsi ilk Çok güzelsin der sonra kalp kırar" dedi. Arda " dur.... sen benim aklımda değil misin?" diye sordu. kız aniden "mal" dedi sessizce. Arda " niye ya" diye sordu. Kız "Ben senin aklında değilim gerçek bir varlığım." dedi. Arda "varlık?..." " ne varlığı? sen insan değil misin" dedi. Kız "Bu bilgiyi sana veremem." dedi ve ardanın sözünü ağızına tıktı. Arda "saygısız ve güzelsin he?" dedi. Kız Kızardı sessizce " aptal...." dedi. Arda "peki şu an beni nereye götürüyosun?" diye sordu. Kız " Ben seni bir yere götürmüyorum" dedi. Arda " o - o - ozaman kim götürüyo?" diye sordu. Kız 1-2 saniye az biraz sessiz kaldı. Kız Sana göstermemi ister misin? diye sordu. Arda "LÜTFEN!" dedi. kız iç çekti ve dedi ki "p - peki o zaman" diyip kocaman bir ekran açtı ve Arda gördüklerine inanamıyordu. Arda " EKRANDAKİ .......




                                                                       DEVAM EDİCEK

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 26, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Mavi TilkiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin