aynı günler hep. dört duvarla yine saklı kaldık, evet, haklısın, taegi

,

bugün günlerden çarşamba.

en sevmediğim gün.

bu günlerde uyanmak istemiyorum.

bilincim yerine geldiği gibi hatırlıyorum çünkü. 

hatırlamak istemiyorum.

benimle konuştuğun ilk anı hep daha farklı hayal etmiştim. 

tanrı şahidim min yoongi, ben sadece sana tatlı vermek istemiştim.

eğer o gün veremezsem bir hafta daha beklemek zorunda kalırdım. üstelik o hafta en güzel tatlı çıkmıştı kantinde. elmalı kurabiye. 

sınıfından çıkmamıştın. paran olmadığını biliyordum. 

tüm hayatımda sadece bir kere yapmaya cesaret edebildiğim şeyi yaptım, yanına geldim.

kurabiyelerimi sana uzattım.

ben konuşamadan sen konuşmuştun.

'kurabiyelerine ihtiyacım yok. insanların bana acımasından nefret ederim.'

çekip gitmiştin.

zil çalana kadar çömelip ağlamıştım orada.

o zamanlar anlamamıştım seni. sonuçta kim olsa, en güzel tatlıyı sevdiği kişiyle paylaşmak isterdi.

o zamanlar anlamamıştım, daha küçüktüm.

min yoongi, o zamanlar sen niye küçük değildin ki?

canı çok fazla yanmaz mı insanın?

bu günlerde, sırf beni hatırlama diye senin için önemsiz biri olmayı diliyorum.