*kring kring kring*
Nagising ako sa tunog ng alarm clock ko at agad pinatay ito.
"Five more min-"
"Na uh! Wake up sleepyhead. May pasok ka pa"
Naputol ang sinasabi ko ng may marinig akong nagsasalita. Sino yun? Unti unti kong binuksan ang mga mata ko at nakita ko si mommy na naka cross arms na nakatignin sakin.
"Mom?"
"Di ka ba tatayo jan? Di pa tayo tapos anak. May pag uusapan pa tayo. Fix yourself for school then go down. We will talk before you go" utos ni mommy at bago pa ako makapagreklamo ay nakapagwalk out na si mommy.
Ugh, kailangan ko na nga talaga bumangon.
After 1 hour...
Nakaligo na ako at nakapagbihis na ng uniform at bumaba na sa sala. Wala sila rito. Malamang, nagb-breakfast na.
Bago ako dumiretso sa dinning area, nagsign of the cross muna ako. Lord, kayo na pong bahala. AMEN!
"Morning chaka, lagot ka! Haha!" Bati ni Kuya Miko.
"Goodmorning panget" bati naman ng isang kong kuya, si kuya George.
Napaka sweet ng mga kapatid ko no? Insert sarcasm.
"Goodmorning mga chakabells. Goodmorning mi" bati ko.
"Sit down Alexis Nadine. Have breakfast muna" -mommy
At nagsikain na kami. As usual, ang ingay nila kuya. Ako tahimik lang, which only happens when im nervous or scared.
Natapos na sila kuya kumain at may kanya kanya lakad sila. At nagpaalam na. May mga trabaho na si Kuya George, Aero engineer oh diba. Si kuya Miko nasa college palang. Next year ggraduate na din siya.
"Mi, alis na ko. Bye, loveyou. Bye bunsong pangit" -Kuya George
"Ako din mi. Bye loveyou. Bye bunsong Chaka" -Kuya Miko
"Okay, ingat. Bye loveyou too" sagot ni mommy at humalik na sila sa pisnge ni mommy.
"Ge, ingat" simple kong sabi.
Umalis na sila at narinig ko pang may mga sinabi sila.
"Sungit ni bunso. Meron ata. Hahaha!"
"Tanga! May kaso kay mommy! Kabado eh hahahaha!"
BINABASA MO ANG
From Wattpad to Reality
Teen FictionIto ay isang kwento ng isang babaeng 'Hopeless Romantic' kumbaga. Adik sa Wattpad at nangangarap makaranas ng isang bagay na madalas ay nababasa lamang niya. Pero ang catch? Takot siya. Takot masaktan, Takot mawalan. Simple as that. Pero kaya bang...
