BOOKS before BOYS

CHAPTER 2: I thought it's "Hello, happiness!"

"Marchesa, Snædis Aestraea
HUMMS 1101
Class VALEDICTORIAN"

••••••

Yes! Natapos ko ang impyerno. Graduate na ako ng senior high. College naman. For sure mas impyerno dito compare sa previous years ko.

Madaming offers from different universities yung nakukuha ko. Lahat inaalok ako na mag-aral sa kanila for free. Kayang magbayad ng magulang ko ng tuition kahit gaano yan kamahal.

Nag take din ako ng entrance exams sa ibang colleges and I passed all of them. Halos lahat ng remarks ko sa entrance test umiikot lang sa 95%-97%. Hindi perfect.

Katulad ng inaasahan, magulang ko na naman ang nasunod kung saan ako mag-aaral. Lagi namang sila ang nagde-decide. Minsan gusto ko na tanungin kung gusto nila na sila na lang mag-aral.

***

"Welcome to University of Oxford, Aestraea" pagbati ng isang lalaki sakin. Oo, tama kayo. Hindi ko nga siya kilala. Pero close ang families namin. Paano ko siya makikilala, never akong naging interesado sa negosyo ng pamilya ko.

"Thank you.... What's your name again?" sagot ko na dahilan ng pagkadismaya niya.

"Dylan Kyler Mendez" maiksing sagot niya.

"Ow, well thank you again, Dylan." sagot ko sa kanya kasabay ng pagbibigay ng matamis na ngiti.

Hindi naman ako pala-ngiting tao at hindi din ako friendly but I have no choice. I need to make friend with that guy even though I don't want to. I'm living with my parents now here in England kaya wala akong choice. Kailangan kong sumunod sa kanila. That's my role.

I'm spending my whole shitty day touring around the university with this "feeling-handsome-and-cool-guy". Sobrang naririndi na ko sa kanya kasi he keeps on bragging about his family's wealth. Like, " Duh! Do you really think kayo lang mayaman? The hell I care! Mayaman din kami pero never ko pinagyabang." sabi ko sa sarili ko. I need to stay calm hanggang sa dumating ang time na uuwi na ko. Konting haba pa ng pasensya, Aea.

***

"How's your first day, sweetie?" tanong ni mommy sakin. Ang cringe pakinggan ng "sweetie" knowing na hindi naman sila sweet sakin.

"Tiring as usual. Why do we need to be here, mom? I mean, why Oxford? why do I have to take this course? Why biochemistry? Then, I heard na balak ni daddy na ilipat ako sa biomedical sciences na course?" sunod-sunod kong tanong.

"Why? Business related na course na ba gusto mo? Nag-decide kami ng daddy mo na dito ka mag-aral kasi mas makaka-focus ka. Malayo ka sa mga so-called-friends mo. Gusto namin yung course na yun kasi maganda din naman siya. Biochem is our first choice then sabi ng daddy mo much better ang biomedical sciences kaya ililipat ka niya by next week." kampanteng sagot niya na halatang masaya siya sa decision nila ni daddy.

"Gosh, mommy! I'm exhausted with all of your decisions. Please listen to me. Check on me if I'm okay with it, if I'm happy, if I really want it. Please show some concern, mommy!" sigaw ko.

"Aestraea?! Have you gone mad? Really? We're doing this for you. Show some appreciation. Itutuloy mo ang biomed. Period. Walang pero-pero. If magmamatigas ka, then much better na wag ka na mag-aral and let go of everything you have. As in everything. Even the family name." sigaw niya sakin. Ramdam ko ang galit sa boses ni mommy. Disappointed siya sa mga sinabi ko.