Para sayo (a spoken poetry)

Oo,ikaw.

Hay buhay.
Bakit ganto.
Ganto ang ngyare saking buhay
Puro sakit ang nararamdaman
Sakit sa pag ka bigo
Sakit sa pag ka sawi
Sakit sa pag Asa na ikaw na.
Ksi akala ko talaga ikaw na e.
Ikaw na ang bubuo sakin.
Ikaw na ung taong mamahalin ako ng lubusan
Ikaw na hindi ako susukuan
Ikaw na kasama kong kakamit ng aking pangarap.
Ngunit akala ko Lang pala.
Pero totoo
Ikaw.
Ikaw na.
Ikaw ang taong ipinaramdam sakin ay pagmamahal
Ikaw ang nagturo sakin magmahal
Ikaw ang nagturo sakin pano lumaban
Pero Ikaw din ang nagturo sakin na pano ko protektahan ang aking sarili
At simula nun natutunan ko
Natutunan kong tumayo saking mga paa
Natutunan ko na wag kong iasa sayo
Na wag akong maniwala sa mga pangako mo
At lalo nang wag akong maniwala sa matatamis mong salita
na nalaman ko ay isa lang kalokohan
Kalokohan na akala ko ako Lang
Na akala ko tayo Lang
Pero meron pa palang sya
Masakit sakin ksi akala ko ako lang
Ako Lang ung minamahal mo
Ako Lang ung niyayakap at hinahalikan mo
Anong ngyare?
Anong ngyare sating dalawa na Alam Lang ay mahalin ang isat isa.
Bakit biglang nagbago
Nagbago ang dating nagmamahalan ng lubusan
Nagbago ang dating Alam Lang ay mangarap ng magkasama
Ngunit ngayon
Hindi Lang ako
Hindi Lang tayo
Ksi meron ng sya.
Syang nagpapasaya sayo
Syang nagpupunan ng pagkukulang ko
Masaya ako.
Masaya ako at masaya ka saknya.
Masaya ako dahil nahanap mo ang taong nagpapasaya sayo.
Susuko na ko.
Alam ko namang talo Din ako.
Bakit ko pa ipaglalaban ang salitang tayo kung May namamagitan na palang "sya"
Sana
Sana mag bago pa
Mag bago pa ang puso at isip mo at sabihin mong "binibini" ikaw padin ang mahal ko