<3.Bölüm>

111 8 4
                                    

Jungkookun Anlatımından

Eve gittiğimde yorgun olduğum için hemen yemek yemeden odama çıktığım da odamın kapısında birisinin gölgesini fark ettim ben de arkamı dönüp kim olduğuna bakmak istedim ve arkamı döndüm babam gelmişti yüzünde küçük bir tebessüm vardı ama gözleri resmen intikam ateşiyle yanıp tutuşuyordu ve yanıma gelip

Jk B : Ne oldu oğlum ? Neden yemek için sofraya gelmedin ? Aç değil misin yoksa ?

Jk : Nedense iştahım yok baba , o yüzden yemek yemeyeceğim hem o kıza nasıl bir azap çektirsem diye düşünüyordum .

Jk B : Biliyorsun sana demiştim o kız bizim düşmanlarımızdan biri .

Jk : Baba o kız bize ne yaptı ki ? Ona göre ağır ceza verip onu sürekli bayıltıp ayıltarak ceza vermek istiyorum .

(Nefes verdi ve konuşmaya başladı.)

Jk B : Oğlum o kız anneni öldürmeye kalkıştı .

Jk : Neee !? A-annemi mi öldürmeye kalkıştı ?

Jk B : Evet oğlum , annen bilmiyor ama annen kanser hastası oğlum onun için onu üzmemeye ve stres yaşamaması için elimden geleni yapıyorum . Neyse sen şimdi dinlen yarın konuşuruz .

Jk : T-tamam baba .

Babam odadan çıktığında derince bir nefes aldım . Annem kanser miydi yani ? Ve o kız annemi öldürmeye çalışır he !? Ona gününü yarın göstereceğim , gün doğmadan daha neler doğduğunu o kıza gösterip annemi öldürmeye kalkışmak neymiş göstereceğim ona ...

Düşüncelerimle beraber yatağa girdiğimde uyuyakaldım ...

~

Sabah güneşin gözüme vurduğu ışığıyla yatağımdan kalkıp üzerimi giyindim ve direk alt kata kahvaltıya indim.

Jk : Günaydın Anne , Günaydın Baba

Jk A , Jk B : Günaydın oğlum

Masaya oturup yemeğimi acele bir şekilde yiyip evden çıktım maskem ve silahımı almayı unutmadım tabi ki , yolda ilerlerken önüme bir kadın atladı o kadını yanlayıp geçtim , aldırış etmeden yoluma devam ettim o kızın yanına gittiğimde kızın sandalye de uyuyakalmış olduğunu farkettim ben de yandaki su şişesini alıp kapağını açtıktan sonra suyu kızın başından aşağı doğru döktüm kız bir anda uyanıp bana baktı ben de güldüm ve ona doğru yaklaşarak çenesini tuttum ve sıktım neler olduğunu anlamayan kız bana döndü .

Min Jung : Ne yapıyorsun ?

Killer Jk : Ne mi yapıyorum ? Hmm güzel soru , sana azap çektireceğim ve bu diğerlerine hiç benzemeyecek .

Min Jung : Ne yaptığını zannediyorsun sen ? Benim bir suçum yok ki !? Beni bırakın artık .

Killer Jk : Bırakmak mı !? Sen kendini ne zannediyorsun dahi falan mı ? Yaptığın onca şeyden sonra bir de bırakılmak , serbest kalmak mı istiyorsun ? Sen bu gidişle 2 güne kalmaz ölürsün , ben tarafından ...

Min Jung : B-ben ne yapmışım he !? Onca 9 yıl geçti , 9 yıl ben burada bu kadar süredir yaşıyorum ailemden haber alamadan , sevdiğim çocuğun durumunu bilmeden , nasıl olduğunu haber alamadıktan sonra ölsem ne yazar bu kadar süredir burada hapisteymişim gibi yaşamaktan bıktım hadi öldür beni , artık daha ne yaşamak istiyorum ne de burada kalmak .!!!

Bir anda kızın söyledikleri kalbime bir bıçak gibi saplanırken ne yaşadığımın farkında değildim zor da olsa çıkan sesimle kıza dönerek konuşmaya başladım . Ama ne kadar çabalasam da sesim titrek çıkmıştı ...

Killer Jk : Az sonra sana azap çektirmek için buraya geri döneceğim .

