SATANİST VE KAFA (!)

6. Bölüm ·Siyahlılar·

-† Satanist †-

"Lan siktir git."

"Hayır satanist olmaz...... Bak imana gelmen lazım seniiiin!"

"Lan ben halimden memnunum karışma bana."

"Tamam o zaman din dersi veriyim."

"Lan kızım bu neyin kafası?"

"Kafanın kafası."

"Sus!"

"Seni müslüman yapmalıyım."

"Sen benim dinimi bilmiyorsun ki."

"Dinin yok çünkü! Ateistsin!" dedi ve beni itelemeye başladı.

"Beni nereye götürmeye çalışıyorsun Kafa."

"Camiye."

"Yine taşlasınlar diye mi?"

"Hayır seni imana getirsinler diye."

"Lan onlar beni ölüme götürürler!"

"Ölümden korkan birine benzemiyorsun! Lan kızım seni sokakta görenler 'Aha azrail geldi. Ben gidiyorum eyvallah.' diyip son bir kez sevdiklerini görmeye gidiyorlar!"

"Sen nerden biliyorsun? Onları takip mi ettin? Ben azrailsem sende psikopatsın."

"Hayır canım hiç boşuna çabalama. Tüm psikolojik rahatsızlıklar sende var."

"Gerizekalı."

"Ve sen bunu yeni fark ediyorsun."

"Hayır allahın malı."

"Off gel." Dedi Kafa ama ben tam o elini benim koluma uzatırken kafıyı surayına kapattım.

"Kafamı tekrar çarptıııım!" Diye bağırdı ama sonra sesler kesildi. Bu yüzden kapıyı açtım. Kafa ortalarda gözükmüyordu ve evin hiçbir tarafından ses gelmiyordu. O yüzden tüm odalara teker teker baktım. Gerçektende Kafa gitmişti. Bunun rahatlıyla gidip kendime kahve yaptım. Kendisi yapabildiğim tek şey çünkü.

Kahve içtikten sonra dışarı çıktım ve yürümeye başladım. Ve şansa bak ki yağmur yağmaya başladı. Hayır gerçekten şanstan bahsediyorum. Yağmurda gezmeyi seven biriyimdir. Kafa(!) da öyle. Zaten benim gibi somurtkan biriyle onun gibi mal biri bu ortak noktalar olmasa nasıl arkadaş olcak ki. Dimi? Neyse. Giderek kafaya benziyorum galiba. Bununla ilgili bir atasözü vardı neydi o..... NEYDİ LAN O!!!

Hatırlamıyorum, neyse siktir et...

 Yolda yürürken bilin ne oldu? Nerden biliyim diyorsunuz dimi?

Hani şu dünyanın heryerinde olan erkek gurubu vardır ya. Havalı olduklarını zannedip gelen geçen kıza laf atarlar ama aslında apaçiden başka bir şey değillerdir.  İşte onlar. Gerçi bu biraz tuhaf bir tespit oldu çünkü onları görmemiştim ya da onu. -kaç kişiler bilmiyorum- Ama ortada bir ıslık sesi vardı-

Evet sokağın ortasında öylece duruyordu. 

Kafadan uzaklaşıp bir kafa tatili yapmalıyım. -Beni anlıyorsunuz dimi-

Islık sesine aldırmadım ve yürümeye devam ettim. Sonuçta bir tecavüzcü coşkun bile olsa iyi dövüşen biri olduğum için bir bok yapamazdı. 

Sokağın köşesine geldiğimde biri bileğimden tutup beni durdurdu. Kaşlarımı çatıp beni durduran kişiye baktım. Uzun siyah saçlı biriydi ve benden bir kaç santim uzundu. Ama boynunu öne eğmişti ve bu yüzden saçları yüzünü kapattığı için yüzünü göremedim. 

Kız değildi? Nerden anladım? Boşver. 

"Ne var?"

"İnsanlarla böyle mi konuşuyorsun?"

Haklıyım. Erkekti. Kurduğum cümleye sıçıyım. Neyse...

"Sende çok kibar birine benzemiyorsun." dedim ve onu süzdüm.

Benim gibi simsiyahtı, siyah pantolon, siyah tişört ve siyah ceket. Sonunda kafasını kaldırıp bana baktığında uzun saçına rağmen çok yakışıklı olduğunu fark ettim ki zaten uzun saçlılar tipsiz olucak diye bir şeyde yoktu. Siyah kişiliğinin aksine bembeyaz bir teni vardı ve gözleri...

Vücudundaki tek renkli yer mavi gözleriydi ve bir okyanusu andırıyordu. 

"Çok mu yakışıklıyım?" dedi sırıtarak. Bileğimi elinden kurtardıktan sonra hiç uzatmadım ve direk "Hayır ama yakışıklısın." dedim.

Önce şaşırdı ama sonra hemen kendini topladı ve "Hayır deseydin çok büyük bir yalan söylemiş olacaktın." dedi. 

"Ben zaten yalancıyım."

"O zaman bana neden doğruyu söyledin." dedi ve göz kırptı. Hala psikopat gibi sırıtmaya devam ediyordu. 

Gözlerimi devirdikten sonra arkamı dönüp yürümeye başladım ama sonra o çucuk önüme geçti ve beni durdurdu. 

"Ben Demir." 

"Yok Metal."

"Ha?"

"Ha?" dedim  ve sesimi kalınlaştırarak onu taklit ettim. Gözlerini devirince sırıtma sırası bana geçti. "Bnim adımı boşveer herkes bana Satanist der."

Beni süzdükten sonra "Belli." dedi. "Baksana Satanist şu bize doğru koşan kız sana mı 'Satanist' diyor?"

Demir'in baktığı yere baktığımda Kafa'nın 'Satanist!' diye bağırarak bana doğru koştuğunu gördüm. Bir terslik olduğu belliydi çünkü Kafa matematik derslerine yetişmek için bile koşmayan biriydi. Koşu benim en sevdiğim ve günde mutlaka 1-2 saatimi ayırdığım bir spor olmasına rağmen Kafa koşudan ya da herhangi bir hareket gerektiren şeylerden nefret ederdi ve bu da ikimiz arasındaki uçurum farklarından biriydi çünkü koşu benim için hayat demekti. 

Kaşlarımı çattım ve Kafa yanıma geldiğinde "Noluyor?" diye sordum. 

Derin derin nefesler alırken bana ters ters baktı ve "Bir susar mısın Satanist! Hayatım boyunca bu kadar hareket etmedim ben." dedi sinirle.

"Şimdi neden ettin?"

"Evde yangın çıktı!"