KATHERINE'S POV:
"Hoy." Agaw nya sa pansin ko.
Kahit labag sa kalooban kong gawin ang bagay na ito ay ginawa ko parin dahil natatakot ako. Kaya napayakap nalang ako sa kanya at humagulhul.
Hinawakan nya ang balikat ko at tinulak palayo sa kanya pero matigas bungo ko kaya di nya nagawa. Mas humigpit pa ang yakap ko sa kanya.
"K-kahit ngayon lang. Please L-lawrence. aaahhhhhh... Uuuwaaaaa!!!! T___T" at ngumawa ako ng ngumawa sa balikat nya.
Yup! you heard it right.. eh-este you read it right pala. Si Lawrence ang nandito sa harap ng bahay namin. Hindi ko alam kung bakit sya nandito. Lakompake basta sya ang makakasama ko ngayong gabi.
"Oh tapos kana jan??" mataray nyang sabi sakin. Ayan na naman sya. UUUwwaaaahhh!!! TT___TT
"*singhot*singhot* O-okay na. S-salamat." sabi ko habang nahihiyang tumingin sa kanya.
"Tss. Tumigil ka na nga sa kakangawa mo jan. Para kang bata. Ayan oh may uhog ka pa sa labi mo. Eww!" nandidiring sabi nya. Bakla nga. Kung maka EWW parang hindi uhogin nung bata pa sya. Psh!
Dahil sa sinabi nya, dali-dali ko naman itong pinunasan gamit ang kamay ko at suminghot ulit one last time. hihihihi.
Tatalikod na sana sya kaya pinigilan ko sya. Tiningnan nya yung kamay kong nakahawak sa braso nya at napangiwi sya. At dun ko lang narealise na yung kamay na yun ang ginamit kong pamunas sa uhog ko na hindi ko pa pala napunas sa damit ko kaya sigurado may uhog pa yun. TEK! >//////<
Dahan-dahan nyang inalis ang kamay ko sa braso nyang may uhog ko. SHETNESS.. Pahiya todamax?!
Dumukot sya sa bulsa nya ng panyo at pinunasan ang mukha ko na basang-basa ng luha at yung ilong ko na may konting uhog.
"Singa ka." Tinapal nya kasi ang panyo sa ilong ko. Eh sa hindi ko magets eh. Slow po ako. Pero PAKINSHYEYT??!! Pamura ng isa. KINIKILIG AKO?! Gusto kong tumili. Mamatay na ata ako sa kilig.
>////////////<"Singa sabi eh! Aish?!" Inis nyang sabi. Eh sa nahihiya ako eh. For sure kita nya yung mukha kong pulang-pula. Kinakabahan ako baka mautot ako sa kilig. XD
"Oh. Sayo na yan. May uhog na eh. kadiri na." sabi nya pagkatapos nyang punasan ang ilong at kamay ko at tumalikod na.
"Lawrence..." ako yan.
"Lawrence..." hindi kasi lumingon.
"Hui! Mark Lawrence..." Hindi parin lumingon si koya. Ay LITSI! Kaya ang ginawa ko ay hinabol sya at sumabay sa paglakad nya.
"Lawrence..." Nakuyoko na ako nyan. Nakakahiya kasi ang sasabihin ko.
"Ano na naman." Cold nyang tanong. Ayan na naman sya. Cold hearted guy. Paliguan kita ng ICE jan eh.
"Ah...K-k-kasi....kasi..a-ano..Paano ba 'to."
"Ano? Natatae ka? Di pasok kana sa bahay nyo." cool naman nyang sabi. Seriusly. Ngayon ko lang napagtantong bipolar 'tong taong 'to. Sabagay ngayon ko lang sya nakausap ng matino.. este matagal pala.
"Ehhh....Hindi naman yun eh. >3
"Eh ANO?!" sabi nya ng pasigaw.
"Ba't ka naninigaw? Hindi naman kita sinigawan eh. >3
"Eh sa ano nga eh." Okay na kasi hindi na pasigaw pero may halong inis naman.
Napayuko ulit ako. Tiningnan ko lang ang paa kong nakasuot ng red ballerina shoes.
"Ui! Ano nga?" naiinis na untag nya sakin.
"Ah. eh. May kotse ka?" nahihiyang napayuko ulit ako.
BINABASA MO ANG
Diary Ni Pogi (Katangahan Chronicles)
FanfictionEpal, Ang panget ng araw ko ngayun. Lam mo kung baket??? Kasi dumating ka pa. Sarap nyong pag-untugin ni Ms. madrigal. May nalalaman pa syang ganito. PsssHHH!! Diary dairy pa , eh. Wala namang silbi. But looks like I have no choice. Project to eh...