Ezel Aksoy
24 yaşında işletme mezunudur. Üniversiteyi İstanbul'da okumuştur. Babasının şirketinde çalışmaktadır. Şirkette yüksek rütbede yer alır. Abisi Berdan'a çok düşkündür.
Dila -Mehmet = Anne ve Babaları
Botan Karaman
28 yaşında kardeşlerin arasında en büyüğüdür. Karaman şirketinin başında yer alır. Ezel gibi İşletme mezunudur.
Baran - Rojin = kardeşleridir
Dilşah -Ziya = Anne ve babaları
************************************************** ***
Botan'dan
Sabah ılık bir duştan sonra kahvaltıya indim. Annem ve babam sofrada bizi bekliyordu.
"Günaydın daye" (Anne) dediğimde bakışları bana döndü.
"Günaydın oğlum kardeşlerin nerededir?" dedi annem. Baran'ın neşeli sesi avluyu doldurdu."Günaydın dayem" diyip annemin yanaklarına öpücüklerini kondurdu. Baran her zaman çocuksu bir karaktere sahipti. Bu çocuksu halleri her zaman bizi mutlu ediyordu.
Annem Baran'ın bu hallerine güldü. Hepimiz sofraya oturduk ama en küçük kardeşim olan Rojin sofraya gelmemişti.
"Daye Rojin nerede?" "Bilmiyorum oğul" dedi ve çalışanlarımızın birinden Rojin'i kahvaltıya çağırmayı istedi.
"Fatma kızım Rojin'i kahvaltıya çağır" dedi Fatma kafasıyla onaylayarak yukarı çıktı. Yaklaşık 2 dakika sonra sonra Fatma koşarak aşağıya indi. "Ağam Rojin yoktur" diyerek babama baktı . Babam hızla ayağa kalkıp "Nasıl Rojin yoktur" dedi şiveli konuşmasıyla.
"Bilmiyorum ağam yatağında yoktu sadece bu kağıt yatağın üzerindeydi "
diyerek kağıdı uzattı hemen kağıdı alıp sesli bir şekilde okumaya başladım.
Canım ailem
Çok düşündüm ama bir türlü çıkış yolu bulamadım. Berdan'ı seviyorum hemde çok. Bunu sizde biliyordunuz ama siz hep aşkımıza karşı geldiniz. Şuan siz bunu okuduğunuzda ben sevdiğim adamın kollarında olacağım. Beni affedin sizi seviyorum.