Zorda olsa aldığım nefesle kendimi dışarıya attım ve arabaya yürümeye başladım titreyen ayaklarımla beraber ne kadar uğraşsam bile zar zor denge de dururken arabamın kapısını açtım ve içindeki suyumu aldım zor da olsa birkaç yudum aldıktan sonra kalbimi tuttum ve arabanın kapısını kapatarak yere doğru çökmeye başladım ... Gözlerimi kapattım ve biraz bekledim saplantı acısı git gide hafiflemeye başladığında içimden bir oh çekip acısı gittiği için tanrı ya şükrediyordum kendimi biraz daha toparladıktan sonra ayağa kalktım ve kızın yanına yürümeye başladım içeri girdiğimde kız yere kıpkırmızı olan gözleriyle bakıyordu o anda ondan öyle bir intikam almak istedim ki elime aldığım bıçakla beraber kıza yaklaştım kolunu sıkıca kavradığında gözlerini bana çevirdi kıpkırmızı olan o gözlerini , daha sonra ise artık daha bir şey yapmak için uğraşmayacakmış gibi bakışlarını bana gönderdikten sonra bakışlarını tekrar yere çevirip gözlerini kapattı sadece .
Ben de onun bu yaptığıyla işimin kolaylaştığını anlayıp bıçağı koluna bastırarak büyük harflerle "KILLER JK" yazarken o hiç bir tepki vermiyor öylece gözlerini sıkıyor ve bitirmemi bekliyordu işim bittikten sonra ise kolunu bıraktım o ise kolunu yere doğru sarkıttı ve kanın yere akmasına izin verdi ...

İşim bittikten sonra kızı öylece arkamda bırakıp arabama yürümeye devam ettim ama gerçekten büyük bir sorun vardı . Kızın koluna "KILLER JK" yazdığım koluna yazdıktan sonra ona değilde bana yazmışlar gibi kolum acıyıp kasılmaya başlamıştı bile şimdiden . Eve gidince bunları babama anlatmam lazım hatta şimdi söyleyeceğim . Telefonu elime aldığımda direk babamın numarasını girip üzerine tıkladım ,

"Babam" kişisi aranıyor ...

Bir cevap yok , zaman aşımı oluştu

Babam telefonu açmıyordu ben de kasılan koluma aldırış etmeden arabaya bindim tam ana yola girerken bir araba önümden hızlı bir şekilde geçti ben de kim o diye ona bakarken önüme bakmadım ve bir ağaca çarptım arabanın güvenliğini etkinleştirmediğim için hava yastığı gelmemişti , öylece sert bir şekilde ağaca çarptıktan sonra sanırım kafamı cama çarptım ...

Ve sonrası karanlık ...

~~~~

Min Jung ' un Anlatımından

En son o Killer Jk gittikten sonra ben de kanayan koluma baktım , acaba beni unutmuş muydu ? Onun Jungkook olduğundan biran olsun çok emindim ama Jungkook asla bana zarar gelmesini istemeyen , bunu her daim engelleyen biriyken ona ne oldu ? Onun Jungkook olmadığını ne kadar istesem de sanırım o Jungkook tu ama bazı şeyleri unutmuş bir Jungkook , her neyse kendi kendime saçma düşüncelere dalmış kendi moralimi daha da düşürüyorken bir an onun , Jungkook un gelmesini istedim boynundaki o doğum lekesini gördüm o JK harfini o Jungkook tu ama benim sevdiğim o Jungkook değildi . Biraz oldun onunla uğraşmak nasıl 10 ya da 15 dk önceki olay gibi bazı şeyleri ona kusmuşsam tekrar kusmak istiyordum ona yaşadığım bu 9 sene boyunca çektiğim azabı , yaşadığım sıkıntı ve stresi anlatmak isterdim ama sanırım o beni bile dinlemeyecek kadar değişti , ister istemez onun benimle geçirdiği anları özlüyor yeniden 4,5 yaşlarına dönmek istiyordum en azından babasının beni tekrar kandırmasına engel olabilirdim ama hayır her zaman olduğu gibi bu sefer de kurduğum bu saçma hayaller gerçekleşmeyecekti . Ben bunu haketmediğimi ve bunu hakedecek bir şey yapmadığımı da biliyorum ama o , o eski Jungkook değil ben ne kadar anlatsam da beni kesinlikle anlamayacak birisine dönüştü o , ben kendimi sadece 2 kelimeyle anlatsam bile artık beni o 2 kelime de anlayacak Jungkook yok sanırım ona bağlanmıştım , gerçekten beni tanıyacağını buradan kurtaracağını falan umut ettim ama o bile olmadı şimdi ne yapmalıyım ? O geldiğinde ona her şeyi anlatıp gerçeği anlamasını mı beklemeliyim ? yoksa öylece olanları gelişine mi bırakmalıyım ?

Evet yine bir sondayız fikirlerinizi yorumlarda belirtirseniz çok sevinirim bu arada yeni bir kitap çıkaracağım The Curse Of Destiny ama hangi üye onu yazmayacağım çıkarınca görürsünüz beni takip edip vote atmayı unutmayın sonra görüşürüzzz

Mafya Jeon Jungkook İle Hayal EtHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin