Uni
"Wtf!!!!!!!!"
CEO ၀င်လာလို့အကုန်လုံးကတိတ်ဆိတ်နေချိန် Xiao Zhan ရဲ့အသံကြီးကဟိန်းထွက်လာတယ်
အကု၊န်လုံးရဲ့စိတ်ထဲမှာတော့ Xiao Zhan CEO ကိုကြည့်ပြီးဆဲလိုက်တဲ့ပေါ်အတွေးပေါင်းစုံနဲ့ပေါ့
CEO ကတော့မကြားလိုက်သလိုသူ့ဘာသာသူဆက်လျှောက်လာပြီး
"Wang Yibo ပါ"
All : "မင်္ဂလာပါ CEO Wang"
"ဒီနေ့ကတော့ နှုတ်ဆတ်ရုံပါဘဲ
မေးချင်တာရှိတာမေးလို့ရပါတယ်"
"ဟိုလေ CEO Wang က xxxxxx ကျောင်းမှာ
အလယ်တန်းတတ်ခဲ့ဖူးလား"
"နာမည်က"
"xxxxxx ကျောင်းပါ"
"မဟုတ်ဘူး ခင်ဗျားနာမည်ကိုပြောတာ"
"Xiao Zhan ပါ ခင်ဗျ"
"ခင်ဗျားကအဲ့ကျောင်းထွက်လား"
"ဟုတ်ကဲ့"
Xiao Zhan ဆဲချင်တာပါးစပ်ကိုယားနေတာဘဲ
မနည်းမျိုသိပ်ထားရတယ်
သိချင်တာရှိလို့ငြိမ်နေတာ မဟုတ်လို့ကတော့😒
"Awwww"
"အခြားမေးချင်တဲ့သူမရှိရင်အစည်းအဝေးပြီးပါပြီ"
"ဟင် CEO ခဏနေဦးလေ
ကျွန်တော်မေးတာမဖြေရသေးဘူးလေ😕"
"ကျွန်တော်မေးတာက လုပ်ငန်းနဲ့ပတ်သတ်တာကိုပါ
အဲ့ဒါကြောင့် Xiao Zhan ရဲ့မေးခွန်းကိုဖြေဖို့မလိုပါဘူး"
ပြောပြီးထွက်သွားတဲ့ Wang Yibo
Yibo Yibo နေနှင့်ဦး
အလကားပေါက်စ သူ့ကိုယ်သူ CEO ဆိုပြီး power ပြသွားတယ်ပေါ့
ကြည့်နေကြည့်နေ ငါကမင်း secretary ပါ
ဘယ်သူက ဘယ်သူ့ကိုပြဿနာရှာနိုင်မလဲကြည့်ကြသေးတာပေါ့😏
Grrrrrrr ပြေယရင်းနဲ့စိတ်တိုလာပြီ😤
( အမလေးဟဲ့ ကြောက်ထှာ😬 )
အသက်ရှုကြပ်ပြီးသေသွားအောင် ဖတ်နမ်းလိုက်ရ
( ငိ သတ်တဲ့နည်းကလည်း
သေတောင်သေချင်သွားပြီ😇 )
"Zhan Zhan "
"................"
"Zhan Zhan "
"................"
"Zhan Zhan ရေ"
"ဗျာ ဗျာ"
"အမယ်လေးကျန်ကျန့်ရယ်
CEO ကိုစိတ်ထဲကနေဆဲနေတာလား
ge ခေါ်နေတာကြာလှပြီ"
YOU ARE READING
From Unrequited Love To...(Complete)
FanfictionBoth Zawgyi and Uni ပထမဆုံးရေးတာမလို့ အမှားပါရင်ခွင့်လွှတ်ပေးပါ တတ်နိုင်သလောက်ကြိုးစားပြီးရေးသွားမှာပါ ဒီ fic လေးထဲမှာသုံးထားတဲ့စကားလုံး အချို့ကသူငယ်ချင်းအချင်းပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြောနေသလိုမျိုးသုံးထားတာမလို့ နည်းနည်းမိုက်ရိုင်းပါတယ် အဲ့အတွက်လည်းကြိုတင်...
